Reactie 1
Rob,
Terugkomende van mijn ouders, lezend in de Randstadrail, las ik je oproep over een school in de Exlostraat.
Daar heb ik niet op school gezeten maar ik vraag me af of je samen met je ouders en broer Viktor in de Tinaarlostr hebt gewoond?
Laat het weten of dat zo is.
Alvast bedankt
Hanneke Noordam.
Antwoord Rob:
Dag Hanneke,
Ik heb inderdaad met mijn broer Victor in de Tinaarlostraat gewoond en jij woonde een portiek naast mij op nr 191?
Hoe gaat het met je en je zus en familie?
Toevallig heb ik een paar weken geleden een bericht gehad van Rens Korevaar. Die woonde in het eerste blok.
Onze oude straat wordt binnenkort gesloopt en als je naar Google
gaat dan vind je daar een link naar de herinneringsite van de Tinaarlostraat.
Daar ben ik mee bezig.
Ik vind het leuk om nog wat van je te horen.
Groeten Rob Nihot.
Antwoord Hanneke:
Hoi Rob,
Jee, dat je nog precies weet op welk huisnummer wij woonden.
Dat de straat word afgebroken weet ik. Ineke is nog niet zo lang geleden in ons oude huis geweest, gewoon aangebeld. Zelf had ik nog een keer via de leuning van boven naar beneden willen glijden maar dat zit er niet meer in.
Vaak denk ik toch wel terug aan die straat en zou het best leuk vinden de oude buurkinderen nog eens te zien.
Je raakt elkaar helemaal uit het oog. Van sommigen heb ik nog wel eens wat gehoord. Soms via via of direct. Zo spreek ik Jacqeline Rauws nog wel eens en die heeft weer contact met de fam Westerink,maar verder onbekend hoe het met Hans en Nel van Egmond gaat, George en Ria van de Kant en Ed en Ineke Pieck en natuurlijk de Lunenbergjes die onder ons woonden. Geen idee.
Mijn ouders zijn inmiddels 88 en 85 jaar en wonen nog steeds in D-H, zelf woon ik in Zoetermeer.
Met Ineke gaat het goed, woont in Delft. We zijn dus nog redelijk dicht bij onze roots blijven wonen.
Hoe is het verder met jou en Viktor en ouders?
We worden oud en en daarbij nostalgisch,
Groet Hanneke Noordam.
Na de reactie van Rob kwam onderstaand mailtje binnen:
Rob,
Al weer een tijdje terug dat we elkaar mailden over de Tinaarlostraat,Ineke heeft de dia,s van mijn ouders op cd laten zetten en zowaar er staan foto,s bij van een tuinfeest ,ook heb ik in mijn eigen album ook nog wat foto,s.Heb je daar belangstelling voor?
Heel grappig ik werd gebeld door een collega waar ik toch al een tijd mee samenwerkte had de site gelezen en wilde weten of ik het was bleek ze ook in de straat gewoond te hebben,kende haar niet ze woonde in het midden blok.Ook een bewoonster van het verzorgingshuis waar ik werk heeft er gewoond met 2 zonen samen hebben we het vaak over de straat ze zal het tegen haar zoons zeggen over de site.
Mocht je belangstelling hebben voor de foto,s dan hoor ik het wel.
Heb je trouwens al meer reacties gehad na het stukje in de Hagenaar?
Groet Hanneke Noordam.
Het antwoord van Rob:
Dag Hanneke,
Bedankt voor je mailtje. Een teken dat er leven in de site komt.
Ik heb een reactie gehad van een oude judoka van sportschool Bontje/Mulder, Henri la Faille. En reacties van mensen die het stukje gelezen hebben in de Oud - Hagenaar.
Ik vind het leuk om weer wat van je te horen.
Natuurlijk zijn wij ,Rens en ik, geinteresseerd in jouw foto's, al is het maar om een compleet beeld van ons leven in de Tinaarlostraat te geven.
Misschien hebben de mensen die naar jou toe gereageerd hebben ook nog herinneringen en foto's.
Ik zie je foto's en je verhalen met belangstelling tegemoet.
Mag ik jouw reactie weer plaatsen op de site?
Groeten Rob
Reactie 2
Rens & Rob,
2 bekende namen in een artikel in de Oud Hagenaar.
Rens ken ik van de Morgenstond Mavo (klas 3 en 4) en Rob van judo bij Mulder in de Tinaarlostraat.
Succes met jullie site.
Groeten,
Henri la Faille
Antwoord van Rens aan Henri:
Beste Henri,
Onze schoolbanken reiken verder dan alleen toen. Bedankt voor je reactie.
De Morgenstond MAVO met haar langere gebouw, grote schoolplein en overzicht over sportvelden. De ruimte om ons heen gaf afleiding bij pittige lessen van heeren Schrader, Van Rossum en Mosterd. En Franse lexicon bij mevrouw Grumkow.
De Steenwijklaan was een soort spiegel voor mij van de Tinaarlostraat. De beide scholen waren van eenzelfde architectuur als de eerste en derde school in de wonende straat van Rob en mij.
Ik ben trots op vijf jaar schaven voor een MAVO-diploma. Het was basis voor mijn verder leven.
Begin jaren 70 waren zowiezo prachtige jaren, waarin symphonische muziek zijn hoogtij nam en wat bloemenpracht achter zich liet.
De grilligheid bleef, met langer ‘ik weet geen kapper’ haar, opvallend lunchen op het schoolplein – John en Leon – en feesten in de kelder.
Erna weer gewoon terug naar huis op mijn fiets.
Morgenstond MAVO, een herinnering met een diploma.
Goede groet,
Rens
Reactie 3
Dag Paul,
Bedankt voor de foto met jou en Hans van Egmond erop.
Hoe gaat het met je?
Ik kan me nog herinneren dat ik jou veel geholpen heb met het ophalen en verzamelen van de kratten.
Deze haalde ik dan op met mijn karretje. Ik heb er leuke herinneringen aan.
Laat me even weten hoe het met je gaat. En heb je nog meer foto's dan houden Rens en ik me aanbevolen.
Groeten Rob Nihot
Het antwoord van Paul:
Hey Rob,
Met mij gaat het nog redelijk maar de leeftijd gaat nu ook meespelen (72) Wat slijtageproblemen van het harde werken in de melkhandel.
Ik herinner mij ook nog een jongen die mij weleens hielp Paul van de Loos genaamd. Ik heb nadien nog vele andere wijken gehad en ben tenslotte geeindigd in Pijnacker.
Ik had in die periode een Indische jongen die Laudie heette en mij veel hielp na schooltijd.
Is zelfs nadien met mij mee gegaan in alle wijken tot ik de pijp aan Maarten gaf en bij de overheid ben gaan werken.
Ik heb 17 jaar als kleine zelfstandige gewerkt. Ik wens jullie veel succes met jullie site.
Paul Bosman
Reactie 4
Reactie van mevrouw Van den Berg, toen Tinaarlostraat 61
Hoi Rens, hier een berichtje van je oude buurvrouw Tinaarlostraat 61. Wat leuk dat jij en Rob Nihot dit op poten hebben gezet. Heerlijk die nostalgie. Ik ging meteen terug in de tijd.
Je weet dat wij nog steeds in de Tinaarlostraat wonen. Even nummers, seniorenflat. Ook mevrouw Ingram woont hier.
Mevrouw Boonstra woonde in het derde blok en is ook naar deze flat gekomen.
Familie Schaken van het eerste blok woont ook hier. De ouders van Tonnie en Judith. Leuk he. Zijn we weer buren.
Vivian heeft op #119 gewoond. Woont nu sinds twee jaar op de Maartensdijklaan. Mevrouw Hilling van #17 woont nu op de Hengelolaan.
De moeder van Boele Eding en mevrouw Notebaart wonen in het Drenteplantsoen. Nou, dat zijn nog een beetje de bekende oude buurtjes.
Waar is de tijd gebleven. Het geeft mij een gevoel van heimwee. Ik woon al sinds 1958 in Morgenstond. Mijn eerste woning was de Wapserveenstraat. Daar is Patricia geboren, in 1961.
In 1963 gingen wij naar de Tinaarlostraat. Daar is Vivian geboren in 1966. Nu zitten we in 2010 en ik woon er nog. Alleen aan de andere kant van de straat. Als dit niet gesloopt wordt, dan zal dit wel mijn eindstation worden. Ik heb het hier zien bouwen, zien afbreken, weer opbouwen en nu weer afbreken.
Ja Rens, het wordt stil om ons heen. Doe allen de groeten. Ook Rob Nihot. Ook hem en zijn broer en ouders ken ik nog.
Groetjes, Fie van den Berg.
Reactie 4
Ingrid Anneese stuurde een mailtje naar Rens en zij kreeg achtereenvolgens een antwoord van Rens en van zijn zus Joke.
Hallo Rens,
Hoe is het met jou, wat leuk joh dat je met Rob die site heb
opgericht, ik
moet nog vaak aan jullie denken. Ik ben nog niet zo lang geleden in de
Tinaarlostraat geweest en heb dus foto's gemaakt als herinnering.
Ik was 4 jaar dat ik daar dus kwam wonen, er zat nog niet eens een hek
voor het balkon, hoe is het met je zus Joke?
Je zal je wel herinneren
dat
ik vaak bij jullie kwam en natuurlijk ook je zus die altijd bij ons de
Panorama kwam lezen. In de tijd van de lagere schooljaren ging ik wel
veel
met haar om en ik kan mij herinneren dat ik altijd heel erg met haar
moest
lachen.
Soms zo erg dat ik mij verslikte en moest overgeven.We gingen
ook
vaak aan de voorkant op het grasveldje badmintonnen, nou het was dus
meer
lachen dan het spel spelen, 1 keer in het jaar gingen we in de
achtertuin
tenten bouwen en wie de mooiste tent had kreeg een prijs.
Er werden
ook
pannenkoeken gebakken en er was ook een kampvuur en je vader speelde
dan
gitaar en wij zongen dan. We hadden ook 1 keer in het jaar een optocht
met
een band ervoor en dan hadden we onze steppen of fietsen versierd en
ook
ons zelf.
Ik heb er nog een foto van dat ik met Chrisje Wareman en
zijn
nichtje die als 2 chineesjes waren verkleed en ik had een gekleurde
papieren jurk aan.
Ook kwam de klapperclub langs, het was echt een
rage en
iedereen klapperde wat af. We hebben ook veel getold en geknikkerd,
kortom
ik was heel veel buiten zelfs als het regende en dan riep mijn moeder
en
dan ging ik mij verstoppen want ik wilde helemaal niet naar binnen
want
dat vond ik saai en hoopte dat ik andere kinderen tegen kwam.
Ik heb
ook
veel geklommen op de daken van de fietsenstalling op het plein van de
school en dan ging ik ook wel schuilen als het regende.
We deden ook wel gevaarlijke dingen, ik ging wel eens aan de andere
kant
van het hek van het balkon staan, ik had totaal geen hoogtevrees (nu
heel
erg).
Ik gleed ook vaak van boven naar beneden van de railing van het
portiek af, als ik bij jullie speelde had je moeder wel bepaalde
uitspraken, als ik dan bij jullie mocht eten kregen we een boterham
met
boter en geen beleg en dat noemde je moeder een boterham met
tevredenheid.
Ook zei ze wel eens "het leven is een pijpkaneel en ieder krijgt zijn
eigen deel" dit is mij altijd bijgebleven en naderhand toen ik ouder
werd
begreep ik wat ze bedoelde.
Je vader was altijd in de kelder bezig
met
klussen en hij was altijd aan het fluiten, vond het wel fijn want als
kind
was ik bang in die kelders dus het was een veilig gevoel als je vader
er
was.
Zo kan ik wel uren doorgaan met herinneringen, ik heb gespeeld
met
Nora en Els Verwayen en denk ook wel aan hun broer Rien die zo ziek
was.
Hij plaagde ons altijd (natuurlijk voor het grapje) We deden als het
regende spelletjes in hun kelder en dan deed Rien allerlei dingen
organiseren, zoals het toneelstuk "de zwarte hand" en dan zei hij: en
maakte ons dan bang want het was erg donker in die kelder "en hier is
de
zwarte hand hoeoeoeoeoeeo".
Ook heb ik gespeeld met Anneke Dietz, ik
heb
gehoord via via dat ze in Nieuw Zeeland woont maar misschien is ze
weer
terug in Nederland, Lizette Dietz was of is met een Fransman getrouwd
en
heeft 3 kinderen en woont in Monte Carlo.
Haar ouders mevr. en meneer
Dietz die niet meer leven hebben op de camping bij mijn ouders
gestaan.
Heel toevallig kwamen wij ze daar tegen en ze hadden een caravan voor
Lizette gehuurd zodat ze daar kon logeren als ze in Nederland was met
haar
gezin.
Richard Dietz heeft een paar snackbarren in Den Haag, heb ik
vernomen, hij heeft ook eens in een krantje gestaan dat hij er één
opende
bij het Zuiderpark. Ik ben er dus nooit geweest.
De buren die ik mij kan herinneren zijn mevr. van Lier onze naaste
buurvrouw,(zal wel niet meer leven), de fam. Kottelaar die naast
jullie
woonde, Fam. van Rossum, Tonny en Hansje van Rossum.
Toen die gingen
verhuizen is de fam. Malcolm daar gaan wonen, Patries en Fifianne.
Helaas
zijn die gescheiden en woonde zij daar nog met hun moeder Fie die
daarna
een nieuwe partner kreeg, helemaal beneden de Fam. Drent en die zijn
kort
daarna verhuisd en is de fam. Kieviet daar gaan wonen.
Je zus Joke
mocht
die mensen niet zo graag, daarna is de fam. v.d. Berg daar komen te
wonen.
Zo kan ik mij nog herinneren: Jan, Maarten en Peter de Vries, Rudy,
Frankie die is overleden en Reneetje Kooistra. Jane die ik Sjeenie
noemde,
Edmai en John die ik dus Sjonnie noemde, van de andere blokken van de
straat daar kende ik de kinderen niet zo goed.
Ik werk dus in een verzorgingshuis en ik werd aangehouden door één van
de
kinderen van een bewoner en die vroeg of ik op de Leonard
Roggeveenschool
had gezeten want ze herkende mij van een foto.
Toevallig stond mijn
collega naast mij en die hoorde dat ik in de Tinaarlostraat had
gewoond waarop die zei: ik heb daar ook gewoond en vertelde mij dat ze
op
het portiek van Chrisje Wareman heeft gewoond en dat haar man nog
meneer
de Vries heeft gereanimeerd toen die in de auto een hartinfarct kreeg.
Zij
heet Evelien en is daar in 1968 komen wonen met een dochterje Els
genaamd.
Zij kent ook de fam. Ingram, de Vries, Wareman, Kooistra en Patricia
en
Fifianne.
Ik herken haar niet want ik bemoeide mij niet meer met de
mensen
uit de straat maar misschien ken jij haar wel.
Ik weet haar achternaam
niet. Evelien heeft nog meegemaakt dat Jan de Vries in een fluwelen
pak
trouwde.
Ik kan het mij niet herinneren, zei kent mij ook niet,
naderhand
is zij naar Zoetermeer verhuisd en is haar moeder in haar huis gaan
wonen
en is naderhand in de huizen aan de overkant van de Tinaarlostraat
gaan
wonen want ze kent mevr. Kooistra, fam. v.d. Berg en mevr. Ingram ook.
Ik
woon dus ook in Zoetermeer, nou zo kan ik wel uren doorgaan, hahaha.
Heel veel groetjes ook aan je zus.
PS: Mijn moeder leeft nog en is 86 jaar maar mijn vader is 9 jaar
geleden
overleden, klopt het dat je vader is overleden, van je moeder weet ik
niet
of zij nog leeft.
Reactie van Rens:
Beste Ingrid,
Bedankt voor je uitgebreide en liefdevolle herinneringen
aan
de mensen van het eerste blok in onze straat. Een deel van jouw beelden
is
iets wat ik ver weg of niet-bewust heb meegemaakt.
Zo weet ik wel van de
tuinfeesten, maar dat mijn vader toen ook nog gitaar speelde staat me
niet
bij. Zo heb ik mijn zus Joke nog wel eens nodig om mijn herinneringen te
herinneren!
Het gaat Joke goed. Ze is in 1990 met Piet en haar twee zoons naar
Huizen
verhuisd, inmiddels woont ze in Almere.
Veel buiten spelen, van de railing af suizen, veel ook bij andere
kinderen
binnen spelen. Ik herken het. Prachtige tijd. Ik had toen geen computer
nodig. Ik emailde met mijn achterbuurdames en -heren via touwtjes met
kaartjes. Toen een knappe handmatige uitvinding!
Mijn vaders kelder was een grage ruimte voor hem; zijn fluiten is
inderdaad
waar. Mooi. Mijn moeder had wijze uitdrukkingen, die zeker jaren later
kloppen. Ze horen bij die jaren.
Onze buren op #73 in 1955/56 waren de familie Molenkamp? Ze zijn toen
naar
de Maartensdijklaan verhuisd.
Een voorloper van later sloopbeleid door de gemeente / woningcorporaties
was
het mooie gebouw van de Leonard Roggeveenschool. Ergens begin jaren 90
vervaagd? Ik heb de school nog op video staan uit eind jaren 80. Een
vriend
en ik hebben toen een schoolpleinbetoog gehouden. Ik zal het op dvd
zetten.
Nu wij al op leeftijd geraken, raken we senioren onder ons kwijt. Ik
wist
het van jouw vader. Mijn vader is overleden in 1993; hij overleefde
eigenlijk een zware operatie niet. Mijn moeder is in 2009 overleden, na
een
langere aftakeling van haar gezondheid. Ze woonde sinds 2005 in
Doetinchem,
in mijn buurt.
Ik woon er sinds 2003. Beiden keken na hun verhuizing uit
onze straat in 1991 met - inderdaad - tevredenheid terug op mooie jaren.
Blijf herinneren deze tijd, de woningen, onze jeugd.
P.S. Rob Nihot en ik plaatsen graag - na toestemming - zoveel mogelijk
herinneringen op de nieuwe site.
Wil je jouw reactie op de site
geplaatst
hebben, met je email-adres, voor communicatie met anderen? En/of wil je
nog
een deel van je tekst of nieuwe tekst - met foto's als je deze hebt -
plaatsen op pagina 2 van de site (per blok, per woningblok, per
woning/bewoner)? Wil je het me laten weten?
Groeten van het portiek,
Rens
Nog een reactie van Rens:
Beste Ingrid (huis#65),
Mijn grote dank voor je mooie verhaal en foto’s op de site. En ook leuk dat we – met email – contact hebben over ons leven in huis, in ons portiek en in de straat. Je brengt me op mooie herinneringen, die soms terugsluimeren.
Hoedermis gaf mogelijk gratis ijs, zonder dat ze het wisten. Van Zanten was ons adres voor geweldige snacks. Dit vond ik zeker toen ik jonger was. Maar belangrijker waren de klanten die uit automaten op wielen wel hun producten hadden gehaald, maar ook altijd wel dubbeltjes of kwartjes hadden laten vallen.
Wij zochten – als Van Zanten niet keek – onder die automaten tussen het gruis en de stof. Rijk werden we ervan. Maar ja, het was ook wel weer gauw besteed.
De bakker Hus kwam altijd voorrijden in een soort waggelende warenwagen die 20 kilometer per uur reed. Onze buurman Kottelaar was ook bakker bij Hus in een andere wijk.
Een enkele keer hielp ik hem. Het naar boven brengen van een heel wit werd bij terugkomst gecompenseerd door een heerlijke geur van vers brood. Op hun verjaardagen was ik verzot op een of meer glazen bool – zoals ik de vruchtendrank noemde -. Fijne buren. Een ver verleden.
Mijn vader en moeder zijn elektrisch motorisch begonnen met hun beiden Solex. Later ging mijn vader over op een Zundapp – of Kreidler?
Een snellere en stoerdere versie. Het bracht hem heen en weer naar zijn grafische werk in Rijswijk. Hij kluste graag in zijn en onze kelder. Hij gaf overzicht aan al onze grotere en kleine spullen.
Nu nog heb ik zijn geerfde gereedschap nog en zijn vermogen om gestructureerd aan te pakken en te ordenen. Die kelder, zijn walhalla. Zijn fluiten om mij binnen te roepen voor het eten kan ik nog horen. Het fluiten nadoen is mij nooit meer gelukt. Hoort ook bij hem.
Zo’n jeugd zou ik bij mijn geboorte in 1956 ook wensen. En dat is mijn ouders toen ook mooi gelukt!
Goede portieke groet,
Rens Korevaar, 11 juni 2010
Reactie 5
N.a.v.. de Oudhagenaar het navolgende.
Als het goed is heeft melkboer P.J.Bosman zijn bevindingen voor 22-1-66 weergegeven, als dat hij toen melkboer was in de Tinaarlostraat.
Op 22-1-66 heb ik van hem de bediening bij contract overgenomen inzake de melk bediening van de Tinaarloastraat 3 t/m 287 en dit gedaan tot 28-9-68.
Toen heb ik de melkwijk verkocht aan N.J.Dros uit Nieuwveen, die heeft er een puinhoop van gemaakt en is de bediening snel daarna opgeheven, ook mede door de supermarkt concurrentie van de Leyweg winkels.
F.W.Boone te Zoetermeer.
Reactie 6
Rens,
Gewoond heb ik er niet - in de Tinaarlostraat. Ik heb er wel een belangrijk deel van m'n leven doorgebracht. In twee van de drie scholen die er stonden:
- van 1955 tot 1957: klas 3 en 4, in het eerste gebouw (vanaf de Leyweg): dat was toen pas nieuw.
- van 1957 tot 1959: klas 5 en 6, in het tweede gebouw, óók nét nieuw.
Van de Tinaarlostraat-zelf herinner ik me alleen maar de palmpasen-optocht die er jaarlijks doorheen trok; die startte bij de derde / de RK-school: dat was toen echt een flinke drukte.
Verder natuurlijk dat we er doorheen liepen naar de Leyweg om daar klaar-over te spelen (voor die anderhalve auto die er toen reed).
De middelste school had aan de achterzijde (d.w.z. aan de kant van de eerste school) een lap grond, waarop wij een 'schooltuintje' mochten (moesten ?) onderhouden, en waarop wat kleine huisdieren werden gehouden: op een school-foto zit ik nog vergezeld van een grijze "school"-duif.
Maar van de school zélf heb ik helaas geen foto, althans geen foto waarop je de school een beetje duidelijk ziet.
Van de eerste school zijn diverse foto's aanwezig, van de tweede mis ik 'm zeer. Mocht er een bij jullie aanwezig zijn of komen, hoop ik dat ik er een kopietje van kan krijgen.
Met vriendelijke groet,
Flip van Wensen
Papendrecht
Beste Flip,
Bedankt voor je leuke reactie. Als bewoners mochten we ons natuurlijk rijk prijzen met die drie scholen. Ze gaven voor onze moeders wat aardig rumoer en te bekijken mensen. En erna hadden wij als jonge jeugd de pleinen alleen om de spelen te spelen. Mooi dat jij eigenlijk het christelijke en openbare lagere onderwijs hebt gecombineerd, waar wij – ik vanuit het openbare – de andere twee scholen ook zagen als ‘anderen’.
En andersom ook natuurlijk. Inderdaad klaarover zijn zonder gevaar voor eigen positie andere kinderen laten oversteken. Klaarover: een gewezen woord? En de optochten door de straat herinner ik me nog goed als bewoner en meedoener. Lampions met kaarsjes erin ter verlichting en vermaak. Blijkbaar zonder gevaar, maar wel sfeervol.
Van de openbare middelste school bestaan wel binnen- en buitenfoto’s. Zeker van die mooie muurschilderingen – sgraffito’s? – in de hal.
Ik zal kijken wat ik van het net kan halen. We kunnen er geen fotograaf meer voor nodig hebben.
Dank voor jouw andere blik op onze mooie en goede straat.
Goede groet,
Rens Korevaar
Reactie 7
Beste Rob,
Geweldig de website die je over de Tinaarlostraat maakt. Wij zijn in1958 op 124 komen wonen.
De fam.Duiker met 2 kinderen, Rob en Annemarie, en hebben er 36 jaar gewoond met veel plezier.
Samen met de fam. de Bock, Edith, Paul en Marjan, de fam.de Vries, Jan Maarten en Peter.
De fam. Snijders met 4 jongens Deze laatste 2 zijn later naar Zoetermeer verhuisd.
Aan de 36 jaar
in de Tinaarlostraat heb ik fijne herinneringen.
14 jaar geleden is mijn man overleden .
Daarrna ben ik naar de Sare Burgerhartweg in de hoge flat die op de Betje Wolfstraatstraat uit kijkt gaan wonen.
Het werd in de Tinaarlostraat voor mij niet om uit te houden met al die buitenlanders.
Al mijn buren waren al verhuisd.
Ben nu 86 jaar, mijn kinderen zijn getrouwd. Rob heeft een dochter en Annemarie 2 zonen.
Kan me jou nog goed herinneren als je Annemarie zag zong je altijd: "Zeg Annemarieke, waar ga je naar toe."
Zal kijken of ik nog wat oude fotos kan vinden.
Veel sukses met de site en kijk al weer uit naar een vervolg.
Hartelijke groeten
mevr.Duiker
Reactie 8
...komt er bovendrijven.
Jongens wat een leuk initiatief. Net als veel leeftijdsgenoten geniet ik van het ophalen van jeugdherinneringen.
Ik ga zeker op zoek naar oude foto's. Die krijgen jullie dan nog van me.
Ik (Ria van de Kant) ben nu 57 jaar en heb een dochter van 21. Woon nog in de regio, in Zoetermeer.
Mijn broer George zit wat verder weg in Ruurlo, gehuwd, 1 dochter.
Mijn vader (Nol- 87) is niet meer goed in staat om herinneringen op te halen, maar zodra ik in de gelegenheid ben ga ik hem toch eens aan de tand proberen te voelen. Hij is nagenoeg blind, ik had hem ozo graag nog deze site willen laten zien.
Mijn moeder (Gerrie) is verdrietig genoeg al in 1974 op 51-jarige leeftijd overleden.
Eens kijken wat er zoal komt bovendrijven...in willekeurige volgorde...
Wij woonde in de Tinaarlostraat, vanaf het begin denk ik, in blok 3, ik herinner me de 3 scholen aan de overkant.
Eerst in een 3-kamerflat naast Mevrouw Weil (met hondje en partner) en onder de familie Boonstra (Oom Harm en tante Dé, met dochter Linda, die relatief jong is overleden).
Later verhuisden we naar een 4-kamerflat, een portiek verderop, naar nr. 195. Op de onderste etage, naast de familie Rauws (Jacqueline) en onder de familie Van Egmond (Nellie en Hans). Daarboven woonde de familie Pieck. (Ineke en Ed). Ed en mijn broer George communiceerden via eigengemaakte walkietalkies (conservenblikken met touwtjes langs de achtergevel van de flats).
Tot voor ongeveer 15 jaar terug ben ik bevriend gebleven met Ed en heb hem zelfs in 1977 opgezocht in Tanzania, waar hij zijn dienstplicht vervulde. Daarna ben ik hem jammer genoeg uit het oog verloren. Hij is getrouwd en heeft 2 kinderen voor zover ik nog weet. Zijn zuster Ineke is destijds getrouwd, heeft kinderen gekregen en is op de Zuid-Hollandse eilanden of in Zeeland gaan wonen.
Wij verhuisden al rond 1964, ik was toen 12, naar Kijkduin, een flat op de 9e verdieping. Daar was de galerij je straat en het sociale straatleven, zoals we dat uit de Tinaarlostraat kenden, ging daar wel aan je voorbij.
In willekeurige volgorde, wat namen en herinneringen die me te binnen schieten:
Familie Lünenberg
Familie Nihot; Robbie en Victor (ik had een heilig ontzag voor Robbie)
Freddie 's-Gravendijk, mijn aller-allereerste "vriendje". We hielden elkaars hand wel eens vast. Heel gewaagd in die tijd, zeker als je 5 was of zoiets :-) Hij woonde op de bovenste verdieping, verhuisde redelijk snel uit de straat en daarvoor in de plaats kwam Frits van der Togt te wonen, die later weer met zijn ouders naar een flat op de hoek van de Hengelolaan, tegenover het Zuiderpark, verhuisde. Bij hem ben ik daar nog wel eens op een verjaardagsfeestje geweest, toen ik een jaar of 16 was.
Freddie en later Frits woonden, dacht ik, naast de familie Van Kampen. Keken we daar niet allemaal op kousenvoeten tv op woensdagmiddag? Onze schoenen op een rij in het portiek. De ouders zijn, meen ik, later verongelukt in hun kleine autootje met zo'n koepeltje erop (Messerschmitt?). Een drama dat me heel lang is bijgebleven, waar ik ook in veel later jaren nog vaak aan moest terugdenken.
Bij ons op het portiek, boven de familie Rauws woonde volgens mij de familie Westerink (Rietje?) en daar boven de familie Noordam, Hanneke en Ineke.
Ik herinner me nog haarscherp de dag dat we terugkwamen van, ik meen, een intocht van Sinterklaas. Ik liep de onderste trap van het portiek op en mevrouw Rauws kwam huilend naar buiten en riep dat Kennedy was doodgeschoten.
Ik herinner me de gemeenschappelijke tuin, waar we inderdaad in teilen badderden en tenten bouwden, eens zelfs voor een wedstrijd tijdens een tuinfeest, compleet met nummer aan je tent voor de jury.
Ik was nu niet direct een meisje dat met poppen speelden. Meer een halve knul, die veel liever zoveel mogelijk, buiten, op sjouw ging met de buurjongens, mijn herinneringen zijn wel dierbaar, maar niet erg meisjesachtig!
We hielden speurtochten, maakten expedities op zoek naar avontuur, tussen de struiken en onder de balkons.
Op de hoek van de straat waar de Hema werd gebouwd, klommen we over het hek van de bouwput, groeven een gat, legden er planken overheen en daar zaten we dan opgepropt, helden te zijn.
We waren dus gewoon "kwajongens".
Ik herinner me ook de jacht op- en het verzamelen van kerstbomen voor het grote vreugdevuur, die we in de kelders bewaarden. Moesten we bewaken als haviken want als je niet oppaste werden die bomen door de jongens van de andere blokken/straten, uit de kelder gepikt.
We haalden oude toto-formulieren op bij de sigarenzaak in de Wapserveenstraat en verkochten ze voor 10 cent om zo aan wat extra zakgeld te komen. Toen mijn moeder erachter kwam, moest ik bij iedereeen aanbellen, vertellen wat ik gedaan had en het geld teruggeven. Ze bleef dan onderin het portiek staan. Door de balkonnetjes in het portiek kon ze alles horen wat er gezegd was. Wat voelde ik me slecht...ik was voorgoed verloren voor het boevengilde.
Mijn broer George was een pechvogel en brak regelmatig wat, of bezeerde zich. Ik herinner me dat hij op een kar zat, voortgetrokken door een jongen uit het laatste portiek. Die probeerde de kar de stoep op te trekken en George schoot voorover met zijn gezicht tegen een schroef. Winkelhaak in zijn snuit.
Of we probeerden, zittend van een tafel te springen. Zwaaien met je benen en dan op het juiste moment zover mogelijk weg proberen te springen. George klapte voorover en brak zijn neusbeentje. Dat is nog maar een kleine greep uit zijn "verwondingen".
Ik zat, net als Robbie, op judo in de kelder van de katholieke Kardinaal de Jongschool. Kon zo in mijn judopak oversteken. Kreeg er les van een jonge Han Mulder, die later een sportschool begon in Zoetermeer.
Op woensdagmiddag hielpen we in diezelfde school met het verzamelen van de kranten voor het koor van die school.
Het schoolplein waar je zo lekker kon touwtjespringen en zwiertollen ook (er ging er wel eens één door een raam).
De bouw later van een gymlokaal op "ons" schoolplein.
Door het gehei rammelden de glazen de kast uit.
Het urenlang wachten op de koningin, bij de feestelijke opening van de bioscoop op de Leyweg, de Eurocinema- met de film Lawrence of Arabia.
De rolschaatsenbaan aan het eind van de Leyweg waar ik dan wel eens heen ging, maar me in het buitenland waande, zonder de vertrouwde gezichten van de kinderen uit mijn straat.
De buren van het laatse portiek in ons blok 3, die 2 donkere kindjes adopteerden, een bijzonder fenomeen in die tijd. Totaal gefascineerd was ik, wat vond ik ze mooi. "Negertjes" kende ik alleen uit de verhalen op school, over de missie in Afrika, waarvoor we de zilveren doppen van de melkflesjes spaarden.
De "geruite" gootsteen in de keuken met de tekst "ocriet reinigen met Vim" en het gordijntje eronder.
De glazen scheidingswanden tussen de huiskamer en mijn slaapkamer, waar eerst een gordijn aan mijn kant hing, maar dat al snel werd verplaatst naar de huiskamerkant, omdat ik stiekum steeds door het gordijn lag te gluren om te kijken wat er allemaal gebeurde. Diezelfde kamer had die fantastisch openslaande deuren met het hekje ervoor waar je al overheen hangend met iedereen kon kletsen. En, omdat we beneden woonden, zo je kamer in en uit kon klimmen.
De lange winters met sneeuwpoppen en iglo's. IJsbloemen op de ruiten en een kruik in je bed. Want alleen in de huiskamer stond een kachel, waarvoor je in de winter dan je avondgebedje mocht doen en ook de was te drogen hing op een rekje dat er omheen stond. Mijn moeder 'streek" mijn haarlinten ook op die kachel, door ze eroverheen te trekken.
Op je schaatsen naar school op de Maartensdijklaan proberen te komen, al klunend van het ene naar het ander slootje, je schoenen met de veters aanelkaar gebonden om je nek en een lange broek onder je jurk (De nonnen bestierven het als je in een lange broek op school verscheen).
Ik weet zeker dat er nog veel meer zal komen bovendrijven. Het mailtje van Rens heeft me een aangenaam uurtje, gevuld met herinneringen, bezorgd. Dit is het voor nu.
Jullie horen nog van me, mét foto's hoop ik.
dag hoor
Ria van de Kant
Reactie van Rens Korevaar:
Beste Ria, bedankt voor al je dierbare herinneringen aan je leeven in de Tinaarlostraat. Wat weet jij nog veel moois voor de jaren tot 1964 dat je er woonde!. Jouw beschrijvingen brengen bij mij nog andere dingen naar boven.
In het eerste blok hadden wij als jeugdigen niet alleen de communicatie met touwtjes en kaartjes naar de buren, maar ook naar de overburen van de huizen naar de Wapserveenstraat. Hoe we dit geregeld hebben weet ik niet. Dat het werkte wel. Eigenlijk een betaalbare voorloper van Hyves, zeg maar.
De Tinaarlostraat was zeker een straat met straatleeven. Niet alleen wij als jeugd, maar zeker ook onze ouders. De moeders praatten bij bij een lantarenpaal en de vaders bewonderden hun eerste brommers en auto’s.
Bij ons in het eerste blok had een – toen al – oudere mevrouw Beer – in het eerste portiek – als eerste een televisie, begin jaren 60. Velen keken daar naar een eerste Dappere Dodo en Okkie Troy.
Mogelijk hebben wij uit blok 1 ooit jullie kerstbomen uit blok 3 achterover gebrand. Nog excuses hiervoor. Of het waren jeugdigen uit buurstraten, want het was levendige handel met die bomen. Maar prachtige oudejaarsvuren waren het wel op het schoolplein.
En de judo-opleiding bij Han Mulder is voor jou een mooie herinnering. Ik was blij dat meneer Han mij na mijn eerste mislukte training vrijaf gaf voor verdere educatie. Judo was het voor mij niet. Vallen en opstaan.
De openslaande deuren in de kamers aan de voorkant werden – en worden – Franse balkons genoemd. Waarom begreep ik nooit van mijn ouders. Ja, omdat dit in Frankrijk zo werd genoemd. Maar een balkon?
Maar hoe dan ook. Elke herinnering is een mooie, want we hadden het goed toen in onze jeugd. De Tinaarlostraat. Een straat uit mooi verleden.
Reactie 10
Hallo Rob,
Via mijn zus Ria kreeg ik de link door van deze leuke site. Zij zal ongetwijfeld ook wel reageren.
Wij hebben vanaf ± 1954 of 1955 gewoond op nr 177, later op nr 195.
Op nr 177 woonden wij naast een oude baas, de heer Selichman (of zoiets).
Op 195 woonden wij in het portiek waar Hanneke en Ineke Noordam, Jacqueline Rauws (woonde naast ons), Hans en Nel van Egmond, Ed Pieck (nog lang contact mee gehad - Ria nog steeds geloof ik).
Beetje treurig dat de boel tegen de vlakte gaat.
Wij gaan ook op zoek naar foto's uit die tijd (de bouw van de Kardinaal de Jongschool, schaatsen op het grasveld achter etc).
Na de Tinaarlostraat zijn wij verhuisd naar Kijkduin, later naar Voorschoten. Ik heb zelf nog in Den Haag gewoond, Utrecht, Bunnik, Rotterdam, Capelle aan de IJssel en nu in Ruurlo, in de Achterhoek.
Binnenkort meer......
groet van George van de Kant
Hoi Rob en Rens,
Ik ben dus even gaan kijken op de site wat ik een poosje niet heb
gedaan. Ik ben een paar weken geleden ook wezen kijken en ze waren toen
met de sloop van de Wapserveenstraat bezig. Je kon zo onze huizen zien van de
Tinaarlostraat, ik dacht "even de ogen dicht " en ik zag mij weer spelen
in de achtertuin en op het veldje voor onze huizen.
Ik ben ook nog met mijn moeder wezen kijken en kon net met de auto door
de Wapserveenstraat richting Hoogeveenlaan.
Zij wist niet wat ze zag,
het is dat je weet dat daar de Hoogeveenlaan is maar je herkent het
anders niets meer, zo ook de Norgstraat waar ik vaak boodschappen ging
doen met mijn moeder toen de Leijweg er nog niet was.
Ik heb ook het filmpje gezien.
Groeten Ingrid
Reactie 10
Hallo Rens,
heb eindelijk even de tijd genomen om de Herinneringssite te bekijken. Inderdaad komen vele herinneringen boven. Ik woonde op nr 55, dus precies naast jou in het andere portiek.
Jan, m'n moeder (86) en ik wonen in Zoetermeer.
Peter in Rijswijk. Ik kan me nog herinneren dat je met ons mee bent geweest naar Hoek van Holland.
Veel mensen uit de Tinaarlostraat kom ik niet meer tegen, alleen Chris Wareman af en toe nog, en Evelien die een verdieping lager woonde.
Ik volg met aandacht de leuke site.
Groeten aan je zus en alle andere bekenden.
Maarten de Vries
Reactie 11
Hallo allemaal,
Ik wil iedereen die vroeger in de Tinaarlostraat heeft gewoond een
voorspoedig 2011 wensen.
Ik liep dus de Supermarkt in om boodschappen te doen en werd ineens aan mijn
arm getrokken door Evelien die mij zag binnenkomen. Wij wonen dus beiden in
de Hove's en zijn ook collega's van elkaar.
Ze stelde mij voor aan een man
die ook in de Tinaarlostraat heeft gewoond. Ik gaf hem een hand en stelde
mij voor. Hij dus ook als Maarten. Ik zei 'Maarten de Vries?' 'Ja,' zei hij.
Dit vond ik heel erg leuk dat ik nog iemand van de Tinaarlostraat tegenkwam.
We hebben dus wat bijgepraat. Ik had Maarten dus nooit herkend, want ik
kende hem alleen uit mijn kinder- en tienerjaren.
Ik vroeg natuurlijk hoe het met zijn moeder ging en ik vertelde ook over
mijn moeder die heel goed met mevrouw De Vries kon opschieten en ook een
keer bij mijn ouders op visite is geweest in de Daghamerskjoldstraat in
Houtwijk.
We hebben nog even staan praten en ondertussen zat de kleindochter
van Maarten in een autootje waar 50 eurocent in ging. Evelien deed er nog
een keer 50 eurocent in zodat wij nog even verder konden praten, maar we
zijn daarna ieder onze weg gegaan.
Goh wat vond ik dat ontzettend leuk. Toen ik thuis kwam ben ik gelijk mijn
moeder gaan bellen en die vond het ook leuk dat ik Maarten ben tegengekomen
en natuurlijk dat ik het vertelde dat mevrouw De Vries nog leeft.
Ik vroeg nog aan Maarten of hij ene Johanna en Liesbeth kon herinneren en
ene Hetty. Ik wist haar achternaam niet, maar Maarten wel. Hetty Lensvelt.
Toen herinnerde ik het mij. Liesbeth en Johanna hebben maar kort in de
Tinaarlostraat gewoon, want hun vader was militair en na zoveel jaar gingen
ze weer naar een andere basis.
Nou dit was het dan en ik hoop dat er toch meer mensen zullen reageren. Ik
kijk toch regelmatig op de site of er meer mensen foto's of verhalen hebben
gestuurd.
Groetjes van Ingrid Lugt-Anneese.
Reactie 12
Ik ben Anneke Dietz, getrouwd in Nederland met een New Zealander en in 1995
geemigreerd naar Christchurch in New Zealand.
Ik heb gewoond in de Tinaarlostraat 57 met mijn ouders Gerard en Toos Dietz
en mijn broers Peter en Richard en zusje Lisette. Eind jaren 60 ben ik
verhuisd naar de Den Helderstraat bij de Leyweg. Vandaar uit huis op kamers
gewoond en later in een flat in de Frederikstraat/Denneweg.
Ik heb vroeger veel gespeeld met Joke Korevaar en Ingrid Anneese.
Ik ben in augustus 2010 voor 3 weken teruggeweest naar Nederland, waar ik
heb gelogeerd bij mijn broer Richard in Wateringen. Hij maakte mij op de
sloop van de Tinaalostraat attent en op internet site.
Ik heb op de site alles gelezen over onze jeugd en alle herinneringen komen
weer boven. Alles wat verteld is door de vroegere bewoners komt mij weer
bekend voor.
Wat een leuke website, al die herinnering en al die bekende
namen van mijn jeugd, maar wat verdrietig om de foto's van de sloop te zien.
Het doet toch wel een beetje pijn.
Een kale boel nu, maar aan onze
jeugdherinneringen kan toch niemand slopen. Ik heb van mijn zus Lisette
vernomen dat ze telefonisch contact heeft gehad met haar buurvriend Rens en
dat ze elkaar toch nog herkenden en dat ze dezelfde herinneringen ophaalden.
Leuk te horen en te lezen. Prachtig dit alles. Ik heb er erg van genoten.
Ik hoef aan al deze verhalen en herinneringen niets meer toe te voegen omdat
alles al is verteld door een ieder van de Tinaarlostraat bewoners. Bedankt
dat deze website er is.
Nogmaals vanuit hier New Zealand bedankt. Anneke Steyn - Dietz.
Email: phan@clear.net.nz
Reactie 13
Ja, ik herinner mij nu heel vaag dat die jongen Andre heette, maar ik wist niet de achternaam van zijn ouders. De familie Pols heeft er niet lang gewoond.
Als kind kan ik mij herinneren dat als wij op het veldje van de Talmaschool speelde de moeder of vader van Andre hem over het hek tilde en op een kleedje op het veld neer legde of zette want hij kon niet lopen van de benauwdheid en zag heel erg blauw.
Zijn gezichtje was wit en blauw was hij ook om de lippen en bij de vingelnagels, dat is mij dus wel nagebleven en maakte dus denk ik diepe indruk op mij.
Ook kan ik mij nu inderdaad herinneren dat hij is overleden en dat men over de familie Verwaijen inzat omdat zij ook een kind zijn verloren en nu weer zo'n groot verdriet moesten meemaken van hun buren, waar ze ook goed mee waren. Ook omdat zij dezelfde verdrietige en emotionele dingen met elkaar deelden vanwege hun kinderen.
Ik heb dus genoten van Nora haar uitleg over de straat en vond dat zij het goed vertelde hoe er gebouwd werd in onze toen omgeving, ook omdat ik het allemaal herkende.
Ik kan mij herinneren dat mijn moeder mij in de winter met de slee naar de kleuterschool in de Olststraat bracht en dat de Leijweg nog polder en gras was en mijn moeder dus haar boodschappen in de Norgstraat deed, omdat daar de enigste winkels waren en naderhand pas de opbouw van de Leijweg kwam.
Ik ben twee weken geleden nog op de Leijweg geweest met de schoonmoeder van
mijn jongste zoon. Zij woont aan de Melis Stokelaan.
Er was een braderie, heel erg leuk met muziek en allemaal kraampjes waar je heerlijk kon eten. De ruimte waar onze flats hebben gestaan was nog steeds niets gebouwd maar er stonden wel hekken omheen.
Wel een vreemde gewaarwording hoor en onbegrijpelijk dat er zes flatgebouwen hebben gestaan en ook nog een grote achtertuin.
Joke heeft mij ook nog een mail gestuurd. Ik heb dus ook een heel lange uitgebreide mail gestuurd. Ik had natuurlijk veel te vertellen en natuurlijk de herinneringen.
Wij kenden onze ouders natuurlijk ook heel goed omdat wij buren waren. Dit had ik dus nooit kunnen bedenken dat wij ooit nog eens contact met elkaar zouden hebben en je denkt wel eens hoe
het met al die buurkinderen is vergaan en of zij nog leven.
Ingrid Lugt-Anneese, juli 2011
Reactie 14
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Terugkomende van mijn ouders, lezend in de Randstadrail, las ik je oproep over een school in de Exlostraat.
Daar heb ik niet op school gezeten maar ik vraag me af of je samen met je ouders en broer Viktor in de Tinaarlostr hebt gewoond?
Laat het weten of dat zo is.
Alvast bedankt
Hanneke Noordam.
Antwoord Rob:
Dag Hanneke,
Ik heb inderdaad met mijn broer Victor in de Tinaarlostraat gewoond en jij woonde een portiek naast mij op nr 191?
Hoe gaat het met je en je zus en familie? Toevallig heb ik een paar weken geleden een bericht gehad van Rens Korevaar. Die woonde in het eerste blok.
Onze oude straat wordt binnenkort gesloopt en als je naar Google gaat dan vind je daar een link naar de herinneringsite van de Tinaarlostraat.
Daar ben ik mee bezig.
Ik vind het leuk om nog wat van je te horen.
Groeten Rob Nihot.
Antwoord Hanneke:
Hoi Rob,
Jee, dat je nog precies weet op welk huisnummer wij woonden.
Dat de straat word afgebroken weet ik. Ineke is nog niet zo lang geleden in ons oude huis geweest, gewoon aangebeld. Zelf had ik nog een keer via de leuning van boven naar beneden willen glijden maar dat zit er niet meer in.
Vaak denk ik toch wel terug aan die straat en zou het best leuk vinden de oude buurkinderen nog eens te zien.
Je raakt elkaar helemaal uit het oog. Van sommigen heb ik nog wel eens wat gehoord. Soms via via of direct. Zo spreek ik Jacqeline Rauws nog wel eens en die heeft weer contact met de fam Westerink,maar verder onbekend hoe het met Hans en Nel van Egmond gaat, George en Ria van de Kant en Ed en Ineke Pieck en natuurlijk de Lunenbergjes die onder ons woonden. Geen idee.
Mijn ouders zijn inmiddels 88 en 85 jaar en wonen nog steeds in D-H, zelf woon ik in Zoetermeer.
Met Ineke gaat het goed, woont in Delft. We zijn dus nog redelijk dicht bij onze roots blijven wonen.
Hoe is het verder met jou en Viktor en ouders?
We worden oud en en daarbij nostalgisch,
Groet Hanneke Noordam.
Na de reactie van Rob kwam onderstaand mailtje binnen:
Rob,
Al weer een tijdje terug dat we elkaar mailden over de Tinaarlostraat,Ineke heeft de dia,s van mijn ouders op cd laten zetten en zowaar er staan foto,s bij van een tuinfeest ,ook heb ik in mijn eigen album ook nog wat foto,s.Heb je daar belangstelling voor?
Heel grappig ik werd gebeld door een collega waar ik toch al een tijd mee samenwerkte had de site gelezen en wilde weten of ik het was bleek ze ook in de straat gewoond te hebben,kende haar niet ze woonde in het midden blok.Ook een bewoonster van het verzorgingshuis waar ik werk heeft er gewoond met 2 zonen samen hebben we het vaak over de straat ze zal het tegen haar zoons zeggen over de site.
Mocht je belangstelling hebben voor de foto,s dan hoor ik het wel.
Heb je trouwens al meer reacties gehad na het stukje in de Hagenaar?
Groet Hanneke Noordam.
Het antwoord van Rob:
Dag Hanneke,
Bedankt voor je mailtje. Een teken dat er leven in de site komt.
Ik heb een reactie gehad van een oude judoka van sportschool Bontje/Mulder, Henri la Faille. En reacties van mensen die het stukje gelezen hebben in de Oud - Hagenaar.
Ik vind het leuk om weer wat van je te horen.
Natuurlijk zijn wij ,Rens en ik, geinteresseerd in jouw foto's, al is het maar om een compleet beeld van ons leven in de Tinaarlostraat te geven.
Misschien hebben de mensen die naar jou toe gereageerd hebben ook nog herinneringen en foto's.
Ik zie je foto's en je verhalen met belangstelling tegemoet.
Mag ik jouw reactie weer plaatsen op de site?
Groeten Rob
Reactie 2
Rens & Rob,
2 bekende namen in een artikel in de Oud Hagenaar.
Rens ken ik van de Morgenstond Mavo (klas 3 en 4) en Rob van judo bij Mulder in de Tinaarlostraat.
Succes met jullie site.
Groeten,
Henri la Faille
Antwoord van Rens aan Henri:
Beste Henri,
Onze schoolbanken reiken verder dan alleen toen. Bedankt voor je reactie.
De Morgenstond MAVO met haar langere gebouw, grote schoolplein en overzicht over sportvelden. De ruimte om ons heen gaf afleiding bij pittige lessen van heeren Schrader, Van Rossum en Mosterd. En Franse lexicon bij mevrouw Grumkow.
De Steenwijklaan was een soort spiegel voor mij van de Tinaarlostraat. De beide scholen waren van eenzelfde architectuur als de eerste en derde school in de wonende straat van Rob en mij.
Ik ben trots op vijf jaar schaven voor een MAVO-diploma. Het was basis voor mijn verder leven.
Begin jaren 70 waren zowiezo prachtige jaren, waarin symphonische muziek zijn hoogtij nam en wat bloemenpracht achter zich liet.
De grilligheid bleef, met langer ‘ik weet geen kapper’ haar, opvallend lunchen op het schoolplein – John en Leon – en feesten in de kelder.
Erna weer gewoon terug naar huis op mijn fiets.
Morgenstond MAVO, een herinnering met een diploma.
Goede groet,
Rens
Reactie 3
Dag Paul,
Bedankt voor de foto met jou en Hans van Egmond erop.
Hoe gaat het met je?
Ik kan me nog herinneren dat ik jou veel geholpen heb met het ophalen en verzamelen van de kratten.
Deze haalde ik dan op met mijn karretje. Ik heb er leuke herinneringen aan.
Laat me even weten hoe het met je gaat. En heb je nog meer foto's dan houden Rens en ik me aanbevolen.
Groeten Rob Nihot
Het antwoord van Paul:
Hey Rob,
Met mij gaat het nog redelijk maar de leeftijd gaat nu ook meespelen (72) Wat slijtageproblemen van het harde werken in de melkhandel.
Ik herinner mij ook nog een jongen die mij weleens hielp Paul van de Loos genaamd. Ik heb nadien nog vele andere wijken gehad en ben tenslotte geeindigd in Pijnacker.
Ik had in die periode een Indische jongen die Laudie heette en mij veel hielp na schooltijd.
Is zelfs nadien met mij mee gegaan in alle wijken tot ik de pijp aan Maarten gaf en bij de overheid ben gaan werken.
Ik heb 17 jaar als kleine zelfstandige gewerkt. Ik wens jullie veel succes met jullie site.
Paul Bosman
Reactie 4
Reactie van mevrouw Van den Berg, toen Tinaarlostraat 61
Hoi Rens, hier een berichtje van je oude buurvrouw Tinaarlostraat 61. Wat leuk dat jij en Rob Nihot dit op poten hebben gezet. Heerlijk die nostalgie. Ik ging meteen terug in de tijd.
Je weet dat wij nog steeds in de Tinaarlostraat wonen. Even nummers, seniorenflat. Ook mevrouw Ingram woont hier.
Mevrouw Boonstra woonde in het derde blok en is ook naar deze flat gekomen.
Familie Schaken van het eerste blok woont ook hier. De ouders van Tonnie en Judith. Leuk he. Zijn we weer buren.
Vivian heeft op #119 gewoond. Woont nu sinds twee jaar op de Maartensdijklaan. Mevrouw Hilling van #17 woont nu op de Hengelolaan.
De moeder van Boele Eding en mevrouw Notebaart wonen in het Drenteplantsoen. Nou, dat zijn nog een beetje de bekende oude buurtjes.
Waar is de tijd gebleven. Het geeft mij een gevoel van heimwee. Ik woon al sinds 1958 in Morgenstond. Mijn eerste woning was de Wapserveenstraat. Daar is Patricia geboren, in 1961.
In 1963 gingen wij naar de Tinaarlostraat. Daar is Vivian geboren in 1966. Nu zitten we in 2010 en ik woon er nog. Alleen aan de andere kant van de straat. Als dit niet gesloopt wordt, dan zal dit wel mijn eindstation worden. Ik heb het hier zien bouwen, zien afbreken, weer opbouwen en nu weer afbreken.
Ja Rens, het wordt stil om ons heen. Doe allen de groeten. Ook Rob Nihot. Ook hem en zijn broer en ouders ken ik nog.
Groetjes, Fie van den Berg.
Reactie 4
Ingrid Anneese stuurde een mailtje naar Rens en zij kreeg achtereenvolgens een antwoord van Rens en van zijn zus Joke.
Hallo Rens,
Hoe is het met jou, wat leuk joh dat je met Rob die site heb
opgericht, ik
moet nog vaak aan jullie denken. Ik ben nog niet zo lang geleden in de
Tinaarlostraat geweest en heb dus foto's gemaakt als herinnering.
Ik was 4 jaar dat ik daar dus kwam wonen, er zat nog niet eens een hek
voor het balkon, hoe is het met je zus Joke?
Je zal je wel herinneren
dat
ik vaak bij jullie kwam en natuurlijk ook je zus die altijd bij ons de
Panorama kwam lezen. In de tijd van de lagere schooljaren ging ik wel
veel
met haar om en ik kan mij herinneren dat ik altijd heel erg met haar
moest
lachen.
Soms zo erg dat ik mij verslikte en moest overgeven.We gingen
ook
vaak aan de voorkant op het grasveldje badmintonnen, nou het was dus
meer
lachen dan het spel spelen, 1 keer in het jaar gingen we in de
achtertuin
tenten bouwen en wie de mooiste tent had kreeg een prijs.
Er werden
ook
pannenkoeken gebakken en er was ook een kampvuur en je vader speelde
dan
gitaar en wij zongen dan. We hadden ook 1 keer in het jaar een optocht
met
een band ervoor en dan hadden we onze steppen of fietsen versierd en
ook
ons zelf.
Ik heb er nog een foto van dat ik met Chrisje Wareman en
zijn
nichtje die als 2 chineesjes waren verkleed en ik had een gekleurde
papieren jurk aan.
Ook kwam de klapperclub langs, het was echt een
rage en
iedereen klapperde wat af. We hebben ook veel getold en geknikkerd,
kortom
ik was heel veel buiten zelfs als het regende en dan riep mijn moeder
en
dan ging ik mij verstoppen want ik wilde helemaal niet naar binnen
want
dat vond ik saai en hoopte dat ik andere kinderen tegen kwam.
Ik heb
ook
veel geklommen op de daken van de fietsenstalling op het plein van de
school en dan ging ik ook wel schuilen als het regende.
We deden ook wel gevaarlijke dingen, ik ging wel eens aan de andere
kant
van het hek van het balkon staan, ik had totaal geen hoogtevrees (nu
heel
erg).
Ik gleed ook vaak van boven naar beneden van de railing van het
portiek af, als ik bij jullie speelde had je moeder wel bepaalde
uitspraken, als ik dan bij jullie mocht eten kregen we een boterham
met
boter en geen beleg en dat noemde je moeder een boterham met
tevredenheid.
Ook zei ze wel eens "het leven is een pijpkaneel en ieder krijgt zijn
eigen deel" dit is mij altijd bijgebleven en naderhand toen ik ouder
werd
begreep ik wat ze bedoelde.
Je vader was altijd in de kelder bezig
met
klussen en hij was altijd aan het fluiten, vond het wel fijn want als
kind
was ik bang in die kelders dus het was een veilig gevoel als je vader
er
was.
Zo kan ik wel uren doorgaan met herinneringen, ik heb gespeeld
met
Nora en Els Verwayen en denk ook wel aan hun broer Rien die zo ziek
was.
Hij plaagde ons altijd (natuurlijk voor het grapje) We deden als het
regende spelletjes in hun kelder en dan deed Rien allerlei dingen
organiseren, zoals het toneelstuk "de zwarte hand" en dan zei hij: en
maakte ons dan bang want het was erg donker in die kelder "en hier is
de
zwarte hand hoeoeoeoeoeeo".
Ook heb ik gespeeld met Anneke Dietz, ik
heb
gehoord via via dat ze in Nieuw Zeeland woont maar misschien is ze
weer
terug in Nederland, Lizette Dietz was of is met een Fransman getrouwd
en
heeft 3 kinderen en woont in Monte Carlo.
Haar ouders mevr. en meneer
Dietz die niet meer leven hebben op de camping bij mijn ouders
gestaan.
Heel toevallig kwamen wij ze daar tegen en ze hadden een caravan voor
Lizette gehuurd zodat ze daar kon logeren als ze in Nederland was met
haar
gezin.
Richard Dietz heeft een paar snackbarren in Den Haag, heb ik
vernomen, hij heeft ook eens in een krantje gestaan dat hij er één
opende
bij het Zuiderpark. Ik ben er dus nooit geweest.
De buren die ik mij kan herinneren zijn mevr. van Lier onze naaste
buurvrouw,(zal wel niet meer leven), de fam. Kottelaar die naast
jullie
woonde, Fam. van Rossum, Tonny en Hansje van Rossum.
Toen die gingen
verhuizen is de fam. Malcolm daar gaan wonen, Patries en Fifianne.
Helaas
zijn die gescheiden en woonde zij daar nog met hun moeder Fie die
daarna
een nieuwe partner kreeg, helemaal beneden de Fam. Drent en die zijn
kort
daarna verhuisd en is de fam. Kieviet daar gaan wonen.
Je zus Joke
mocht
die mensen niet zo graag, daarna is de fam. v.d. Berg daar komen te
wonen.
Zo kan ik mij nog herinneren: Jan, Maarten en Peter de Vries, Rudy,
Frankie die is overleden en Reneetje Kooistra. Jane die ik Sjeenie
noemde,
Edmai en John die ik dus Sjonnie noemde, van de andere blokken van de
straat daar kende ik de kinderen niet zo goed.
Ik werk dus in een verzorgingshuis en ik werd aangehouden door één van
de
kinderen van een bewoner en die vroeg of ik op de Leonard
Roggeveenschool
had gezeten want ze herkende mij van een foto.
Toevallig stond mijn
collega naast mij en die hoorde dat ik in de Tinaarlostraat had
gewoond waarop die zei: ik heb daar ook gewoond en vertelde mij dat ze
op
het portiek van Chrisje Wareman heeft gewoond en dat haar man nog
meneer
de Vries heeft gereanimeerd toen die in de auto een hartinfarct kreeg.
Zij
heet Evelien en is daar in 1968 komen wonen met een dochterje Els
genaamd.
Zij kent ook de fam. Ingram, de Vries, Wareman, Kooistra en Patricia
en
Fifianne.
Ik herken haar niet want ik bemoeide mij niet meer met de
mensen
uit de straat maar misschien ken jij haar wel.
Ik weet haar achternaam
niet. Evelien heeft nog meegemaakt dat Jan de Vries in een fluwelen
pak
trouwde.
Ik kan het mij niet herinneren, zei kent mij ook niet,
naderhand
is zij naar Zoetermeer verhuisd en is haar moeder in haar huis gaan
wonen
en is naderhand in de huizen aan de overkant van de Tinaarlostraat
gaan
wonen want ze kent mevr. Kooistra, fam. v.d. Berg en mevr. Ingram ook.
Ik
woon dus ook in Zoetermeer, nou zo kan ik wel uren doorgaan, hahaha.
Heel veel groetjes ook aan je zus.
PS: Mijn moeder leeft nog en is 86 jaar maar mijn vader is 9 jaar
geleden
overleden, klopt het dat je vader is overleden, van je moeder weet ik
niet
of zij nog leeft.
Reactie van Rens:
Beste Ingrid,
Bedankt voor je uitgebreide en liefdevolle herinneringen
aan
de mensen van het eerste blok in onze straat. Een deel van jouw beelden
is
iets wat ik ver weg of niet-bewust heb meegemaakt.
Zo weet ik wel van de
tuinfeesten, maar dat mijn vader toen ook nog gitaar speelde staat me
niet
bij. Zo heb ik mijn zus Joke nog wel eens nodig om mijn herinneringen te
herinneren!
Het gaat Joke goed. Ze is in 1990 met Piet en haar twee zoons naar
Huizen
verhuisd, inmiddels woont ze in Almere.
Veel buiten spelen, van de railing af suizen, veel ook bij andere
kinderen
binnen spelen. Ik herken het. Prachtige tijd. Ik had toen geen computer
nodig. Ik emailde met mijn achterbuurdames en -heren via touwtjes met
kaartjes. Toen een knappe handmatige uitvinding!
Mijn vaders kelder was een grage ruimte voor hem; zijn fluiten is
inderdaad
waar. Mooi. Mijn moeder had wijze uitdrukkingen, die zeker jaren later
kloppen. Ze horen bij die jaren.
Onze buren op #73 in 1955/56 waren de familie Molenkamp? Ze zijn toen
naar
de Maartensdijklaan verhuisd.
Een voorloper van later sloopbeleid door de gemeente / woningcorporaties
was
het mooie gebouw van de Leonard Roggeveenschool. Ergens begin jaren 90
vervaagd? Ik heb de school nog op video staan uit eind jaren 80. Een
vriend
en ik hebben toen een schoolpleinbetoog gehouden. Ik zal het op dvd
zetten.
Nu wij al op leeftijd geraken, raken we senioren onder ons kwijt. Ik
wist
het van jouw vader. Mijn vader is overleden in 1993; hij overleefde
eigenlijk een zware operatie niet. Mijn moeder is in 2009 overleden, na
een
langere aftakeling van haar gezondheid. Ze woonde sinds 2005 in
Doetinchem,
in mijn buurt.
Ik woon er sinds 2003. Beiden keken na hun verhuizing uit
onze straat in 1991 met - inderdaad - tevredenheid terug op mooie jaren.
Blijf herinneren deze tijd, de woningen, onze jeugd.
P.S. Rob Nihot en ik plaatsen graag - na toestemming - zoveel mogelijk
herinneringen op de nieuwe site.
Wil je jouw reactie op de site
geplaatst
hebben, met je email-adres, voor communicatie met anderen? En/of wil je
nog
een deel van je tekst of nieuwe tekst - met foto's als je deze hebt -
plaatsen op pagina 2 van de site (per blok, per woningblok, per
woning/bewoner)? Wil je het me laten weten?
Groeten van het portiek,
Rens
Nog een reactie van Rens:
Beste Ingrid (huis#65),
Mijn grote dank voor je mooie verhaal en foto’s op de site. En ook leuk dat we – met email – contact hebben over ons leven in huis, in ons portiek en in de straat. Je brengt me op mooie herinneringen, die soms terugsluimeren.
Hoedermis gaf mogelijk gratis ijs, zonder dat ze het wisten. Van Zanten was ons adres voor geweldige snacks. Dit vond ik zeker toen ik jonger was. Maar belangrijker waren de klanten die uit automaten op wielen wel hun producten hadden gehaald, maar ook altijd wel dubbeltjes of kwartjes hadden laten vallen.
Wij zochten – als Van Zanten niet keek – onder die automaten tussen het gruis en de stof. Rijk werden we ervan. Maar ja, het was ook wel weer gauw besteed.
De bakker Hus kwam altijd voorrijden in een soort waggelende warenwagen die 20 kilometer per uur reed. Onze buurman Kottelaar was ook bakker bij Hus in een andere wijk.
Een enkele keer hielp ik hem. Het naar boven brengen van een heel wit werd bij terugkomst gecompenseerd door een heerlijke geur van vers brood. Op hun verjaardagen was ik verzot op een of meer glazen bool – zoals ik de vruchtendrank noemde -. Fijne buren. Een ver verleden.
Mijn vader en moeder zijn elektrisch motorisch begonnen met hun beiden Solex. Later ging mijn vader over op een Zundapp – of Kreidler?
Een snellere en stoerdere versie. Het bracht hem heen en weer naar zijn grafische werk in Rijswijk. Hij kluste graag in zijn en onze kelder. Hij gaf overzicht aan al onze grotere en kleine spullen.
Nu nog heb ik zijn geerfde gereedschap nog en zijn vermogen om gestructureerd aan te pakken en te ordenen. Die kelder, zijn walhalla. Zijn fluiten om mij binnen te roepen voor het eten kan ik nog horen. Het fluiten nadoen is mij nooit meer gelukt. Hoort ook bij hem.
Zo’n jeugd zou ik bij mijn geboorte in 1956 ook wensen. En dat is mijn ouders toen ook mooi gelukt!
Goede portieke groet,
Rens Korevaar, 11 juni 2010
Reactie 5
N.a.v.. de Oudhagenaar het navolgende.
Als het goed is heeft melkboer P.J.Bosman zijn bevindingen voor 22-1-66 weergegeven, als dat hij toen melkboer was in de Tinaarlostraat.
Op 22-1-66 heb ik van hem de bediening bij contract overgenomen inzake de melk bediening van de Tinaarloastraat 3 t/m 287 en dit gedaan tot 28-9-68.
Toen heb ik de melkwijk verkocht aan N.J.Dros uit Nieuwveen, die heeft er een puinhoop van gemaakt en is de bediening snel daarna opgeheven, ook mede door de supermarkt concurrentie van de Leyweg winkels.
F.W.Boone te Zoetermeer.
Reactie 6
Rens,
Gewoond heb ik er niet - in de Tinaarlostraat. Ik heb er wel een belangrijk deel van m'n leven doorgebracht. In twee van de drie scholen die er stonden:
- van 1955 tot 1957: klas 3 en 4, in het eerste gebouw (vanaf de Leyweg): dat was toen pas nieuw.
- van 1957 tot 1959: klas 5 en 6, in het tweede gebouw, óók nét nieuw.
Van de Tinaarlostraat-zelf herinner ik me alleen maar de palmpasen-optocht die er jaarlijks doorheen trok; die startte bij de derde / de RK-school: dat was toen echt een flinke drukte.
Verder natuurlijk dat we er doorheen liepen naar de Leyweg om daar klaar-over te spelen (voor die anderhalve auto die er toen reed).
De middelste school had aan de achterzijde (d.w.z. aan de kant van de eerste school) een lap grond, waarop wij een 'schooltuintje' mochten (moesten ?) onderhouden, en waarop wat kleine huisdieren werden gehouden: op een school-foto zit ik nog vergezeld van een grijze "school"-duif.
Maar van de school zélf heb ik helaas geen foto, althans geen foto waarop je de school een beetje duidelijk ziet.
Van de eerste school zijn diverse foto's aanwezig, van de tweede mis ik 'm zeer. Mocht er een bij jullie aanwezig zijn of komen, hoop ik dat ik er een kopietje van kan krijgen.
Met vriendelijke groet,
Flip van Wensen
Papendrecht
Beste Flip,
Bedankt voor je leuke reactie. Als bewoners mochten we ons natuurlijk rijk prijzen met die drie scholen. Ze gaven voor onze moeders wat aardig rumoer en te bekijken mensen. En erna hadden wij als jonge jeugd de pleinen alleen om de spelen te spelen. Mooi dat jij eigenlijk het christelijke en openbare lagere onderwijs hebt gecombineerd, waar wij – ik vanuit het openbare – de andere twee scholen ook zagen als ‘anderen’.
En andersom ook natuurlijk. Inderdaad klaarover zijn zonder gevaar voor eigen positie andere kinderen laten oversteken. Klaarover: een gewezen woord? En de optochten door de straat herinner ik me nog goed als bewoner en meedoener. Lampions met kaarsjes erin ter verlichting en vermaak. Blijkbaar zonder gevaar, maar wel sfeervol.
Van de openbare middelste school bestaan wel binnen- en buitenfoto’s. Zeker van die mooie muurschilderingen – sgraffito’s? – in de hal.
Ik zal kijken wat ik van het net kan halen. We kunnen er geen fotograaf meer voor nodig hebben.
Dank voor jouw andere blik op onze mooie en goede straat.
Goede groet,
Rens Korevaar
Reactie 7
Beste Rob,
Geweldig de website die je over de Tinaarlostraat maakt. Wij zijn in1958 op 124 komen wonen.
De fam.Duiker met 2 kinderen, Rob en Annemarie, en hebben er 36 jaar gewoond met veel plezier.
Samen met de fam. de Bock, Edith, Paul en Marjan, de fam.de Vries, Jan Maarten en Peter.
De fam. Snijders met 4 jongens Deze laatste 2 zijn later naar Zoetermeer verhuisd.
Aan de 36 jaar
in de Tinaarlostraat heb ik fijne herinneringen.
14 jaar geleden is mijn man overleden .
Daarrna ben ik naar de Sare Burgerhartweg in de hoge flat die op de Betje Wolfstraatstraat uit kijkt gaan wonen.
Het werd in de Tinaarlostraat voor mij niet om uit te houden met al die buitenlanders.
Al mijn buren waren al verhuisd.
Ben nu 86 jaar, mijn kinderen zijn getrouwd. Rob heeft een dochter en Annemarie 2 zonen.
Kan me jou nog goed herinneren als je Annemarie zag zong je altijd: "Zeg Annemarieke, waar ga je naar toe."
Zal kijken of ik nog wat oude fotos kan vinden.
Veel sukses met de site en kijk al weer uit naar een vervolg.
Hartelijke groeten
mevr.Duiker
Reactie 8
...komt er bovendrijven.
Jongens wat een leuk initiatief. Net als veel leeftijdsgenoten geniet ik van het ophalen van jeugdherinneringen.
Ik ga zeker op zoek naar oude foto's. Die krijgen jullie dan nog van me.
Ik (Ria van de Kant) ben nu 57 jaar en heb een dochter van 21. Woon nog in de regio, in Zoetermeer.
Mijn broer George zit wat verder weg in Ruurlo, gehuwd, 1 dochter.
Mijn vader (Nol- 87) is niet meer goed in staat om herinneringen op te halen, maar zodra ik in de gelegenheid ben ga ik hem toch eens aan de tand proberen te voelen. Hij is nagenoeg blind, ik had hem ozo graag nog deze site willen laten zien.
Mijn moeder (Gerrie) is verdrietig genoeg al in 1974 op 51-jarige leeftijd overleden.
Eens kijken wat er zoal komt bovendrijven...in willekeurige volgorde...
Wij woonde in de Tinaarlostraat, vanaf het begin denk ik, in blok 3, ik herinner me de 3 scholen aan de overkant.
Eerst in een 3-kamerflat naast Mevrouw Weil (met hondje en partner) en onder de familie Boonstra (Oom Harm en tante Dé, met dochter Linda, die relatief jong is overleden).
Later verhuisden we naar een 4-kamerflat, een portiek verderop, naar nr. 195. Op de onderste etage, naast de familie Rauws (Jacqueline) en onder de familie Van Egmond (Nellie en Hans). Daarboven woonde de familie Pieck. (Ineke en Ed). Ed en mijn broer George communiceerden via eigengemaakte walkietalkies (conservenblikken met touwtjes langs de achtergevel van de flats).
Tot voor ongeveer 15 jaar terug ben ik bevriend gebleven met Ed en heb hem zelfs in 1977 opgezocht in Tanzania, waar hij zijn dienstplicht vervulde. Daarna ben ik hem jammer genoeg uit het oog verloren. Hij is getrouwd en heeft 2 kinderen voor zover ik nog weet. Zijn zuster Ineke is destijds getrouwd, heeft kinderen gekregen en is op de Zuid-Hollandse eilanden of in Zeeland gaan wonen.
Wij verhuisden al rond 1964, ik was toen 12, naar Kijkduin, een flat op de 9e verdieping. Daar was de galerij je straat en het sociale straatleven, zoals we dat uit de Tinaarlostraat kenden, ging daar wel aan je voorbij.
In willekeurige volgorde, wat namen en herinneringen die me te binnen schieten:
Familie Lünenberg
Familie Nihot; Robbie en Victor (ik had een heilig ontzag voor Robbie)
Freddie 's-Gravendijk, mijn aller-allereerste "vriendje". We hielden elkaars hand wel eens vast. Heel gewaagd in die tijd, zeker als je 5 was of zoiets :-) Hij woonde op de bovenste verdieping, verhuisde redelijk snel uit de straat en daarvoor in de plaats kwam Frits van der Togt te wonen, die later weer met zijn ouders naar een flat op de hoek van de Hengelolaan, tegenover het Zuiderpark, verhuisde. Bij hem ben ik daar nog wel eens op een verjaardagsfeestje geweest, toen ik een jaar of 16 was.
Freddie en later Frits woonden, dacht ik, naast de familie Van Kampen. Keken we daar niet allemaal op kousenvoeten tv op woensdagmiddag? Onze schoenen op een rij in het portiek. De ouders zijn, meen ik, later verongelukt in hun kleine autootje met zo'n koepeltje erop (Messerschmitt?). Een drama dat me heel lang is bijgebleven, waar ik ook in veel later jaren nog vaak aan moest terugdenken.
Bij ons op het portiek, boven de familie Rauws woonde volgens mij de familie Westerink (Rietje?) en daar boven de familie Noordam, Hanneke en Ineke.
Ik herinner me nog haarscherp de dag dat we terugkwamen van, ik meen, een intocht van Sinterklaas. Ik liep de onderste trap van het portiek op en mevrouw Rauws kwam huilend naar buiten en riep dat Kennedy was doodgeschoten.
Ik herinner me de gemeenschappelijke tuin, waar we inderdaad in teilen badderden en tenten bouwden, eens zelfs voor een wedstrijd tijdens een tuinfeest, compleet met nummer aan je tent voor de jury.
Ik was nu niet direct een meisje dat met poppen speelden. Meer een halve knul, die veel liever zoveel mogelijk, buiten, op sjouw ging met de buurjongens, mijn herinneringen zijn wel dierbaar, maar niet erg meisjesachtig!
We hielden speurtochten, maakten expedities op zoek naar avontuur, tussen de struiken en onder de balkons.
Op de hoek van de straat waar de Hema werd gebouwd, klommen we over het hek van de bouwput, groeven een gat, legden er planken overheen en daar zaten we dan opgepropt, helden te zijn.
We waren dus gewoon "kwajongens".
Ik herinner me ook de jacht op- en het verzamelen van kerstbomen voor het grote vreugdevuur, die we in de kelders bewaarden. Moesten we bewaken als haviken want als je niet oppaste werden die bomen door de jongens van de andere blokken/straten, uit de kelder gepikt.
We haalden oude toto-formulieren op bij de sigarenzaak in de Wapserveenstraat en verkochten ze voor 10 cent om zo aan wat extra zakgeld te komen. Toen mijn moeder erachter kwam, moest ik bij iedereeen aanbellen, vertellen wat ik gedaan had en het geld teruggeven. Ze bleef dan onderin het portiek staan. Door de balkonnetjes in het portiek kon ze alles horen wat er gezegd was. Wat voelde ik me slecht...ik was voorgoed verloren voor het boevengilde.
Mijn broer George was een pechvogel en brak regelmatig wat, of bezeerde zich. Ik herinner me dat hij op een kar zat, voortgetrokken door een jongen uit het laatste portiek. Die probeerde de kar de stoep op te trekken en George schoot voorover met zijn gezicht tegen een schroef. Winkelhaak in zijn snuit.
Of we probeerden, zittend van een tafel te springen. Zwaaien met je benen en dan op het juiste moment zover mogelijk weg proberen te springen. George klapte voorover en brak zijn neusbeentje. Dat is nog maar een kleine greep uit zijn "verwondingen".
Ik zat, net als Robbie, op judo in de kelder van de katholieke Kardinaal de Jongschool. Kon zo in mijn judopak oversteken. Kreeg er les van een jonge Han Mulder, die later een sportschool begon in Zoetermeer.
Op woensdagmiddag hielpen we in diezelfde school met het verzamelen van de kranten voor het koor van die school.
Het schoolplein waar je zo lekker kon touwtjespringen en zwiertollen ook (er ging er wel eens één door een raam).
De bouw later van een gymlokaal op "ons" schoolplein.
Door het gehei rammelden de glazen de kast uit.
Het urenlang wachten op de koningin, bij de feestelijke opening van de bioscoop op de Leyweg, de Eurocinema- met de film Lawrence of Arabia.
De rolschaatsenbaan aan het eind van de Leyweg waar ik dan wel eens heen ging, maar me in het buitenland waande, zonder de vertrouwde gezichten van de kinderen uit mijn straat.
De buren van het laatse portiek in ons blok 3, die 2 donkere kindjes adopteerden, een bijzonder fenomeen in die tijd. Totaal gefascineerd was ik, wat vond ik ze mooi. "Negertjes" kende ik alleen uit de verhalen op school, over de missie in Afrika, waarvoor we de zilveren doppen van de melkflesjes spaarden.
De "geruite" gootsteen in de keuken met de tekst "ocriet reinigen met Vim" en het gordijntje eronder.
De glazen scheidingswanden tussen de huiskamer en mijn slaapkamer, waar eerst een gordijn aan mijn kant hing, maar dat al snel werd verplaatst naar de huiskamerkant, omdat ik stiekum steeds door het gordijn lag te gluren om te kijken wat er allemaal gebeurde. Diezelfde kamer had die fantastisch openslaande deuren met het hekje ervoor waar je al overheen hangend met iedereen kon kletsen. En, omdat we beneden woonden, zo je kamer in en uit kon klimmen.
De lange winters met sneeuwpoppen en iglo's. IJsbloemen op de ruiten en een kruik in je bed. Want alleen in de huiskamer stond een kachel, waarvoor je in de winter dan je avondgebedje mocht doen en ook de was te drogen hing op een rekje dat er omheen stond. Mijn moeder 'streek" mijn haarlinten ook op die kachel, door ze eroverheen te trekken.
Op je schaatsen naar school op de Maartensdijklaan proberen te komen, al klunend van het ene naar het ander slootje, je schoenen met de veters aanelkaar gebonden om je nek en een lange broek onder je jurk (De nonnen bestierven het als je in een lange broek op school verscheen).
Ik weet zeker dat er nog veel meer zal komen bovendrijven. Het mailtje van Rens heeft me een aangenaam uurtje, gevuld met herinneringen, bezorgd. Dit is het voor nu.
Jullie horen nog van me, mét foto's hoop ik.
dag hoor
Ria van de Kant
Reactie van Rens Korevaar:
Beste Ria, bedankt voor al je dierbare herinneringen aan je leeven in de Tinaarlostraat. Wat weet jij nog veel moois voor de jaren tot 1964 dat je er woonde!. Jouw beschrijvingen brengen bij mij nog andere dingen naar boven.
In het eerste blok hadden wij als jeugdigen niet alleen de communicatie met touwtjes en kaartjes naar de buren, maar ook naar de overburen van de huizen naar de Wapserveenstraat. Hoe we dit geregeld hebben weet ik niet. Dat het werkte wel. Eigenlijk een betaalbare voorloper van Hyves, zeg maar.
De Tinaarlostraat was zeker een straat met straatleeven. Niet alleen wij als jeugd, maar zeker ook onze ouders. De moeders praatten bij bij een lantarenpaal en de vaders bewonderden hun eerste brommers en auto’s.
Bij ons in het eerste blok had een – toen al – oudere mevrouw Beer – in het eerste portiek – als eerste een televisie, begin jaren 60. Velen keken daar naar een eerste Dappere Dodo en Okkie Troy.
Mogelijk hebben wij uit blok 1 ooit jullie kerstbomen uit blok 3 achterover gebrand. Nog excuses hiervoor. Of het waren jeugdigen uit buurstraten, want het was levendige handel met die bomen. Maar prachtige oudejaarsvuren waren het wel op het schoolplein.
En de judo-opleiding bij Han Mulder is voor jou een mooie herinnering. Ik was blij dat meneer Han mij na mijn eerste mislukte training vrijaf gaf voor verdere educatie. Judo was het voor mij niet. Vallen en opstaan.
De openslaande deuren in de kamers aan de voorkant werden – en worden – Franse balkons genoemd. Waarom begreep ik nooit van mijn ouders. Ja, omdat dit in Frankrijk zo werd genoemd. Maar een balkon?
Maar hoe dan ook. Elke herinnering is een mooie, want we hadden het goed toen in onze jeugd. De Tinaarlostraat. Een straat uit mooi verleden.
Reactie 10
Hallo Rob,
Via mijn zus Ria kreeg ik de link door van deze leuke site. Zij zal ongetwijfeld ook wel reageren.
Wij hebben vanaf ± 1954 of 1955 gewoond op nr 177, later op nr 195.
Op nr 177 woonden wij naast een oude baas, de heer Selichman (of zoiets).
Op 195 woonden wij in het portiek waar Hanneke en Ineke Noordam, Jacqueline Rauws (woonde naast ons), Hans en Nel van Egmond, Ed Pieck (nog lang contact mee gehad - Ria nog steeds geloof ik).
Beetje treurig dat de boel tegen de vlakte gaat.
Wij gaan ook op zoek naar foto's uit die tijd (de bouw van de Kardinaal de Jongschool, schaatsen op het grasveld achter etc).
Na de Tinaarlostraat zijn wij verhuisd naar Kijkduin, later naar Voorschoten. Ik heb zelf nog in Den Haag gewoond, Utrecht, Bunnik, Rotterdam, Capelle aan de IJssel en nu in Ruurlo, in de Achterhoek.
Binnenkort meer......
groet van George van de Kant
Hoi Rob en Rens,
Ik ben dus even gaan kijken op de site wat ik een poosje niet heb
gedaan. Ik ben een paar weken geleden ook wezen kijken en ze waren toen
met de sloop van de Wapserveenstraat bezig. Je kon zo onze huizen zien van de
Tinaarlostraat, ik dacht "even de ogen dicht " en ik zag mij weer spelen
in de achtertuin en op het veldje voor onze huizen.
Ik ben ook nog met mijn moeder wezen kijken en kon net met de auto door
de Wapserveenstraat richting Hoogeveenlaan.
Zij wist niet wat ze zag,
het is dat je weet dat daar de Hoogeveenlaan is maar je herkent het
anders niets meer, zo ook de Norgstraat waar ik vaak boodschappen ging
doen met mijn moeder toen de Leijweg er nog niet was.
Ik heb ook het filmpje gezien.
Groeten Ingrid
Reactie 10
Hallo Rens,
heb eindelijk even de tijd genomen om de Herinneringssite te bekijken. Inderdaad komen vele herinneringen boven. Ik woonde op nr 55, dus precies naast jou in het andere portiek.
Jan, m'n moeder (86) en ik wonen in Zoetermeer.
Peter in Rijswijk. Ik kan me nog herinneren dat je met ons mee bent geweest naar Hoek van Holland.
Veel mensen uit de Tinaarlostraat kom ik niet meer tegen, alleen Chris Wareman af en toe nog, en Evelien die een verdieping lager woonde.
Ik volg met aandacht de leuke site.
Groeten aan je zus en alle andere bekenden.
Maarten de Vries
Reactie 11
Hallo allemaal,
Ik wil iedereen die vroeger in de Tinaarlostraat heeft gewoond een
voorspoedig 2011 wensen.
Ik liep dus de Supermarkt in om boodschappen te doen en werd ineens aan mijn
arm getrokken door Evelien die mij zag binnenkomen. Wij wonen dus beiden in
de Hove's en zijn ook collega's van elkaar.
Ze stelde mij voor aan een man
die ook in de Tinaarlostraat heeft gewoond. Ik gaf hem een hand en stelde
mij voor. Hij dus ook als Maarten. Ik zei 'Maarten de Vries?' 'Ja,' zei hij.
Dit vond ik heel erg leuk dat ik nog iemand van de Tinaarlostraat tegenkwam.
We hebben dus wat bijgepraat. Ik had Maarten dus nooit herkend, want ik
kende hem alleen uit mijn kinder- en tienerjaren.
Ik vroeg natuurlijk hoe het met zijn moeder ging en ik vertelde ook over
mijn moeder die heel goed met mevrouw De Vries kon opschieten en ook een
keer bij mijn ouders op visite is geweest in de Daghamerskjoldstraat in
Houtwijk.
We hebben nog even staan praten en ondertussen zat de kleindochter
van Maarten in een autootje waar 50 eurocent in ging. Evelien deed er nog
een keer 50 eurocent in zodat wij nog even verder konden praten, maar we
zijn daarna ieder onze weg gegaan.
Goh wat vond ik dat ontzettend leuk. Toen ik thuis kwam ben ik gelijk mijn
moeder gaan bellen en die vond het ook leuk dat ik Maarten ben tegengekomen
en natuurlijk dat ik het vertelde dat mevrouw De Vries nog leeft.
Ik vroeg nog aan Maarten of hij ene Johanna en Liesbeth kon herinneren en
ene Hetty. Ik wist haar achternaam niet, maar Maarten wel. Hetty Lensvelt.
Toen herinnerde ik het mij. Liesbeth en Johanna hebben maar kort in de
Tinaarlostraat gewoon, want hun vader was militair en na zoveel jaar gingen
ze weer naar een andere basis.
Nou dit was het dan en ik hoop dat er toch meer mensen zullen reageren. Ik
kijk toch regelmatig op de site of er meer mensen foto's of verhalen hebben
gestuurd.
Groetjes van Ingrid Lugt-Anneese.
Reactie 12
Ik ben Anneke Dietz, getrouwd in Nederland met een New Zealander en in 1995
geemigreerd naar Christchurch in New Zealand.
Ik heb gewoond in de Tinaarlostraat 57 met mijn ouders Gerard en Toos Dietz
en mijn broers Peter en Richard en zusje Lisette. Eind jaren 60 ben ik
verhuisd naar de Den Helderstraat bij de Leyweg. Vandaar uit huis op kamers
gewoond en later in een flat in de Frederikstraat/Denneweg.
Ik heb vroeger veel gespeeld met Joke Korevaar en Ingrid Anneese.
Ik ben in augustus 2010 voor 3 weken teruggeweest naar Nederland, waar ik
heb gelogeerd bij mijn broer Richard in Wateringen. Hij maakte mij op de
sloop van de Tinaalostraat attent en op internet site.
Ik heb op de site alles gelezen over onze jeugd en alle herinneringen komen
weer boven. Alles wat verteld is door de vroegere bewoners komt mij weer
bekend voor.
Wat een leuke website, al die herinnering en al die bekende
namen van mijn jeugd, maar wat verdrietig om de foto's van de sloop te zien.
Het doet toch wel een beetje pijn.
Een kale boel nu, maar aan onze
jeugdherinneringen kan toch niemand slopen. Ik heb van mijn zus Lisette
vernomen dat ze telefonisch contact heeft gehad met haar buurvriend Rens en
dat ze elkaar toch nog herkenden en dat ze dezelfde herinneringen ophaalden.
Leuk te horen en te lezen. Prachtig dit alles. Ik heb er erg van genoten.
Ik hoef aan al deze verhalen en herinneringen niets meer toe te voegen omdat
alles al is verteld door een ieder van de Tinaarlostraat bewoners. Bedankt
dat deze website er is.
Nogmaals vanuit hier New Zealand bedankt. Anneke Steyn - Dietz.
Email: phan@clear.net.nz
Reactie 13
Ja, ik herinner mij nu heel vaag dat die jongen Andre heette, maar ik wist niet de achternaam van zijn ouders. De familie Pols heeft er niet lang gewoond.
Als kind kan ik mij herinneren dat als wij op het veldje van de Talmaschool speelde de moeder of vader van Andre hem over het hek tilde en op een kleedje op het veld neer legde of zette want hij kon niet lopen van de benauwdheid en zag heel erg blauw.
Zijn gezichtje was wit en blauw was hij ook om de lippen en bij de vingelnagels, dat is mij dus wel nagebleven en maakte dus denk ik diepe indruk op mij.
Ook kan ik mij nu inderdaad herinneren dat hij is overleden en dat men over de familie Verwaijen inzat omdat zij ook een kind zijn verloren en nu weer zo'n groot verdriet moesten meemaken van hun buren, waar ze ook goed mee waren. Ook omdat zij dezelfde verdrietige en emotionele dingen met elkaar deelden vanwege hun kinderen.
Ik heb dus genoten van Nora haar uitleg over de straat en vond dat zij het goed vertelde hoe er gebouwd werd in onze toen omgeving, ook omdat ik het allemaal herkende.
Ik kan mij herinneren dat mijn moeder mij in de winter met de slee naar de kleuterschool in de Olststraat bracht en dat de Leijweg nog polder en gras was en mijn moeder dus haar boodschappen in de Norgstraat deed, omdat daar de enigste winkels waren en naderhand pas de opbouw van de Leijweg kwam.
Ik ben twee weken geleden nog op de Leijweg geweest met de schoonmoeder van
mijn jongste zoon. Zij woont aan de Melis Stokelaan.
Er was een braderie, heel erg leuk met muziek en allemaal kraampjes waar je heerlijk kon eten. De ruimte waar onze flats hebben gestaan was nog steeds niets gebouwd maar er stonden wel hekken omheen.
Wel een vreemde gewaarwording hoor en onbegrijpelijk dat er zes flatgebouwen hebben gestaan en ook nog een grote achtertuin.
Joke heeft mij ook nog een mail gestuurd. Ik heb dus ook een heel lange uitgebreide mail gestuurd. Ik had natuurlijk veel te vertellen en natuurlijk de herinneringen.
Wij kenden onze ouders natuurlijk ook heel goed omdat wij buren waren. Dit had ik dus nooit kunnen bedenken dat wij ooit nog eens contact met elkaar zouden hebben en je denkt wel eens hoe
het met al die buurkinderen is vergaan en of zij nog leven.
Ingrid Lugt-Anneese, juli 2011
Reactie 14
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Dag Paul,
Bedankt voor de foto met jou en Hans van Egmond erop.
Hoe gaat het met je?
Ik kan me nog herinneren dat ik jou veel geholpen heb met het ophalen en verzamelen van de kratten. Deze haalde ik dan op met mijn karretje. Ik heb er leuke herinneringen aan.
Laat me even weten hoe het met je gaat. En heb je nog meer foto's dan houden Rens en ik me aanbevolen.
Groeten Rob Nihot
Het antwoord van Paul:
Hey Rob,
Met mij gaat het nog redelijk maar de leeftijd gaat nu ook meespelen (72) Wat slijtageproblemen van het harde werken in de melkhandel.
Ik herinner mij ook nog een jongen die mij weleens hielp Paul van de Loos genaamd. Ik heb nadien nog vele andere wijken gehad en ben tenslotte geeindigd in Pijnacker.
Ik had in die periode een Indische jongen die Laudie heette en mij veel hielp na schooltijd.
Is zelfs nadien met mij mee gegaan in alle wijken tot ik de pijp aan Maarten gaf en bij de overheid ben gaan werken.
Ik heb 17 jaar als kleine zelfstandige gewerkt. Ik wens jullie veel succes met jullie site.
Paul Bosman
Reactie 4
Reactie van mevrouw Van den Berg, toen Tinaarlostraat 61
Hoi Rens, hier een berichtje van je oude buurvrouw Tinaarlostraat 61. Wat leuk dat jij en Rob Nihot dit op poten hebben gezet. Heerlijk die nostalgie. Ik ging meteen terug in de tijd.
Je weet dat wij nog steeds in de Tinaarlostraat wonen. Even nummers, seniorenflat. Ook mevrouw Ingram woont hier.
Mevrouw Boonstra woonde in het derde blok en is ook naar deze flat gekomen.
Familie Schaken van het eerste blok woont ook hier. De ouders van Tonnie en Judith. Leuk he. Zijn we weer buren.
Vivian heeft op #119 gewoond. Woont nu sinds twee jaar op de Maartensdijklaan. Mevrouw Hilling van #17 woont nu op de Hengelolaan.
De moeder van Boele Eding en mevrouw Notebaart wonen in het Drenteplantsoen. Nou, dat zijn nog een beetje de bekende oude buurtjes.
Waar is de tijd gebleven. Het geeft mij een gevoel van heimwee. Ik woon al sinds 1958 in Morgenstond. Mijn eerste woning was de Wapserveenstraat. Daar is Patricia geboren, in 1961.
In 1963 gingen wij naar de Tinaarlostraat. Daar is Vivian geboren in 1966. Nu zitten we in 2010 en ik woon er nog. Alleen aan de andere kant van de straat. Als dit niet gesloopt wordt, dan zal dit wel mijn eindstation worden. Ik heb het hier zien bouwen, zien afbreken, weer opbouwen en nu weer afbreken.
Ja Rens, het wordt stil om ons heen. Doe allen de groeten. Ook Rob Nihot. Ook hem en zijn broer en ouders ken ik nog.
Groetjes, Fie van den Berg.
Reactie 4
Ingrid Anneese stuurde een mailtje naar Rens en zij kreeg achtereenvolgens een antwoord van Rens en van zijn zus Joke.
Hallo Rens,
Hoe is het met jou, wat leuk joh dat je met Rob die site heb
opgericht, ik
moet nog vaak aan jullie denken. Ik ben nog niet zo lang geleden in de
Tinaarlostraat geweest en heb dus foto's gemaakt als herinnering.
Ik was 4 jaar dat ik daar dus kwam wonen, er zat nog niet eens een hek
voor het balkon, hoe is het met je zus Joke?
Je zal je wel herinneren
dat
ik vaak bij jullie kwam en natuurlijk ook je zus die altijd bij ons de
Panorama kwam lezen. In de tijd van de lagere schooljaren ging ik wel
veel
met haar om en ik kan mij herinneren dat ik altijd heel erg met haar
moest
lachen.
Soms zo erg dat ik mij verslikte en moest overgeven.We gingen
ook
vaak aan de voorkant op het grasveldje badmintonnen, nou het was dus
meer
lachen dan het spel spelen, 1 keer in het jaar gingen we in de
achtertuin
tenten bouwen en wie de mooiste tent had kreeg een prijs.
Er werden
ook
pannenkoeken gebakken en er was ook een kampvuur en je vader speelde
dan
gitaar en wij zongen dan. We hadden ook 1 keer in het jaar een optocht
met
een band ervoor en dan hadden we onze steppen of fietsen versierd en
ook
ons zelf.
Ik heb er nog een foto van dat ik met Chrisje Wareman en
zijn
nichtje die als 2 chineesjes waren verkleed en ik had een gekleurde
papieren jurk aan.
Ook kwam de klapperclub langs, het was echt een
rage en
iedereen klapperde wat af. We hebben ook veel getold en geknikkerd,
kortom
ik was heel veel buiten zelfs als het regende en dan riep mijn moeder
en
dan ging ik mij verstoppen want ik wilde helemaal niet naar binnen
want
dat vond ik saai en hoopte dat ik andere kinderen tegen kwam.
Ik heb
ook
veel geklommen op de daken van de fietsenstalling op het plein van de
school en dan ging ik ook wel schuilen als het regende.
We deden ook wel gevaarlijke dingen, ik ging wel eens aan de andere
kant
van het hek van het balkon staan, ik had totaal geen hoogtevrees (nu
heel
erg).
Ik gleed ook vaak van boven naar beneden van de railing van het
portiek af, als ik bij jullie speelde had je moeder wel bepaalde
uitspraken, als ik dan bij jullie mocht eten kregen we een boterham
met
boter en geen beleg en dat noemde je moeder een boterham met
tevredenheid.
Ook zei ze wel eens "het leven is een pijpkaneel en ieder krijgt zijn
eigen deel" dit is mij altijd bijgebleven en naderhand toen ik ouder
werd
begreep ik wat ze bedoelde.
Je vader was altijd in de kelder bezig
met
klussen en hij was altijd aan het fluiten, vond het wel fijn want als
kind
was ik bang in die kelders dus het was een veilig gevoel als je vader
er
was.
Zo kan ik wel uren doorgaan met herinneringen, ik heb gespeeld
met
Nora en Els Verwayen en denk ook wel aan hun broer Rien die zo ziek
was.
Hij plaagde ons altijd (natuurlijk voor het grapje) We deden als het
regende spelletjes in hun kelder en dan deed Rien allerlei dingen
organiseren, zoals het toneelstuk "de zwarte hand" en dan zei hij: en
maakte ons dan bang want het was erg donker in die kelder "en hier is
de
zwarte hand hoeoeoeoeoeeo".
Ook heb ik gespeeld met Anneke Dietz, ik
heb
gehoord via via dat ze in Nieuw Zeeland woont maar misschien is ze
weer
terug in Nederland, Lizette Dietz was of is met een Fransman getrouwd
en
heeft 3 kinderen en woont in Monte Carlo.
Haar ouders mevr. en meneer
Dietz die niet meer leven hebben op de camping bij mijn ouders
gestaan.
Heel toevallig kwamen wij ze daar tegen en ze hadden een caravan voor
Lizette gehuurd zodat ze daar kon logeren als ze in Nederland was met
haar
gezin.
Richard Dietz heeft een paar snackbarren in Den Haag, heb ik
vernomen, hij heeft ook eens in een krantje gestaan dat hij er één
opende
bij het Zuiderpark. Ik ben er dus nooit geweest.
De buren die ik mij kan herinneren zijn mevr. van Lier onze naaste
buurvrouw,(zal wel niet meer leven), de fam. Kottelaar die naast
jullie
woonde, Fam. van Rossum, Tonny en Hansje van Rossum.
Toen die gingen
verhuizen is de fam. Malcolm daar gaan wonen, Patries en Fifianne.
Helaas
zijn die gescheiden en woonde zij daar nog met hun moeder Fie die
daarna
een nieuwe partner kreeg, helemaal beneden de Fam. Drent en die zijn
kort
daarna verhuisd en is de fam. Kieviet daar gaan wonen.
Je zus Joke
mocht
die mensen niet zo graag, daarna is de fam. v.d. Berg daar komen te
wonen.
Zo kan ik mij nog herinneren: Jan, Maarten en Peter de Vries, Rudy,
Frankie die is overleden en Reneetje Kooistra. Jane die ik Sjeenie
noemde,
Edmai en John die ik dus Sjonnie noemde, van de andere blokken van de
straat daar kende ik de kinderen niet zo goed.
Ik werk dus in een verzorgingshuis en ik werd aangehouden door één van
de
kinderen van een bewoner en die vroeg of ik op de Leonard
Roggeveenschool
had gezeten want ze herkende mij van een foto.
Toevallig stond mijn
collega naast mij en die hoorde dat ik in de Tinaarlostraat had
gewoond waarop die zei: ik heb daar ook gewoond en vertelde mij dat ze
op
het portiek van Chrisje Wareman heeft gewoond en dat haar man nog
meneer
de Vries heeft gereanimeerd toen die in de auto een hartinfarct kreeg.
Zij
heet Evelien en is daar in 1968 komen wonen met een dochterje Els
genaamd.
Zij kent ook de fam. Ingram, de Vries, Wareman, Kooistra en Patricia
en
Fifianne.
Ik herken haar niet want ik bemoeide mij niet meer met de
mensen
uit de straat maar misschien ken jij haar wel.
Ik weet haar achternaam
niet. Evelien heeft nog meegemaakt dat Jan de Vries in een fluwelen
pak
trouwde.
Ik kan het mij niet herinneren, zei kent mij ook niet,
naderhand
is zij naar Zoetermeer verhuisd en is haar moeder in haar huis gaan
wonen
en is naderhand in de huizen aan de overkant van de Tinaarlostraat
gaan
wonen want ze kent mevr. Kooistra, fam. v.d. Berg en mevr. Ingram ook.
Ik
woon dus ook in Zoetermeer, nou zo kan ik wel uren doorgaan, hahaha.
Heel veel groetjes ook aan je zus.
PS: Mijn moeder leeft nog en is 86 jaar maar mijn vader is 9 jaar
geleden
overleden, klopt het dat je vader is overleden, van je moeder weet ik
niet
of zij nog leeft.
Reactie van Rens:
Beste Ingrid,
Bedankt voor je uitgebreide en liefdevolle herinneringen
aan
de mensen van het eerste blok in onze straat. Een deel van jouw beelden
is
iets wat ik ver weg of niet-bewust heb meegemaakt.
Zo weet ik wel van de
tuinfeesten, maar dat mijn vader toen ook nog gitaar speelde staat me
niet
bij. Zo heb ik mijn zus Joke nog wel eens nodig om mijn herinneringen te
herinneren!
Het gaat Joke goed. Ze is in 1990 met Piet en haar twee zoons naar
Huizen
verhuisd, inmiddels woont ze in Almere.
Veel buiten spelen, van de railing af suizen, veel ook bij andere
kinderen
binnen spelen. Ik herken het. Prachtige tijd. Ik had toen geen computer
nodig. Ik emailde met mijn achterbuurdames en -heren via touwtjes met
kaartjes. Toen een knappe handmatige uitvinding!
Mijn vaders kelder was een grage ruimte voor hem; zijn fluiten is
inderdaad
waar. Mooi. Mijn moeder had wijze uitdrukkingen, die zeker jaren later
kloppen. Ze horen bij die jaren.
Onze buren op #73 in 1955/56 waren de familie Molenkamp? Ze zijn toen
naar
de Maartensdijklaan verhuisd.
Een voorloper van later sloopbeleid door de gemeente / woningcorporaties
was
het mooie gebouw van de Leonard Roggeveenschool. Ergens begin jaren 90
vervaagd? Ik heb de school nog op video staan uit eind jaren 80. Een
vriend
en ik hebben toen een schoolpleinbetoog gehouden. Ik zal het op dvd
zetten.
Nu wij al op leeftijd geraken, raken we senioren onder ons kwijt. Ik
wist
het van jouw vader. Mijn vader is overleden in 1993; hij overleefde
eigenlijk een zware operatie niet. Mijn moeder is in 2009 overleden, na
een
langere aftakeling van haar gezondheid. Ze woonde sinds 2005 in
Doetinchem,
in mijn buurt.
Ik woon er sinds 2003. Beiden keken na hun verhuizing uit
onze straat in 1991 met - inderdaad - tevredenheid terug op mooie jaren.
Blijf herinneren deze tijd, de woningen, onze jeugd.
P.S. Rob Nihot en ik plaatsen graag - na toestemming - zoveel mogelijk
herinneringen op de nieuwe site.
Wil je jouw reactie op de site
geplaatst
hebben, met je email-adres, voor communicatie met anderen? En/of wil je
nog
een deel van je tekst of nieuwe tekst - met foto's als je deze hebt -
plaatsen op pagina 2 van de site (per blok, per woningblok, per
woning/bewoner)? Wil je het me laten weten?
Groeten van het portiek,
Rens
Nog een reactie van Rens:
Beste Ingrid (huis#65),
Mijn grote dank voor je mooie verhaal en foto’s op de site. En ook leuk dat we – met email – contact hebben over ons leven in huis, in ons portiek en in de straat. Je brengt me op mooie herinneringen, die soms terugsluimeren.
Hoedermis gaf mogelijk gratis ijs, zonder dat ze het wisten. Van Zanten was ons adres voor geweldige snacks. Dit vond ik zeker toen ik jonger was. Maar belangrijker waren de klanten die uit automaten op wielen wel hun producten hadden gehaald, maar ook altijd wel dubbeltjes of kwartjes hadden laten vallen.
Wij zochten – als Van Zanten niet keek – onder die automaten tussen het gruis en de stof. Rijk werden we ervan. Maar ja, het was ook wel weer gauw besteed.
De bakker Hus kwam altijd voorrijden in een soort waggelende warenwagen die 20 kilometer per uur reed. Onze buurman Kottelaar was ook bakker bij Hus in een andere wijk.
Een enkele keer hielp ik hem. Het naar boven brengen van een heel wit werd bij terugkomst gecompenseerd door een heerlijke geur van vers brood. Op hun verjaardagen was ik verzot op een of meer glazen bool – zoals ik de vruchtendrank noemde -. Fijne buren. Een ver verleden.
Mijn vader en moeder zijn elektrisch motorisch begonnen met hun beiden Solex. Later ging mijn vader over op een Zundapp – of Kreidler?
Een snellere en stoerdere versie. Het bracht hem heen en weer naar zijn grafische werk in Rijswijk. Hij kluste graag in zijn en onze kelder. Hij gaf overzicht aan al onze grotere en kleine spullen.
Nu nog heb ik zijn geerfde gereedschap nog en zijn vermogen om gestructureerd aan te pakken en te ordenen. Die kelder, zijn walhalla. Zijn fluiten om mij binnen te roepen voor het eten kan ik nog horen. Het fluiten nadoen is mij nooit meer gelukt. Hoort ook bij hem.
Zo’n jeugd zou ik bij mijn geboorte in 1956 ook wensen. En dat is mijn ouders toen ook mooi gelukt!
Goede portieke groet,
Rens Korevaar, 11 juni 2010
Reactie 5
N.a.v.. de Oudhagenaar het navolgende.
Als het goed is heeft melkboer P.J.Bosman zijn bevindingen voor 22-1-66 weergegeven, als dat hij toen melkboer was in de Tinaarlostraat.
Op 22-1-66 heb ik van hem de bediening bij contract overgenomen inzake de melk bediening van de Tinaarloastraat 3 t/m 287 en dit gedaan tot 28-9-68.
Toen heb ik de melkwijk verkocht aan N.J.Dros uit Nieuwveen, die heeft er een puinhoop van gemaakt en is de bediening snel daarna opgeheven, ook mede door de supermarkt concurrentie van de Leyweg winkels.
F.W.Boone te Zoetermeer.
Reactie 6
Rens,
Gewoond heb ik er niet - in de Tinaarlostraat. Ik heb er wel een belangrijk deel van m'n leven doorgebracht. In twee van de drie scholen die er stonden:
- van 1955 tot 1957: klas 3 en 4, in het eerste gebouw (vanaf de Leyweg): dat was toen pas nieuw.
- van 1957 tot 1959: klas 5 en 6, in het tweede gebouw, óók nét nieuw.
Van de Tinaarlostraat-zelf herinner ik me alleen maar de palmpasen-optocht die er jaarlijks doorheen trok; die startte bij de derde / de RK-school: dat was toen echt een flinke drukte.
Verder natuurlijk dat we er doorheen liepen naar de Leyweg om daar klaar-over te spelen (voor die anderhalve auto die er toen reed).
De middelste school had aan de achterzijde (d.w.z. aan de kant van de eerste school) een lap grond, waarop wij een 'schooltuintje' mochten (moesten ?) onderhouden, en waarop wat kleine huisdieren werden gehouden: op een school-foto zit ik nog vergezeld van een grijze "school"-duif.
Maar van de school zélf heb ik helaas geen foto, althans geen foto waarop je de school een beetje duidelijk ziet.
Van de eerste school zijn diverse foto's aanwezig, van de tweede mis ik 'm zeer. Mocht er een bij jullie aanwezig zijn of komen, hoop ik dat ik er een kopietje van kan krijgen.
Met vriendelijke groet,
Flip van Wensen
Papendrecht
Beste Flip,
Bedankt voor je leuke reactie. Als bewoners mochten we ons natuurlijk rijk prijzen met die drie scholen. Ze gaven voor onze moeders wat aardig rumoer en te bekijken mensen. En erna hadden wij als jonge jeugd de pleinen alleen om de spelen te spelen. Mooi dat jij eigenlijk het christelijke en openbare lagere onderwijs hebt gecombineerd, waar wij – ik vanuit het openbare – de andere twee scholen ook zagen als ‘anderen’.
En andersom ook natuurlijk. Inderdaad klaarover zijn zonder gevaar voor eigen positie andere kinderen laten oversteken. Klaarover: een gewezen woord? En de optochten door de straat herinner ik me nog goed als bewoner en meedoener. Lampions met kaarsjes erin ter verlichting en vermaak. Blijkbaar zonder gevaar, maar wel sfeervol.
Van de openbare middelste school bestaan wel binnen- en buitenfoto’s. Zeker van die mooie muurschilderingen – sgraffito’s? – in de hal.
Ik zal kijken wat ik van het net kan halen. We kunnen er geen fotograaf meer voor nodig hebben.
Dank voor jouw andere blik op onze mooie en goede straat.
Goede groet,
Rens Korevaar
Reactie 7
Beste Rob,
Geweldig de website die je over de Tinaarlostraat maakt. Wij zijn in1958 op 124 komen wonen.
De fam.Duiker met 2 kinderen, Rob en Annemarie, en hebben er 36 jaar gewoond met veel plezier.
Samen met de fam. de Bock, Edith, Paul en Marjan, de fam.de Vries, Jan Maarten en Peter.
De fam. Snijders met 4 jongens Deze laatste 2 zijn later naar Zoetermeer verhuisd.
Aan de 36 jaar
in de Tinaarlostraat heb ik fijne herinneringen.
14 jaar geleden is mijn man overleden .
Daarrna ben ik naar de Sare Burgerhartweg in de hoge flat die op de Betje Wolfstraatstraat uit kijkt gaan wonen.
Het werd in de Tinaarlostraat voor mij niet om uit te houden met al die buitenlanders.
Al mijn buren waren al verhuisd.
Ben nu 86 jaar, mijn kinderen zijn getrouwd. Rob heeft een dochter en Annemarie 2 zonen.
Kan me jou nog goed herinneren als je Annemarie zag zong je altijd: "Zeg Annemarieke, waar ga je naar toe."
Zal kijken of ik nog wat oude fotos kan vinden.
Veel sukses met de site en kijk al weer uit naar een vervolg.
Hartelijke groeten
mevr.Duiker
Reactie 8
...komt er bovendrijven.
Jongens wat een leuk initiatief. Net als veel leeftijdsgenoten geniet ik van het ophalen van jeugdherinneringen.
Ik ga zeker op zoek naar oude foto's. Die krijgen jullie dan nog van me.
Ik (Ria van de Kant) ben nu 57 jaar en heb een dochter van 21. Woon nog in de regio, in Zoetermeer.
Mijn broer George zit wat verder weg in Ruurlo, gehuwd, 1 dochter.
Mijn vader (Nol- 87) is niet meer goed in staat om herinneringen op te halen, maar zodra ik in de gelegenheid ben ga ik hem toch eens aan de tand proberen te voelen. Hij is nagenoeg blind, ik had hem ozo graag nog deze site willen laten zien.
Mijn moeder (Gerrie) is verdrietig genoeg al in 1974 op 51-jarige leeftijd overleden.
Eens kijken wat er zoal komt bovendrijven...in willekeurige volgorde...
Wij woonde in de Tinaarlostraat, vanaf het begin denk ik, in blok 3, ik herinner me de 3 scholen aan de overkant.
Eerst in een 3-kamerflat naast Mevrouw Weil (met hondje en partner) en onder de familie Boonstra (Oom Harm en tante Dé, met dochter Linda, die relatief jong is overleden).
Later verhuisden we naar een 4-kamerflat, een portiek verderop, naar nr. 195. Op de onderste etage, naast de familie Rauws (Jacqueline) en onder de familie Van Egmond (Nellie en Hans). Daarboven woonde de familie Pieck. (Ineke en Ed). Ed en mijn broer George communiceerden via eigengemaakte walkietalkies (conservenblikken met touwtjes langs de achtergevel van de flats).
Tot voor ongeveer 15 jaar terug ben ik bevriend gebleven met Ed en heb hem zelfs in 1977 opgezocht in Tanzania, waar hij zijn dienstplicht vervulde. Daarna ben ik hem jammer genoeg uit het oog verloren. Hij is getrouwd en heeft 2 kinderen voor zover ik nog weet. Zijn zuster Ineke is destijds getrouwd, heeft kinderen gekregen en is op de Zuid-Hollandse eilanden of in Zeeland gaan wonen.
Wij verhuisden al rond 1964, ik was toen 12, naar Kijkduin, een flat op de 9e verdieping. Daar was de galerij je straat en het sociale straatleven, zoals we dat uit de Tinaarlostraat kenden, ging daar wel aan je voorbij.
In willekeurige volgorde, wat namen en herinneringen die me te binnen schieten:
Familie Lünenberg
Familie Nihot; Robbie en Victor (ik had een heilig ontzag voor Robbie)
Freddie 's-Gravendijk, mijn aller-allereerste "vriendje". We hielden elkaars hand wel eens vast. Heel gewaagd in die tijd, zeker als je 5 was of zoiets :-) Hij woonde op de bovenste verdieping, verhuisde redelijk snel uit de straat en daarvoor in de plaats kwam Frits van der Togt te wonen, die later weer met zijn ouders naar een flat op de hoek van de Hengelolaan, tegenover het Zuiderpark, verhuisde. Bij hem ben ik daar nog wel eens op een verjaardagsfeestje geweest, toen ik een jaar of 16 was.
Freddie en later Frits woonden, dacht ik, naast de familie Van Kampen. Keken we daar niet allemaal op kousenvoeten tv op woensdagmiddag? Onze schoenen op een rij in het portiek. De ouders zijn, meen ik, later verongelukt in hun kleine autootje met zo'n koepeltje erop (Messerschmitt?). Een drama dat me heel lang is bijgebleven, waar ik ook in veel later jaren nog vaak aan moest terugdenken.
Bij ons op het portiek, boven de familie Rauws woonde volgens mij de familie Westerink (Rietje?) en daar boven de familie Noordam, Hanneke en Ineke.
Ik herinner me nog haarscherp de dag dat we terugkwamen van, ik meen, een intocht van Sinterklaas. Ik liep de onderste trap van het portiek op en mevrouw Rauws kwam huilend naar buiten en riep dat Kennedy was doodgeschoten.
Ik herinner me de gemeenschappelijke tuin, waar we inderdaad in teilen badderden en tenten bouwden, eens zelfs voor een wedstrijd tijdens een tuinfeest, compleet met nummer aan je tent voor de jury.
Ik was nu niet direct een meisje dat met poppen speelden. Meer een halve knul, die veel liever zoveel mogelijk, buiten, op sjouw ging met de buurjongens, mijn herinneringen zijn wel dierbaar, maar niet erg meisjesachtig!
We hielden speurtochten, maakten expedities op zoek naar avontuur, tussen de struiken en onder de balkons.
Op de hoek van de straat waar de Hema werd gebouwd, klommen we over het hek van de bouwput, groeven een gat, legden er planken overheen en daar zaten we dan opgepropt, helden te zijn.
We waren dus gewoon "kwajongens".
Ik herinner me ook de jacht op- en het verzamelen van kerstbomen voor het grote vreugdevuur, die we in de kelders bewaarden. Moesten we bewaken als haviken want als je niet oppaste werden die bomen door de jongens van de andere blokken/straten, uit de kelder gepikt.
We haalden oude toto-formulieren op bij de sigarenzaak in de Wapserveenstraat en verkochten ze voor 10 cent om zo aan wat extra zakgeld te komen. Toen mijn moeder erachter kwam, moest ik bij iedereeen aanbellen, vertellen wat ik gedaan had en het geld teruggeven. Ze bleef dan onderin het portiek staan. Door de balkonnetjes in het portiek kon ze alles horen wat er gezegd was. Wat voelde ik me slecht...ik was voorgoed verloren voor het boevengilde.
Mijn broer George was een pechvogel en brak regelmatig wat, of bezeerde zich. Ik herinner me dat hij op een kar zat, voortgetrokken door een jongen uit het laatste portiek. Die probeerde de kar de stoep op te trekken en George schoot voorover met zijn gezicht tegen een schroef. Winkelhaak in zijn snuit.
Of we probeerden, zittend van een tafel te springen. Zwaaien met je benen en dan op het juiste moment zover mogelijk weg proberen te springen. George klapte voorover en brak zijn neusbeentje. Dat is nog maar een kleine greep uit zijn "verwondingen".
Ik zat, net als Robbie, op judo in de kelder van de katholieke Kardinaal de Jongschool. Kon zo in mijn judopak oversteken. Kreeg er les van een jonge Han Mulder, die later een sportschool begon in Zoetermeer.
Op woensdagmiddag hielpen we in diezelfde school met het verzamelen van de kranten voor het koor van die school.
Het schoolplein waar je zo lekker kon touwtjespringen en zwiertollen ook (er ging er wel eens één door een raam).
De bouw later van een gymlokaal op "ons" schoolplein.
Door het gehei rammelden de glazen de kast uit.
Het urenlang wachten op de koningin, bij de feestelijke opening van de bioscoop op de Leyweg, de Eurocinema- met de film Lawrence of Arabia.
De rolschaatsenbaan aan het eind van de Leyweg waar ik dan wel eens heen ging, maar me in het buitenland waande, zonder de vertrouwde gezichten van de kinderen uit mijn straat.
De buren van het laatse portiek in ons blok 3, die 2 donkere kindjes adopteerden, een bijzonder fenomeen in die tijd. Totaal gefascineerd was ik, wat vond ik ze mooi. "Negertjes" kende ik alleen uit de verhalen op school, over de missie in Afrika, waarvoor we de zilveren doppen van de melkflesjes spaarden.
De "geruite" gootsteen in de keuken met de tekst "ocriet reinigen met Vim" en het gordijntje eronder.
De glazen scheidingswanden tussen de huiskamer en mijn slaapkamer, waar eerst een gordijn aan mijn kant hing, maar dat al snel werd verplaatst naar de huiskamerkant, omdat ik stiekum steeds door het gordijn lag te gluren om te kijken wat er allemaal gebeurde. Diezelfde kamer had die fantastisch openslaande deuren met het hekje ervoor waar je al overheen hangend met iedereen kon kletsen. En, omdat we beneden woonden, zo je kamer in en uit kon klimmen.
De lange winters met sneeuwpoppen en iglo's. IJsbloemen op de ruiten en een kruik in je bed. Want alleen in de huiskamer stond een kachel, waarvoor je in de winter dan je avondgebedje mocht doen en ook de was te drogen hing op een rekje dat er omheen stond. Mijn moeder 'streek" mijn haarlinten ook op die kachel, door ze eroverheen te trekken.
Op je schaatsen naar school op de Maartensdijklaan proberen te komen, al klunend van het ene naar het ander slootje, je schoenen met de veters aanelkaar gebonden om je nek en een lange broek onder je jurk (De nonnen bestierven het als je in een lange broek op school verscheen).
Ik weet zeker dat er nog veel meer zal komen bovendrijven. Het mailtje van Rens heeft me een aangenaam uurtje, gevuld met herinneringen, bezorgd. Dit is het voor nu.
Jullie horen nog van me, mét foto's hoop ik.
dag hoor
Ria van de Kant
Reactie van Rens Korevaar:
Beste Ria, bedankt voor al je dierbare herinneringen aan je leeven in de Tinaarlostraat. Wat weet jij nog veel moois voor de jaren tot 1964 dat je er woonde!. Jouw beschrijvingen brengen bij mij nog andere dingen naar boven.
In het eerste blok hadden wij als jeugdigen niet alleen de communicatie met touwtjes en kaartjes naar de buren, maar ook naar de overburen van de huizen naar de Wapserveenstraat. Hoe we dit geregeld hebben weet ik niet. Dat het werkte wel. Eigenlijk een betaalbare voorloper van Hyves, zeg maar.
De Tinaarlostraat was zeker een straat met straatleeven. Niet alleen wij als jeugd, maar zeker ook onze ouders. De moeders praatten bij bij een lantarenpaal en de vaders bewonderden hun eerste brommers en auto’s.
Bij ons in het eerste blok had een – toen al – oudere mevrouw Beer – in het eerste portiek – als eerste een televisie, begin jaren 60. Velen keken daar naar een eerste Dappere Dodo en Okkie Troy.
Mogelijk hebben wij uit blok 1 ooit jullie kerstbomen uit blok 3 achterover gebrand. Nog excuses hiervoor. Of het waren jeugdigen uit buurstraten, want het was levendige handel met die bomen. Maar prachtige oudejaarsvuren waren het wel op het schoolplein.
En de judo-opleiding bij Han Mulder is voor jou een mooie herinnering. Ik was blij dat meneer Han mij na mijn eerste mislukte training vrijaf gaf voor verdere educatie. Judo was het voor mij niet. Vallen en opstaan.
De openslaande deuren in de kamers aan de voorkant werden – en worden – Franse balkons genoemd. Waarom begreep ik nooit van mijn ouders. Ja, omdat dit in Frankrijk zo werd genoemd. Maar een balkon?
Maar hoe dan ook. Elke herinnering is een mooie, want we hadden het goed toen in onze jeugd. De Tinaarlostraat. Een straat uit mooi verleden.
Reactie 10
Hallo Rob,
Via mijn zus Ria kreeg ik de link door van deze leuke site. Zij zal ongetwijfeld ook wel reageren.
Wij hebben vanaf ± 1954 of 1955 gewoond op nr 177, later op nr 195.
Op nr 177 woonden wij naast een oude baas, de heer Selichman (of zoiets).
Op 195 woonden wij in het portiek waar Hanneke en Ineke Noordam, Jacqueline Rauws (woonde naast ons), Hans en Nel van Egmond, Ed Pieck (nog lang contact mee gehad - Ria nog steeds geloof ik).
Beetje treurig dat de boel tegen de vlakte gaat.
Wij gaan ook op zoek naar foto's uit die tijd (de bouw van de Kardinaal de Jongschool, schaatsen op het grasveld achter etc).
Na de Tinaarlostraat zijn wij verhuisd naar Kijkduin, later naar Voorschoten. Ik heb zelf nog in Den Haag gewoond, Utrecht, Bunnik, Rotterdam, Capelle aan de IJssel en nu in Ruurlo, in de Achterhoek.
Binnenkort meer......
groet van George van de Kant
Hoi Rob en Rens,
Ik ben dus even gaan kijken op de site wat ik een poosje niet heb
gedaan. Ik ben een paar weken geleden ook wezen kijken en ze waren toen
met de sloop van de Wapserveenstraat bezig. Je kon zo onze huizen zien van de
Tinaarlostraat, ik dacht "even de ogen dicht " en ik zag mij weer spelen
in de achtertuin en op het veldje voor onze huizen.
Ik ben ook nog met mijn moeder wezen kijken en kon net met de auto door
de Wapserveenstraat richting Hoogeveenlaan.
Zij wist niet wat ze zag,
het is dat je weet dat daar de Hoogeveenlaan is maar je herkent het
anders niets meer, zo ook de Norgstraat waar ik vaak boodschappen ging
doen met mijn moeder toen de Leijweg er nog niet was.
Ik heb ook het filmpje gezien.
Groeten Ingrid
Reactie 10
Hallo Rens,
heb eindelijk even de tijd genomen om de Herinneringssite te bekijken. Inderdaad komen vele herinneringen boven. Ik woonde op nr 55, dus precies naast jou in het andere portiek.
Jan, m'n moeder (86) en ik wonen in Zoetermeer.
Peter in Rijswijk. Ik kan me nog herinneren dat je met ons mee bent geweest naar Hoek van Holland.
Veel mensen uit de Tinaarlostraat kom ik niet meer tegen, alleen Chris Wareman af en toe nog, en Evelien die een verdieping lager woonde.
Ik volg met aandacht de leuke site.
Groeten aan je zus en alle andere bekenden.
Maarten de Vries
Reactie 11
Hallo allemaal,
Ik wil iedereen die vroeger in de Tinaarlostraat heeft gewoond een
voorspoedig 2011 wensen.
Ik liep dus de Supermarkt in om boodschappen te doen en werd ineens aan mijn
arm getrokken door Evelien die mij zag binnenkomen. Wij wonen dus beiden in
de Hove's en zijn ook collega's van elkaar.
Ze stelde mij voor aan een man
die ook in de Tinaarlostraat heeft gewoond. Ik gaf hem een hand en stelde
mij voor. Hij dus ook als Maarten. Ik zei 'Maarten de Vries?' 'Ja,' zei hij.
Dit vond ik heel erg leuk dat ik nog iemand van de Tinaarlostraat tegenkwam.
We hebben dus wat bijgepraat. Ik had Maarten dus nooit herkend, want ik
kende hem alleen uit mijn kinder- en tienerjaren.
Ik vroeg natuurlijk hoe het met zijn moeder ging en ik vertelde ook over
mijn moeder die heel goed met mevrouw De Vries kon opschieten en ook een
keer bij mijn ouders op visite is geweest in de Daghamerskjoldstraat in
Houtwijk.
We hebben nog even staan praten en ondertussen zat de kleindochter
van Maarten in een autootje waar 50 eurocent in ging. Evelien deed er nog
een keer 50 eurocent in zodat wij nog even verder konden praten, maar we
zijn daarna ieder onze weg gegaan.
Goh wat vond ik dat ontzettend leuk. Toen ik thuis kwam ben ik gelijk mijn
moeder gaan bellen en die vond het ook leuk dat ik Maarten ben tegengekomen
en natuurlijk dat ik het vertelde dat mevrouw De Vries nog leeft.
Ik vroeg nog aan Maarten of hij ene Johanna en Liesbeth kon herinneren en
ene Hetty. Ik wist haar achternaam niet, maar Maarten wel. Hetty Lensvelt.
Toen herinnerde ik het mij. Liesbeth en Johanna hebben maar kort in de
Tinaarlostraat gewoon, want hun vader was militair en na zoveel jaar gingen
ze weer naar een andere basis.
Nou dit was het dan en ik hoop dat er toch meer mensen zullen reageren. Ik
kijk toch regelmatig op de site of er meer mensen foto's of verhalen hebben
gestuurd.
Groetjes van Ingrid Lugt-Anneese.
Reactie 12
Ik ben Anneke Dietz, getrouwd in Nederland met een New Zealander en in 1995
geemigreerd naar Christchurch in New Zealand.
Ik heb gewoond in de Tinaarlostraat 57 met mijn ouders Gerard en Toos Dietz
en mijn broers Peter en Richard en zusje Lisette. Eind jaren 60 ben ik
verhuisd naar de Den Helderstraat bij de Leyweg. Vandaar uit huis op kamers
gewoond en later in een flat in de Frederikstraat/Denneweg.
Ik heb vroeger veel gespeeld met Joke Korevaar en Ingrid Anneese.
Ik ben in augustus 2010 voor 3 weken teruggeweest naar Nederland, waar ik
heb gelogeerd bij mijn broer Richard in Wateringen. Hij maakte mij op de
sloop van de Tinaalostraat attent en op internet site.
Ik heb op de site alles gelezen over onze jeugd en alle herinneringen komen
weer boven. Alles wat verteld is door de vroegere bewoners komt mij weer
bekend voor.
Wat een leuke website, al die herinnering en al die bekende
namen van mijn jeugd, maar wat verdrietig om de foto's van de sloop te zien.
Het doet toch wel een beetje pijn.
Een kale boel nu, maar aan onze
jeugdherinneringen kan toch niemand slopen. Ik heb van mijn zus Lisette
vernomen dat ze telefonisch contact heeft gehad met haar buurvriend Rens en
dat ze elkaar toch nog herkenden en dat ze dezelfde herinneringen ophaalden.
Leuk te horen en te lezen. Prachtig dit alles. Ik heb er erg van genoten.
Ik hoef aan al deze verhalen en herinneringen niets meer toe te voegen omdat
alles al is verteld door een ieder van de Tinaarlostraat bewoners. Bedankt
dat deze website er is.
Nogmaals vanuit hier New Zealand bedankt. Anneke Steyn - Dietz.
Email: phan@clear.net.nz
Reactie 13
Ja, ik herinner mij nu heel vaag dat die jongen Andre heette, maar ik wist niet de achternaam van zijn ouders. De familie Pols heeft er niet lang gewoond.
Als kind kan ik mij herinneren dat als wij op het veldje van de Talmaschool speelde de moeder of vader van Andre hem over het hek tilde en op een kleedje op het veld neer legde of zette want hij kon niet lopen van de benauwdheid en zag heel erg blauw.
Zijn gezichtje was wit en blauw was hij ook om de lippen en bij de vingelnagels, dat is mij dus wel nagebleven en maakte dus denk ik diepe indruk op mij.
Ook kan ik mij nu inderdaad herinneren dat hij is overleden en dat men over de familie Verwaijen inzat omdat zij ook een kind zijn verloren en nu weer zo'n groot verdriet moesten meemaken van hun buren, waar ze ook goed mee waren. Ook omdat zij dezelfde verdrietige en emotionele dingen met elkaar deelden vanwege hun kinderen.
Ik heb dus genoten van Nora haar uitleg over de straat en vond dat zij het goed vertelde hoe er gebouwd werd in onze toen omgeving, ook omdat ik het allemaal herkende.
Ik kan mij herinneren dat mijn moeder mij in de winter met de slee naar de kleuterschool in de Olststraat bracht en dat de Leijweg nog polder en gras was en mijn moeder dus haar boodschappen in de Norgstraat deed, omdat daar de enigste winkels waren en naderhand pas de opbouw van de Leijweg kwam.
Ik ben twee weken geleden nog op de Leijweg geweest met de schoonmoeder van
mijn jongste zoon. Zij woont aan de Melis Stokelaan.
Er was een braderie, heel erg leuk met muziek en allemaal kraampjes waar je heerlijk kon eten. De ruimte waar onze flats hebben gestaan was nog steeds niets gebouwd maar er stonden wel hekken omheen.
Wel een vreemde gewaarwording hoor en onbegrijpelijk dat er zes flatgebouwen hebben gestaan en ook nog een grote achtertuin.
Joke heeft mij ook nog een mail gestuurd. Ik heb dus ook een heel lange uitgebreide mail gestuurd. Ik had natuurlijk veel te vertellen en natuurlijk de herinneringen.
Wij kenden onze ouders natuurlijk ook heel goed omdat wij buren waren. Dit had ik dus nooit kunnen bedenken dat wij ooit nog eens contact met elkaar zouden hebben en je denkt wel eens hoe
het met al die buurkinderen is vergaan en of zij nog leven.
Ingrid Lugt-Anneese, juli 2011
Reactie 14
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Ingrid Anneese stuurde een mailtje naar Rens en zij kreeg achtereenvolgens een antwoord van Rens en van zijn zus Joke.
Hallo Rens,
Hoe is het met jou, wat leuk joh dat je met Rob die site heb opgericht, ik moet nog vaak aan jullie denken. Ik ben nog niet zo lang geleden in de Tinaarlostraat geweest en heb dus foto's gemaakt als herinnering.
Ik was 4 jaar dat ik daar dus kwam wonen, er zat nog niet eens een hek voor het balkon, hoe is het met je zus Joke?
Je zal je wel herinneren dat ik vaak bij jullie kwam en natuurlijk ook je zus die altijd bij ons de Panorama kwam lezen. In de tijd van de lagere schooljaren ging ik wel veel met haar om en ik kan mij herinneren dat ik altijd heel erg met haar moest lachen.
Soms zo erg dat ik mij verslikte en moest overgeven.We gingen ook vaak aan de voorkant op het grasveldje badmintonnen, nou het was dus meer lachen dan het spel spelen, 1 keer in het jaar gingen we in de achtertuin tenten bouwen en wie de mooiste tent had kreeg een prijs.
Er werden ook pannenkoeken gebakken en er was ook een kampvuur en je vader speelde dan gitaar en wij zongen dan. We hadden ook 1 keer in het jaar een optocht met een band ervoor en dan hadden we onze steppen of fietsen versierd en ook ons zelf.
Ik heb er nog een foto van dat ik met Chrisje Wareman en zijn nichtje die als 2 chineesjes waren verkleed en ik had een gekleurde papieren jurk aan.
Ook kwam de klapperclub langs, het was echt een rage en iedereen klapperde wat af. We hebben ook veel getold en geknikkerd, kortom ik was heel veel buiten zelfs als het regende en dan riep mijn moeder en dan ging ik mij verstoppen want ik wilde helemaal niet naar binnen want dat vond ik saai en hoopte dat ik andere kinderen tegen kwam.
Ik heb ook veel geklommen op de daken van de fietsenstalling op het plein van de school en dan ging ik ook wel schuilen als het regende.
We deden ook wel gevaarlijke dingen, ik ging wel eens aan de andere kant van het hek van het balkon staan, ik had totaal geen hoogtevrees (nu heel erg).
Ik gleed ook vaak van boven naar beneden van de railing van het portiek af, als ik bij jullie speelde had je moeder wel bepaalde uitspraken, als ik dan bij jullie mocht eten kregen we een boterham met boter en geen beleg en dat noemde je moeder een boterham met tevredenheid.
Ook zei ze wel eens "het leven is een pijpkaneel en ieder krijgt zijn eigen deel" dit is mij altijd bijgebleven en naderhand toen ik ouder werd begreep ik wat ze bedoelde.
Je vader was altijd in de kelder bezig met klussen en hij was altijd aan het fluiten, vond het wel fijn want als kind was ik bang in die kelders dus het was een veilig gevoel als je vader er was.
Zo kan ik wel uren doorgaan met herinneringen, ik heb gespeeld met Nora en Els Verwayen en denk ook wel aan hun broer Rien die zo ziek was.
Hij plaagde ons altijd (natuurlijk voor het grapje) We deden als het regende spelletjes in hun kelder en dan deed Rien allerlei dingen organiseren, zoals het toneelstuk "de zwarte hand" en dan zei hij: en maakte ons dan bang want het was erg donker in die kelder "en hier is de zwarte hand hoeoeoeoeoeeo".
Ook heb ik gespeeld met Anneke Dietz, ik heb gehoord via via dat ze in Nieuw Zeeland woont maar misschien is ze weer terug in Nederland, Lizette Dietz was of is met een Fransman getrouwd en heeft 3 kinderen en woont in Monte Carlo.
Haar ouders mevr. en meneer Dietz die niet meer leven hebben op de camping bij mijn ouders gestaan.
Heel toevallig kwamen wij ze daar tegen en ze hadden een caravan voor Lizette gehuurd zodat ze daar kon logeren als ze in Nederland was met haar gezin.
Richard Dietz heeft een paar snackbarren in Den Haag, heb ik vernomen, hij heeft ook eens in een krantje gestaan dat hij er één opende bij het Zuiderpark. Ik ben er dus nooit geweest.
De buren die ik mij kan herinneren zijn mevr. van Lier onze naaste buurvrouw,(zal wel niet meer leven), de fam. Kottelaar die naast jullie woonde, Fam. van Rossum, Tonny en Hansje van Rossum.
Toen die gingen verhuizen is de fam. Malcolm daar gaan wonen, Patries en Fifianne. Helaas zijn die gescheiden en woonde zij daar nog met hun moeder Fie die daarna een nieuwe partner kreeg, helemaal beneden de Fam. Drent en die zijn kort daarna verhuisd en is de fam. Kieviet daar gaan wonen.
Je zus Joke mocht die mensen niet zo graag, daarna is de fam. v.d. Berg daar komen te wonen.
Zo kan ik mij nog herinneren: Jan, Maarten en Peter de Vries, Rudy, Frankie die is overleden en Reneetje Kooistra. Jane die ik Sjeenie noemde, Edmai en John die ik dus Sjonnie noemde, van de andere blokken van de straat daar kende ik de kinderen niet zo goed.
Ik werk dus in een verzorgingshuis en ik werd aangehouden door één van de kinderen van een bewoner en die vroeg of ik op de Leonard Roggeveenschool had gezeten want ze herkende mij van een foto.
Toevallig stond mijn collega naast mij en die hoorde dat ik in de Tinaarlostraat had gewoond waarop die zei: ik heb daar ook gewoond en vertelde mij dat ze op het portiek van Chrisje Wareman heeft gewoond en dat haar man nog meneer de Vries heeft gereanimeerd toen die in de auto een hartinfarct kreeg.
Zij heet Evelien en is daar in 1968 komen wonen met een dochterje Els genaamd.
Zij kent ook de fam. Ingram, de Vries, Wareman, Kooistra en Patricia en Fifianne.
Ik herken haar niet want ik bemoeide mij niet meer met de mensen uit de straat maar misschien ken jij haar wel.
Ik weet haar achternaam niet. Evelien heeft nog meegemaakt dat Jan de Vries in een fluwelen pak trouwde.
Ik kan het mij niet herinneren, zei kent mij ook niet, naderhand is zij naar Zoetermeer verhuisd en is haar moeder in haar huis gaan wonen en is naderhand in de huizen aan de overkant van de Tinaarlostraat gaan wonen want ze kent mevr. Kooistra, fam. v.d. Berg en mevr. Ingram ook.
Ik woon dus ook in Zoetermeer, nou zo kan ik wel uren doorgaan, hahaha.
Heel veel groetjes ook aan je zus.
PS: Mijn moeder leeft nog en is 86 jaar maar mijn vader is 9 jaar geleden
overleden, klopt het dat je vader is overleden, van je moeder weet ik niet of zij nog leeft.
Reactie van Rens:
Beste Ingrid,
Bedankt voor je uitgebreide en liefdevolle herinneringen aan de mensen van het eerste blok in onze straat. Een deel van jouw beelden is iets wat ik ver weg of niet-bewust heb meegemaakt.
Zo weet ik wel van de tuinfeesten, maar dat mijn vader toen ook nog gitaar speelde staat me niet bij. Zo heb ik mijn zus Joke nog wel eens nodig om mijn herinneringen te herinneren!
Het gaat Joke goed. Ze is in 1990 met Piet en haar twee zoons naar Huizen verhuisd, inmiddels woont ze in Almere.
Veel buiten spelen, van de railing af suizen, veel ook bij andere kinderen binnen spelen. Ik herken het. Prachtige tijd. Ik had toen geen computer nodig. Ik emailde met mijn achterbuurdames en -heren via touwtjes met kaartjes. Toen een knappe handmatige uitvinding!
Mijn vaders kelder was een grage ruimte voor hem; zijn fluiten is inderdaad waar. Mooi. Mijn moeder had wijze uitdrukkingen, die zeker jaren later kloppen. Ze horen bij die jaren.
Onze buren op #73 in 1955/56 waren de familie Molenkamp? Ze zijn toen naar de Maartensdijklaan verhuisd.
Een voorloper van later sloopbeleid door de gemeente / woningcorporaties was het mooie gebouw van de Leonard Roggeveenschool. Ergens begin jaren 90 vervaagd? Ik heb de school nog op video staan uit eind jaren 80. Een vriend en ik hebben toen een schoolpleinbetoog gehouden. Ik zal het op dvd zetten.
Nu wij al op leeftijd geraken, raken we senioren onder ons kwijt. Ik wist het van jouw vader. Mijn vader is overleden in 1993; hij overleefde eigenlijk een zware operatie niet. Mijn moeder is in 2009 overleden, na een langere aftakeling van haar gezondheid. Ze woonde sinds 2005 in Doetinchem, in mijn buurt.
Ik woon er sinds 2003. Beiden keken na hun verhuizing uit onze straat in 1991 met - inderdaad - tevredenheid terug op mooie jaren.
Blijf herinneren deze tijd, de woningen, onze jeugd.
P.S. Rob Nihot en ik plaatsen graag - na toestemming - zoveel mogelijk herinneringen op de nieuwe site.
Wil je jouw reactie op de site geplaatst hebben, met je email-adres, voor communicatie met anderen? En/of wil je nog een deel van je tekst of nieuwe tekst - met foto's als je deze hebt - plaatsen op pagina 2 van de site (per blok, per woningblok, per woning/bewoner)? Wil je het me laten weten?
Groeten van het portiek,
Rens
Nog een reactie van Rens:
Beste Ingrid (huis#65),
Mijn grote dank voor je mooie verhaal en foto’s op de site. En ook leuk dat we – met email – contact hebben over ons leven in huis, in ons portiek en in de straat. Je brengt me op mooie herinneringen, die soms terugsluimeren.
Hoedermis gaf mogelijk gratis ijs, zonder dat ze het wisten. Van Zanten was ons adres voor geweldige snacks. Dit vond ik zeker toen ik jonger was. Maar belangrijker waren de klanten die uit automaten op wielen wel hun producten hadden gehaald, maar ook altijd wel dubbeltjes of kwartjes hadden laten vallen.
Wij zochten – als Van Zanten niet keek – onder die automaten tussen het gruis en de stof. Rijk werden we ervan. Maar ja, het was ook wel weer gauw besteed.
De bakker Hus kwam altijd voorrijden in een soort waggelende warenwagen die 20 kilometer per uur reed. Onze buurman Kottelaar was ook bakker bij Hus in een andere wijk.
Een enkele keer hielp ik hem. Het naar boven brengen van een heel wit werd bij terugkomst gecompenseerd door een heerlijke geur van vers brood. Op hun verjaardagen was ik verzot op een of meer glazen bool – zoals ik de vruchtendrank noemde -. Fijne buren. Een ver verleden.
Mijn vader en moeder zijn elektrisch motorisch begonnen met hun beiden Solex. Later ging mijn vader over op een Zundapp – of Kreidler?
Een snellere en stoerdere versie. Het bracht hem heen en weer naar zijn grafische werk in Rijswijk. Hij kluste graag in zijn en onze kelder. Hij gaf overzicht aan al onze grotere en kleine spullen.
Nu nog heb ik zijn geerfde gereedschap nog en zijn vermogen om gestructureerd aan te pakken en te ordenen. Die kelder, zijn walhalla. Zijn fluiten om mij binnen te roepen voor het eten kan ik nog horen. Het fluiten nadoen is mij nooit meer gelukt. Hoort ook bij hem.
Zo’n jeugd zou ik bij mijn geboorte in 1956 ook wensen. En dat is mijn ouders toen ook mooi gelukt!
Goede portieke groet,
Rens Korevaar, 11 juni 2010
Reactie 5
N.a.v.. de Oudhagenaar het navolgende.
Als het goed is heeft melkboer P.J.Bosman zijn bevindingen voor 22-1-66 weergegeven, als dat hij toen melkboer was in de Tinaarlostraat.
Op 22-1-66 heb ik van hem de bediening bij contract overgenomen inzake de melk bediening van de Tinaarloastraat 3 t/m 287 en dit gedaan tot 28-9-68.
Toen heb ik de melkwijk verkocht aan N.J.Dros uit Nieuwveen, die heeft er een puinhoop van gemaakt en is de bediening snel daarna opgeheven, ook mede door de supermarkt concurrentie van de Leyweg winkels.
F.W.Boone te Zoetermeer.
Reactie 6
Rens,
Gewoond heb ik er niet - in de Tinaarlostraat. Ik heb er wel een belangrijk deel van m'n leven doorgebracht. In twee van de drie scholen die er stonden:
- van 1955 tot 1957: klas 3 en 4, in het eerste gebouw (vanaf de Leyweg): dat was toen pas nieuw.
- van 1957 tot 1959: klas 5 en 6, in het tweede gebouw, óók nét nieuw.
Van de Tinaarlostraat-zelf herinner ik me alleen maar de palmpasen-optocht die er jaarlijks doorheen trok; die startte bij de derde / de RK-school: dat was toen echt een flinke drukte.
Verder natuurlijk dat we er doorheen liepen naar de Leyweg om daar klaar-over te spelen (voor die anderhalve auto die er toen reed).
De middelste school had aan de achterzijde (d.w.z. aan de kant van de eerste school) een lap grond, waarop wij een 'schooltuintje' mochten (moesten ?) onderhouden, en waarop wat kleine huisdieren werden gehouden: op een school-foto zit ik nog vergezeld van een grijze "school"-duif.
Maar van de school zélf heb ik helaas geen foto, althans geen foto waarop je de school een beetje duidelijk ziet.
Van de eerste school zijn diverse foto's aanwezig, van de tweede mis ik 'm zeer. Mocht er een bij jullie aanwezig zijn of komen, hoop ik dat ik er een kopietje van kan krijgen.
Met vriendelijke groet,
Flip van Wensen
Papendrecht
Beste Flip,
Bedankt voor je leuke reactie. Als bewoners mochten we ons natuurlijk rijk prijzen met die drie scholen. Ze gaven voor onze moeders wat aardig rumoer en te bekijken mensen. En erna hadden wij als jonge jeugd de pleinen alleen om de spelen te spelen. Mooi dat jij eigenlijk het christelijke en openbare lagere onderwijs hebt gecombineerd, waar wij – ik vanuit het openbare – de andere twee scholen ook zagen als ‘anderen’.
En andersom ook natuurlijk. Inderdaad klaarover zijn zonder gevaar voor eigen positie andere kinderen laten oversteken. Klaarover: een gewezen woord? En de optochten door de straat herinner ik me nog goed als bewoner en meedoener. Lampions met kaarsjes erin ter verlichting en vermaak. Blijkbaar zonder gevaar, maar wel sfeervol.
Van de openbare middelste school bestaan wel binnen- en buitenfoto’s. Zeker van die mooie muurschilderingen – sgraffito’s? – in de hal.
Ik zal kijken wat ik van het net kan halen. We kunnen er geen fotograaf meer voor nodig hebben.
Dank voor jouw andere blik op onze mooie en goede straat.
Goede groet,
Rens Korevaar
Reactie 7
Beste Rob,
Geweldig de website die je over de Tinaarlostraat maakt. Wij zijn in1958 op 124 komen wonen.
De fam.Duiker met 2 kinderen, Rob en Annemarie, en hebben er 36 jaar gewoond met veel plezier.
Samen met de fam. de Bock, Edith, Paul en Marjan, de fam.de Vries, Jan Maarten en Peter.
De fam. Snijders met 4 jongens Deze laatste 2 zijn later naar Zoetermeer verhuisd.
Aan de 36 jaar
in de Tinaarlostraat heb ik fijne herinneringen.
14 jaar geleden is mijn man overleden .
Daarrna ben ik naar de Sare Burgerhartweg in de hoge flat die op de Betje Wolfstraatstraat uit kijkt gaan wonen.
Het werd in de Tinaarlostraat voor mij niet om uit te houden met al die buitenlanders.
Al mijn buren waren al verhuisd.
Ben nu 86 jaar, mijn kinderen zijn getrouwd. Rob heeft een dochter en Annemarie 2 zonen.
Kan me jou nog goed herinneren als je Annemarie zag zong je altijd: "Zeg Annemarieke, waar ga je naar toe."
Zal kijken of ik nog wat oude fotos kan vinden.
Veel sukses met de site en kijk al weer uit naar een vervolg.
Hartelijke groeten
mevr.Duiker
Reactie 8
...komt er bovendrijven.
Jongens wat een leuk initiatief. Net als veel leeftijdsgenoten geniet ik van het ophalen van jeugdherinneringen.
Ik ga zeker op zoek naar oude foto's. Die krijgen jullie dan nog van me.
Ik (Ria van de Kant) ben nu 57 jaar en heb een dochter van 21. Woon nog in de regio, in Zoetermeer.
Mijn broer George zit wat verder weg in Ruurlo, gehuwd, 1 dochter.
Mijn vader (Nol- 87) is niet meer goed in staat om herinneringen op te halen, maar zodra ik in de gelegenheid ben ga ik hem toch eens aan de tand proberen te voelen. Hij is nagenoeg blind, ik had hem ozo graag nog deze site willen laten zien.
Mijn moeder (Gerrie) is verdrietig genoeg al in 1974 op 51-jarige leeftijd overleden.
Eens kijken wat er zoal komt bovendrijven...in willekeurige volgorde...
Wij woonde in de Tinaarlostraat, vanaf het begin denk ik, in blok 3, ik herinner me de 3 scholen aan de overkant.
Eerst in een 3-kamerflat naast Mevrouw Weil (met hondje en partner) en onder de familie Boonstra (Oom Harm en tante Dé, met dochter Linda, die relatief jong is overleden).
Later verhuisden we naar een 4-kamerflat, een portiek verderop, naar nr. 195. Op de onderste etage, naast de familie Rauws (Jacqueline) en onder de familie Van Egmond (Nellie en Hans). Daarboven woonde de familie Pieck. (Ineke en Ed). Ed en mijn broer George communiceerden via eigengemaakte walkietalkies (conservenblikken met touwtjes langs de achtergevel van de flats).
Tot voor ongeveer 15 jaar terug ben ik bevriend gebleven met Ed en heb hem zelfs in 1977 opgezocht in Tanzania, waar hij zijn dienstplicht vervulde. Daarna ben ik hem jammer genoeg uit het oog verloren. Hij is getrouwd en heeft 2 kinderen voor zover ik nog weet. Zijn zuster Ineke is destijds getrouwd, heeft kinderen gekregen en is op de Zuid-Hollandse eilanden of in Zeeland gaan wonen.
Wij verhuisden al rond 1964, ik was toen 12, naar Kijkduin, een flat op de 9e verdieping. Daar was de galerij je straat en het sociale straatleven, zoals we dat uit de Tinaarlostraat kenden, ging daar wel aan je voorbij.
In willekeurige volgorde, wat namen en herinneringen die me te binnen schieten:
Familie Lünenberg
Familie Nihot; Robbie en Victor (ik had een heilig ontzag voor Robbie)
Freddie 's-Gravendijk, mijn aller-allereerste "vriendje". We hielden elkaars hand wel eens vast. Heel gewaagd in die tijd, zeker als je 5 was of zoiets :-) Hij woonde op de bovenste verdieping, verhuisde redelijk snel uit de straat en daarvoor in de plaats kwam Frits van der Togt te wonen, die later weer met zijn ouders naar een flat op de hoek van de Hengelolaan, tegenover het Zuiderpark, verhuisde. Bij hem ben ik daar nog wel eens op een verjaardagsfeestje geweest, toen ik een jaar of 16 was.
Freddie en later Frits woonden, dacht ik, naast de familie Van Kampen. Keken we daar niet allemaal op kousenvoeten tv op woensdagmiddag? Onze schoenen op een rij in het portiek. De ouders zijn, meen ik, later verongelukt in hun kleine autootje met zo'n koepeltje erop (Messerschmitt?). Een drama dat me heel lang is bijgebleven, waar ik ook in veel later jaren nog vaak aan moest terugdenken.
Bij ons op het portiek, boven de familie Rauws woonde volgens mij de familie Westerink (Rietje?) en daar boven de familie Noordam, Hanneke en Ineke.
Ik herinner me nog haarscherp de dag dat we terugkwamen van, ik meen, een intocht van Sinterklaas. Ik liep de onderste trap van het portiek op en mevrouw Rauws kwam huilend naar buiten en riep dat Kennedy was doodgeschoten.
Ik herinner me de gemeenschappelijke tuin, waar we inderdaad in teilen badderden en tenten bouwden, eens zelfs voor een wedstrijd tijdens een tuinfeest, compleet met nummer aan je tent voor de jury.
Ik was nu niet direct een meisje dat met poppen speelden. Meer een halve knul, die veel liever zoveel mogelijk, buiten, op sjouw ging met de buurjongens, mijn herinneringen zijn wel dierbaar, maar niet erg meisjesachtig!
We hielden speurtochten, maakten expedities op zoek naar avontuur, tussen de struiken en onder de balkons.
Op de hoek van de straat waar de Hema werd gebouwd, klommen we over het hek van de bouwput, groeven een gat, legden er planken overheen en daar zaten we dan opgepropt, helden te zijn.
We waren dus gewoon "kwajongens".
Ik herinner me ook de jacht op- en het verzamelen van kerstbomen voor het grote vreugdevuur, die we in de kelders bewaarden. Moesten we bewaken als haviken want als je niet oppaste werden die bomen door de jongens van de andere blokken/straten, uit de kelder gepikt.
We haalden oude toto-formulieren op bij de sigarenzaak in de Wapserveenstraat en verkochten ze voor 10 cent om zo aan wat extra zakgeld te komen. Toen mijn moeder erachter kwam, moest ik bij iedereeen aanbellen, vertellen wat ik gedaan had en het geld teruggeven. Ze bleef dan onderin het portiek staan. Door de balkonnetjes in het portiek kon ze alles horen wat er gezegd was. Wat voelde ik me slecht...ik was voorgoed verloren voor het boevengilde.
Mijn broer George was een pechvogel en brak regelmatig wat, of bezeerde zich. Ik herinner me dat hij op een kar zat, voortgetrokken door een jongen uit het laatste portiek. Die probeerde de kar de stoep op te trekken en George schoot voorover met zijn gezicht tegen een schroef. Winkelhaak in zijn snuit.
Of we probeerden, zittend van een tafel te springen. Zwaaien met je benen en dan op het juiste moment zover mogelijk weg proberen te springen. George klapte voorover en brak zijn neusbeentje. Dat is nog maar een kleine greep uit zijn "verwondingen".
Ik zat, net als Robbie, op judo in de kelder van de katholieke Kardinaal de Jongschool. Kon zo in mijn judopak oversteken. Kreeg er les van een jonge Han Mulder, die later een sportschool begon in Zoetermeer.
Op woensdagmiddag hielpen we in diezelfde school met het verzamelen van de kranten voor het koor van die school.
Het schoolplein waar je zo lekker kon touwtjespringen en zwiertollen ook (er ging er wel eens één door een raam).
De bouw later van een gymlokaal op "ons" schoolplein.
Door het gehei rammelden de glazen de kast uit.
Het urenlang wachten op de koningin, bij de feestelijke opening van de bioscoop op de Leyweg, de Eurocinema- met de film Lawrence of Arabia.
De rolschaatsenbaan aan het eind van de Leyweg waar ik dan wel eens heen ging, maar me in het buitenland waande, zonder de vertrouwde gezichten van de kinderen uit mijn straat.
De buren van het laatse portiek in ons blok 3, die 2 donkere kindjes adopteerden, een bijzonder fenomeen in die tijd. Totaal gefascineerd was ik, wat vond ik ze mooi. "Negertjes" kende ik alleen uit de verhalen op school, over de missie in Afrika, waarvoor we de zilveren doppen van de melkflesjes spaarden.
De "geruite" gootsteen in de keuken met de tekst "ocriet reinigen met Vim" en het gordijntje eronder.
De glazen scheidingswanden tussen de huiskamer en mijn slaapkamer, waar eerst een gordijn aan mijn kant hing, maar dat al snel werd verplaatst naar de huiskamerkant, omdat ik stiekum steeds door het gordijn lag te gluren om te kijken wat er allemaal gebeurde. Diezelfde kamer had die fantastisch openslaande deuren met het hekje ervoor waar je al overheen hangend met iedereen kon kletsen. En, omdat we beneden woonden, zo je kamer in en uit kon klimmen.
De lange winters met sneeuwpoppen en iglo's. IJsbloemen op de ruiten en een kruik in je bed. Want alleen in de huiskamer stond een kachel, waarvoor je in de winter dan je avondgebedje mocht doen en ook de was te drogen hing op een rekje dat er omheen stond. Mijn moeder 'streek" mijn haarlinten ook op die kachel, door ze eroverheen te trekken.
Op je schaatsen naar school op de Maartensdijklaan proberen te komen, al klunend van het ene naar het ander slootje, je schoenen met de veters aanelkaar gebonden om je nek en een lange broek onder je jurk (De nonnen bestierven het als je in een lange broek op school verscheen).
Ik weet zeker dat er nog veel meer zal komen bovendrijven. Het mailtje van Rens heeft me een aangenaam uurtje, gevuld met herinneringen, bezorgd. Dit is het voor nu.
Jullie horen nog van me, mét foto's hoop ik.
dag hoor
Ria van de Kant
Reactie van Rens Korevaar:
Beste Ria, bedankt voor al je dierbare herinneringen aan je leeven in de Tinaarlostraat. Wat weet jij nog veel moois voor de jaren tot 1964 dat je er woonde!. Jouw beschrijvingen brengen bij mij nog andere dingen naar boven.
In het eerste blok hadden wij als jeugdigen niet alleen de communicatie met touwtjes en kaartjes naar de buren, maar ook naar de overburen van de huizen naar de Wapserveenstraat. Hoe we dit geregeld hebben weet ik niet. Dat het werkte wel. Eigenlijk een betaalbare voorloper van Hyves, zeg maar.
De Tinaarlostraat was zeker een straat met straatleeven. Niet alleen wij als jeugd, maar zeker ook onze ouders. De moeders praatten bij bij een lantarenpaal en de vaders bewonderden hun eerste brommers en auto’s.
Bij ons in het eerste blok had een – toen al – oudere mevrouw Beer – in het eerste portiek – als eerste een televisie, begin jaren 60. Velen keken daar naar een eerste Dappere Dodo en Okkie Troy.
Mogelijk hebben wij uit blok 1 ooit jullie kerstbomen uit blok 3 achterover gebrand. Nog excuses hiervoor. Of het waren jeugdigen uit buurstraten, want het was levendige handel met die bomen. Maar prachtige oudejaarsvuren waren het wel op het schoolplein.
En de judo-opleiding bij Han Mulder is voor jou een mooie herinnering. Ik was blij dat meneer Han mij na mijn eerste mislukte training vrijaf gaf voor verdere educatie. Judo was het voor mij niet. Vallen en opstaan.
De openslaande deuren in de kamers aan de voorkant werden – en worden – Franse balkons genoemd. Waarom begreep ik nooit van mijn ouders. Ja, omdat dit in Frankrijk zo werd genoemd. Maar een balkon?
Maar hoe dan ook. Elke herinnering is een mooie, want we hadden het goed toen in onze jeugd. De Tinaarlostraat. Een straat uit mooi verleden.
Reactie 10
Hallo Rob,
Via mijn zus Ria kreeg ik de link door van deze leuke site. Zij zal ongetwijfeld ook wel reageren.
Wij hebben vanaf ± 1954 of 1955 gewoond op nr 177, later op nr 195.
Op nr 177 woonden wij naast een oude baas, de heer Selichman (of zoiets).
Op 195 woonden wij in het portiek waar Hanneke en Ineke Noordam, Jacqueline Rauws (woonde naast ons), Hans en Nel van Egmond, Ed Pieck (nog lang contact mee gehad - Ria nog steeds geloof ik).
Beetje treurig dat de boel tegen de vlakte gaat.
Wij gaan ook op zoek naar foto's uit die tijd (de bouw van de Kardinaal de Jongschool, schaatsen op het grasveld achter etc).
Na de Tinaarlostraat zijn wij verhuisd naar Kijkduin, later naar Voorschoten. Ik heb zelf nog in Den Haag gewoond, Utrecht, Bunnik, Rotterdam, Capelle aan de IJssel en nu in Ruurlo, in de Achterhoek.
Binnenkort meer......
groet van George van de Kant
Hoi Rob en Rens,
Ik ben dus even gaan kijken op de site wat ik een poosje niet heb
gedaan. Ik ben een paar weken geleden ook wezen kijken en ze waren toen
met de sloop van de Wapserveenstraat bezig. Je kon zo onze huizen zien van de
Tinaarlostraat, ik dacht "even de ogen dicht " en ik zag mij weer spelen
in de achtertuin en op het veldje voor onze huizen.
Ik ben ook nog met mijn moeder wezen kijken en kon net met de auto door
de Wapserveenstraat richting Hoogeveenlaan.
Zij wist niet wat ze zag,
het is dat je weet dat daar de Hoogeveenlaan is maar je herkent het
anders niets meer, zo ook de Norgstraat waar ik vaak boodschappen ging
doen met mijn moeder toen de Leijweg er nog niet was.
Ik heb ook het filmpje gezien.
Groeten Ingrid
Reactie 10
Hallo Rens,
heb eindelijk even de tijd genomen om de Herinneringssite te bekijken. Inderdaad komen vele herinneringen boven. Ik woonde op nr 55, dus precies naast jou in het andere portiek.
Jan, m'n moeder (86) en ik wonen in Zoetermeer.
Peter in Rijswijk. Ik kan me nog herinneren dat je met ons mee bent geweest naar Hoek van Holland.
Veel mensen uit de Tinaarlostraat kom ik niet meer tegen, alleen Chris Wareman af en toe nog, en Evelien die een verdieping lager woonde.
Ik volg met aandacht de leuke site.
Groeten aan je zus en alle andere bekenden.
Maarten de Vries
Reactie 11
Hallo allemaal,
Ik wil iedereen die vroeger in de Tinaarlostraat heeft gewoond een
voorspoedig 2011 wensen.
Ik liep dus de Supermarkt in om boodschappen te doen en werd ineens aan mijn
arm getrokken door Evelien die mij zag binnenkomen. Wij wonen dus beiden in
de Hove's en zijn ook collega's van elkaar.
Ze stelde mij voor aan een man
die ook in de Tinaarlostraat heeft gewoond. Ik gaf hem een hand en stelde
mij voor. Hij dus ook als Maarten. Ik zei 'Maarten de Vries?' 'Ja,' zei hij.
Dit vond ik heel erg leuk dat ik nog iemand van de Tinaarlostraat tegenkwam.
We hebben dus wat bijgepraat. Ik had Maarten dus nooit herkend, want ik
kende hem alleen uit mijn kinder- en tienerjaren.
Ik vroeg natuurlijk hoe het met zijn moeder ging en ik vertelde ook over
mijn moeder die heel goed met mevrouw De Vries kon opschieten en ook een
keer bij mijn ouders op visite is geweest in de Daghamerskjoldstraat in
Houtwijk.
We hebben nog even staan praten en ondertussen zat de kleindochter
van Maarten in een autootje waar 50 eurocent in ging. Evelien deed er nog
een keer 50 eurocent in zodat wij nog even verder konden praten, maar we
zijn daarna ieder onze weg gegaan.
Goh wat vond ik dat ontzettend leuk. Toen ik thuis kwam ben ik gelijk mijn
moeder gaan bellen en die vond het ook leuk dat ik Maarten ben tegengekomen
en natuurlijk dat ik het vertelde dat mevrouw De Vries nog leeft.
Ik vroeg nog aan Maarten of hij ene Johanna en Liesbeth kon herinneren en
ene Hetty. Ik wist haar achternaam niet, maar Maarten wel. Hetty Lensvelt.
Toen herinnerde ik het mij. Liesbeth en Johanna hebben maar kort in de
Tinaarlostraat gewoon, want hun vader was militair en na zoveel jaar gingen
ze weer naar een andere basis.
Nou dit was het dan en ik hoop dat er toch meer mensen zullen reageren. Ik
kijk toch regelmatig op de site of er meer mensen foto's of verhalen hebben
gestuurd.
Groetjes van Ingrid Lugt-Anneese.
Reactie 12
Ik ben Anneke Dietz, getrouwd in Nederland met een New Zealander en in 1995
geemigreerd naar Christchurch in New Zealand.
Ik heb gewoond in de Tinaarlostraat 57 met mijn ouders Gerard en Toos Dietz
en mijn broers Peter en Richard en zusje Lisette. Eind jaren 60 ben ik
verhuisd naar de Den Helderstraat bij de Leyweg. Vandaar uit huis op kamers
gewoond en later in een flat in de Frederikstraat/Denneweg.
Ik heb vroeger veel gespeeld met Joke Korevaar en Ingrid Anneese.
Ik ben in augustus 2010 voor 3 weken teruggeweest naar Nederland, waar ik
heb gelogeerd bij mijn broer Richard in Wateringen. Hij maakte mij op de
sloop van de Tinaalostraat attent en op internet site.
Ik heb op de site alles gelezen over onze jeugd en alle herinneringen komen
weer boven. Alles wat verteld is door de vroegere bewoners komt mij weer
bekend voor.
Wat een leuke website, al die herinnering en al die bekende
namen van mijn jeugd, maar wat verdrietig om de foto's van de sloop te zien.
Het doet toch wel een beetje pijn.
Een kale boel nu, maar aan onze
jeugdherinneringen kan toch niemand slopen. Ik heb van mijn zus Lisette
vernomen dat ze telefonisch contact heeft gehad met haar buurvriend Rens en
dat ze elkaar toch nog herkenden en dat ze dezelfde herinneringen ophaalden.
Leuk te horen en te lezen. Prachtig dit alles. Ik heb er erg van genoten.
Ik hoef aan al deze verhalen en herinneringen niets meer toe te voegen omdat
alles al is verteld door een ieder van de Tinaarlostraat bewoners. Bedankt
dat deze website er is.
Nogmaals vanuit hier New Zealand bedankt. Anneke Steyn - Dietz.
Email: phan@clear.net.nz
Reactie 13
Ja, ik herinner mij nu heel vaag dat die jongen Andre heette, maar ik wist niet de achternaam van zijn ouders. De familie Pols heeft er niet lang gewoond.
Als kind kan ik mij herinneren dat als wij op het veldje van de Talmaschool speelde de moeder of vader van Andre hem over het hek tilde en op een kleedje op het veld neer legde of zette want hij kon niet lopen van de benauwdheid en zag heel erg blauw.
Zijn gezichtje was wit en blauw was hij ook om de lippen en bij de vingelnagels, dat is mij dus wel nagebleven en maakte dus denk ik diepe indruk op mij.
Ook kan ik mij nu inderdaad herinneren dat hij is overleden en dat men over de familie Verwaijen inzat omdat zij ook een kind zijn verloren en nu weer zo'n groot verdriet moesten meemaken van hun buren, waar ze ook goed mee waren. Ook omdat zij dezelfde verdrietige en emotionele dingen met elkaar deelden vanwege hun kinderen.
Ik heb dus genoten van Nora haar uitleg over de straat en vond dat zij het goed vertelde hoe er gebouwd werd in onze toen omgeving, ook omdat ik het allemaal herkende.
Ik kan mij herinneren dat mijn moeder mij in de winter met de slee naar de kleuterschool in de Olststraat bracht en dat de Leijweg nog polder en gras was en mijn moeder dus haar boodschappen in de Norgstraat deed, omdat daar de enigste winkels waren en naderhand pas de opbouw van de Leijweg kwam.
Ik ben twee weken geleden nog op de Leijweg geweest met de schoonmoeder van
mijn jongste zoon. Zij woont aan de Melis Stokelaan.
Er was een braderie, heel erg leuk met muziek en allemaal kraampjes waar je heerlijk kon eten. De ruimte waar onze flats hebben gestaan was nog steeds niets gebouwd maar er stonden wel hekken omheen.
Wel een vreemde gewaarwording hoor en onbegrijpelijk dat er zes flatgebouwen hebben gestaan en ook nog een grote achtertuin.
Joke heeft mij ook nog een mail gestuurd. Ik heb dus ook een heel lange uitgebreide mail gestuurd. Ik had natuurlijk veel te vertellen en natuurlijk de herinneringen.
Wij kenden onze ouders natuurlijk ook heel goed omdat wij buren waren. Dit had ik dus nooit kunnen bedenken dat wij ooit nog eens contact met elkaar zouden hebben en je denkt wel eens hoe
het met al die buurkinderen is vergaan en of zij nog leven.
Ingrid Lugt-Anneese, juli 2011
Reactie 14
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Rens,
Gewoond heb ik er niet - in de Tinaarlostraat. Ik heb er wel een belangrijk deel van m'n leven doorgebracht. In twee van de drie scholen die er stonden:
- van 1955 tot 1957: klas 3 en 4, in het eerste gebouw (vanaf de Leyweg): dat was toen pas nieuw.
- van 1957 tot 1959: klas 5 en 6, in het tweede gebouw, óók nét nieuw.
Van de Tinaarlostraat-zelf herinner ik me alleen maar de palmpasen-optocht die er jaarlijks doorheen trok; die startte bij de derde / de RK-school: dat was toen echt een flinke drukte.
Verder natuurlijk dat we er doorheen liepen naar de Leyweg om daar klaar-over te spelen (voor die anderhalve auto die er toen reed).
De middelste school had aan de achterzijde (d.w.z. aan de kant van de eerste school) een lap grond, waarop wij een 'schooltuintje' mochten (moesten ?) onderhouden, en waarop wat kleine huisdieren werden gehouden: op een school-foto zit ik nog vergezeld van een grijze "school"-duif.
Maar van de school zélf heb ik helaas geen foto, althans geen foto waarop je de school een beetje duidelijk ziet. Van de eerste school zijn diverse foto's aanwezig, van de tweede mis ik 'm zeer. Mocht er een bij jullie aanwezig zijn of komen, hoop ik dat ik er een kopietje van kan krijgen.
Met vriendelijke groet,
Flip van Wensen
Papendrecht
Beste Flip,
Bedankt voor je leuke reactie. Als bewoners mochten we ons natuurlijk rijk prijzen met die drie scholen. Ze gaven voor onze moeders wat aardig rumoer en te bekijken mensen. En erna hadden wij als jonge jeugd de pleinen alleen om de spelen te spelen. Mooi dat jij eigenlijk het christelijke en openbare lagere onderwijs hebt gecombineerd, waar wij – ik vanuit het openbare – de andere twee scholen ook zagen als ‘anderen’.
En andersom ook natuurlijk. Inderdaad klaarover zijn zonder gevaar voor eigen positie andere kinderen laten oversteken. Klaarover: een gewezen woord? En de optochten door de straat herinner ik me nog goed als bewoner en meedoener. Lampions met kaarsjes erin ter verlichting en vermaak. Blijkbaar zonder gevaar, maar wel sfeervol.
Van de openbare middelste school bestaan wel binnen- en buitenfoto’s. Zeker van die mooie muurschilderingen – sgraffito’s? – in de hal.
Ik zal kijken wat ik van het net kan halen. We kunnen er geen fotograaf meer voor nodig hebben.
Dank voor jouw andere blik op onze mooie en goede straat.
Goede groet,
Rens Korevaar
Reactie 7
Beste Rob,
Geweldig de website die je over de Tinaarlostraat maakt. Wij zijn in1958 op 124 komen wonen.
De fam.Duiker met 2 kinderen, Rob en Annemarie, en hebben er 36 jaar gewoond met veel plezier.
Samen met de fam. de Bock, Edith, Paul en Marjan, de fam.de Vries, Jan Maarten en Peter.
De fam. Snijders met 4 jongens Deze laatste 2 zijn later naar Zoetermeer verhuisd.
Aan de 36 jaar
in de Tinaarlostraat heb ik fijne herinneringen.
14 jaar geleden is mijn man overleden .
Daarrna ben ik naar de Sare Burgerhartweg in de hoge flat die op de Betje Wolfstraatstraat uit kijkt gaan wonen.
Het werd in de Tinaarlostraat voor mij niet om uit te houden met al die buitenlanders.
Al mijn buren waren al verhuisd.
Ben nu 86 jaar, mijn kinderen zijn getrouwd. Rob heeft een dochter en Annemarie 2 zonen.
Kan me jou nog goed herinneren als je Annemarie zag zong je altijd: "Zeg Annemarieke, waar ga je naar toe."
Zal kijken of ik nog wat oude fotos kan vinden.
Veel sukses met de site en kijk al weer uit naar een vervolg.
Hartelijke groeten
mevr.Duiker
Reactie 8
...komt er bovendrijven.
Jongens wat een leuk initiatief. Net als veel leeftijdsgenoten geniet ik van het ophalen van jeugdherinneringen.
Ik ga zeker op zoek naar oude foto's. Die krijgen jullie dan nog van me.
Ik (Ria van de Kant) ben nu 57 jaar en heb een dochter van 21. Woon nog in de regio, in Zoetermeer.
Mijn broer George zit wat verder weg in Ruurlo, gehuwd, 1 dochter.
Mijn vader (Nol- 87) is niet meer goed in staat om herinneringen op te halen, maar zodra ik in de gelegenheid ben ga ik hem toch eens aan de tand proberen te voelen. Hij is nagenoeg blind, ik had hem ozo graag nog deze site willen laten zien.
Mijn moeder (Gerrie) is verdrietig genoeg al in 1974 op 51-jarige leeftijd overleden.
Eens kijken wat er zoal komt bovendrijven...in willekeurige volgorde...
Wij woonde in de Tinaarlostraat, vanaf het begin denk ik, in blok 3, ik herinner me de 3 scholen aan de overkant.
Eerst in een 3-kamerflat naast Mevrouw Weil (met hondje en partner) en onder de familie Boonstra (Oom Harm en tante Dé, met dochter Linda, die relatief jong is overleden).
Later verhuisden we naar een 4-kamerflat, een portiek verderop, naar nr. 195. Op de onderste etage, naast de familie Rauws (Jacqueline) en onder de familie Van Egmond (Nellie en Hans). Daarboven woonde de familie Pieck. (Ineke en Ed). Ed en mijn broer George communiceerden via eigengemaakte walkietalkies (conservenblikken met touwtjes langs de achtergevel van de flats).
Tot voor ongeveer 15 jaar terug ben ik bevriend gebleven met Ed en heb hem zelfs in 1977 opgezocht in Tanzania, waar hij zijn dienstplicht vervulde. Daarna ben ik hem jammer genoeg uit het oog verloren. Hij is getrouwd en heeft 2 kinderen voor zover ik nog weet. Zijn zuster Ineke is destijds getrouwd, heeft kinderen gekregen en is op de Zuid-Hollandse eilanden of in Zeeland gaan wonen.
Wij verhuisden al rond 1964, ik was toen 12, naar Kijkduin, een flat op de 9e verdieping. Daar was de galerij je straat en het sociale straatleven, zoals we dat uit de Tinaarlostraat kenden, ging daar wel aan je voorbij.
In willekeurige volgorde, wat namen en herinneringen die me te binnen schieten:
Familie Lünenberg
Familie Nihot; Robbie en Victor (ik had een heilig ontzag voor Robbie)
Freddie 's-Gravendijk, mijn aller-allereerste "vriendje". We hielden elkaars hand wel eens vast. Heel gewaagd in die tijd, zeker als je 5 was of zoiets :-) Hij woonde op de bovenste verdieping, verhuisde redelijk snel uit de straat en daarvoor in de plaats kwam Frits van der Togt te wonen, die later weer met zijn ouders naar een flat op de hoek van de Hengelolaan, tegenover het Zuiderpark, verhuisde. Bij hem ben ik daar nog wel eens op een verjaardagsfeestje geweest, toen ik een jaar of 16 was.
Freddie en later Frits woonden, dacht ik, naast de familie Van Kampen. Keken we daar niet allemaal op kousenvoeten tv op woensdagmiddag? Onze schoenen op een rij in het portiek. De ouders zijn, meen ik, later verongelukt in hun kleine autootje met zo'n koepeltje erop (Messerschmitt?). Een drama dat me heel lang is bijgebleven, waar ik ook in veel later jaren nog vaak aan moest terugdenken.
Bij ons op het portiek, boven de familie Rauws woonde volgens mij de familie Westerink (Rietje?) en daar boven de familie Noordam, Hanneke en Ineke.
Ik herinner me nog haarscherp de dag dat we terugkwamen van, ik meen, een intocht van Sinterklaas. Ik liep de onderste trap van het portiek op en mevrouw Rauws kwam huilend naar buiten en riep dat Kennedy was doodgeschoten.
Ik herinner me de gemeenschappelijke tuin, waar we inderdaad in teilen badderden en tenten bouwden, eens zelfs voor een wedstrijd tijdens een tuinfeest, compleet met nummer aan je tent voor de jury.
Ik was nu niet direct een meisje dat met poppen speelden. Meer een halve knul, die veel liever zoveel mogelijk, buiten, op sjouw ging met de buurjongens, mijn herinneringen zijn wel dierbaar, maar niet erg meisjesachtig!
We hielden speurtochten, maakten expedities op zoek naar avontuur, tussen de struiken en onder de balkons.
Op de hoek van de straat waar de Hema werd gebouwd, klommen we over het hek van de bouwput, groeven een gat, legden er planken overheen en daar zaten we dan opgepropt, helden te zijn.
We waren dus gewoon "kwajongens".
Ik herinner me ook de jacht op- en het verzamelen van kerstbomen voor het grote vreugdevuur, die we in de kelders bewaarden. Moesten we bewaken als haviken want als je niet oppaste werden die bomen door de jongens van de andere blokken/straten, uit de kelder gepikt.
We haalden oude toto-formulieren op bij de sigarenzaak in de Wapserveenstraat en verkochten ze voor 10 cent om zo aan wat extra zakgeld te komen. Toen mijn moeder erachter kwam, moest ik bij iedereeen aanbellen, vertellen wat ik gedaan had en het geld teruggeven. Ze bleef dan onderin het portiek staan. Door de balkonnetjes in het portiek kon ze alles horen wat er gezegd was. Wat voelde ik me slecht...ik was voorgoed verloren voor het boevengilde.
Mijn broer George was een pechvogel en brak regelmatig wat, of bezeerde zich. Ik herinner me dat hij op een kar zat, voortgetrokken door een jongen uit het laatste portiek. Die probeerde de kar de stoep op te trekken en George schoot voorover met zijn gezicht tegen een schroef. Winkelhaak in zijn snuit.
Of we probeerden, zittend van een tafel te springen. Zwaaien met je benen en dan op het juiste moment zover mogelijk weg proberen te springen. George klapte voorover en brak zijn neusbeentje. Dat is nog maar een kleine greep uit zijn "verwondingen".
Ik zat, net als Robbie, op judo in de kelder van de katholieke Kardinaal de Jongschool. Kon zo in mijn judopak oversteken. Kreeg er les van een jonge Han Mulder, die later een sportschool begon in Zoetermeer.
Op woensdagmiddag hielpen we in diezelfde school met het verzamelen van de kranten voor het koor van die school.
Het schoolplein waar je zo lekker kon touwtjespringen en zwiertollen ook (er ging er wel eens één door een raam).
De bouw later van een gymlokaal op "ons" schoolplein.
Door het gehei rammelden de glazen de kast uit.
Het urenlang wachten op de koningin, bij de feestelijke opening van de bioscoop op de Leyweg, de Eurocinema- met de film Lawrence of Arabia.
De rolschaatsenbaan aan het eind van de Leyweg waar ik dan wel eens heen ging, maar me in het buitenland waande, zonder de vertrouwde gezichten van de kinderen uit mijn straat.
De buren van het laatse portiek in ons blok 3, die 2 donkere kindjes adopteerden, een bijzonder fenomeen in die tijd. Totaal gefascineerd was ik, wat vond ik ze mooi. "Negertjes" kende ik alleen uit de verhalen op school, over de missie in Afrika, waarvoor we de zilveren doppen van de melkflesjes spaarden.
De "geruite" gootsteen in de keuken met de tekst "ocriet reinigen met Vim" en het gordijntje eronder.
De glazen scheidingswanden tussen de huiskamer en mijn slaapkamer, waar eerst een gordijn aan mijn kant hing, maar dat al snel werd verplaatst naar de huiskamerkant, omdat ik stiekum steeds door het gordijn lag te gluren om te kijken wat er allemaal gebeurde. Diezelfde kamer had die fantastisch openslaande deuren met het hekje ervoor waar je al overheen hangend met iedereen kon kletsen. En, omdat we beneden woonden, zo je kamer in en uit kon klimmen.
De lange winters met sneeuwpoppen en iglo's. IJsbloemen op de ruiten en een kruik in je bed. Want alleen in de huiskamer stond een kachel, waarvoor je in de winter dan je avondgebedje mocht doen en ook de was te drogen hing op een rekje dat er omheen stond. Mijn moeder 'streek" mijn haarlinten ook op die kachel, door ze eroverheen te trekken.
Op je schaatsen naar school op de Maartensdijklaan proberen te komen, al klunend van het ene naar het ander slootje, je schoenen met de veters aanelkaar gebonden om je nek en een lange broek onder je jurk (De nonnen bestierven het als je in een lange broek op school verscheen).
Ik weet zeker dat er nog veel meer zal komen bovendrijven. Het mailtje van Rens heeft me een aangenaam uurtje, gevuld met herinneringen, bezorgd. Dit is het voor nu.
Jullie horen nog van me, mét foto's hoop ik.
dag hoor
Ria van de Kant
Reactie van Rens Korevaar:
Beste Ria, bedankt voor al je dierbare herinneringen aan je leeven in de Tinaarlostraat. Wat weet jij nog veel moois voor de jaren tot 1964 dat je er woonde!. Jouw beschrijvingen brengen bij mij nog andere dingen naar boven.
In het eerste blok hadden wij als jeugdigen niet alleen de communicatie met touwtjes en kaartjes naar de buren, maar ook naar de overburen van de huizen naar de Wapserveenstraat. Hoe we dit geregeld hebben weet ik niet. Dat het werkte wel. Eigenlijk een betaalbare voorloper van Hyves, zeg maar.
De Tinaarlostraat was zeker een straat met straatleeven. Niet alleen wij als jeugd, maar zeker ook onze ouders. De moeders praatten bij bij een lantarenpaal en de vaders bewonderden hun eerste brommers en auto’s.
Bij ons in het eerste blok had een – toen al – oudere mevrouw Beer – in het eerste portiek – als eerste een televisie, begin jaren 60. Velen keken daar naar een eerste Dappere Dodo en Okkie Troy.
Mogelijk hebben wij uit blok 1 ooit jullie kerstbomen uit blok 3 achterover gebrand. Nog excuses hiervoor. Of het waren jeugdigen uit buurstraten, want het was levendige handel met die bomen. Maar prachtige oudejaarsvuren waren het wel op het schoolplein.
En de judo-opleiding bij Han Mulder is voor jou een mooie herinnering. Ik was blij dat meneer Han mij na mijn eerste mislukte training vrijaf gaf voor verdere educatie. Judo was het voor mij niet. Vallen en opstaan.
De openslaande deuren in de kamers aan de voorkant werden – en worden – Franse balkons genoemd. Waarom begreep ik nooit van mijn ouders. Ja, omdat dit in Frankrijk zo werd genoemd. Maar een balkon?
Maar hoe dan ook. Elke herinnering is een mooie, want we hadden het goed toen in onze jeugd. De Tinaarlostraat. Een straat uit mooi verleden.
Reactie 10
Hallo Rob,
Via mijn zus Ria kreeg ik de link door van deze leuke site. Zij zal ongetwijfeld ook wel reageren.
Wij hebben vanaf ± 1954 of 1955 gewoond op nr 177, later op nr 195.
Op nr 177 woonden wij naast een oude baas, de heer Selichman (of zoiets).
Op 195 woonden wij in het portiek waar Hanneke en Ineke Noordam, Jacqueline Rauws (woonde naast ons), Hans en Nel van Egmond, Ed Pieck (nog lang contact mee gehad - Ria nog steeds geloof ik).
Beetje treurig dat de boel tegen de vlakte gaat.
Wij gaan ook op zoek naar foto's uit die tijd (de bouw van de Kardinaal de Jongschool, schaatsen op het grasveld achter etc).
Na de Tinaarlostraat zijn wij verhuisd naar Kijkduin, later naar Voorschoten. Ik heb zelf nog in Den Haag gewoond, Utrecht, Bunnik, Rotterdam, Capelle aan de IJssel en nu in Ruurlo, in de Achterhoek.
Binnenkort meer......
groet van George van de Kant
Hoi Rob en Rens,
Ik ben dus even gaan kijken op de site wat ik een poosje niet heb
gedaan. Ik ben een paar weken geleden ook wezen kijken en ze waren toen
met de sloop van de Wapserveenstraat bezig. Je kon zo onze huizen zien van de
Tinaarlostraat, ik dacht "even de ogen dicht " en ik zag mij weer spelen
in de achtertuin en op het veldje voor onze huizen.
Ik ben ook nog met mijn moeder wezen kijken en kon net met de auto door
de Wapserveenstraat richting Hoogeveenlaan.
Zij wist niet wat ze zag,
het is dat je weet dat daar de Hoogeveenlaan is maar je herkent het
anders niets meer, zo ook de Norgstraat waar ik vaak boodschappen ging
doen met mijn moeder toen de Leijweg er nog niet was.
Ik heb ook het filmpje gezien.
Groeten Ingrid
Reactie 10
Hallo Rens,
heb eindelijk even de tijd genomen om de Herinneringssite te bekijken. Inderdaad komen vele herinneringen boven. Ik woonde op nr 55, dus precies naast jou in het andere portiek.
Jan, m'n moeder (86) en ik wonen in Zoetermeer.
Peter in Rijswijk. Ik kan me nog herinneren dat je met ons mee bent geweest naar Hoek van Holland.
Veel mensen uit de Tinaarlostraat kom ik niet meer tegen, alleen Chris Wareman af en toe nog, en Evelien die een verdieping lager woonde.
Ik volg met aandacht de leuke site.
Groeten aan je zus en alle andere bekenden.
Maarten de Vries
Reactie 11
Hallo allemaal,
Ik wil iedereen die vroeger in de Tinaarlostraat heeft gewoond een
voorspoedig 2011 wensen.
Ik liep dus de Supermarkt in om boodschappen te doen en werd ineens aan mijn
arm getrokken door Evelien die mij zag binnenkomen. Wij wonen dus beiden in
de Hove's en zijn ook collega's van elkaar.
Ze stelde mij voor aan een man
die ook in de Tinaarlostraat heeft gewoond. Ik gaf hem een hand en stelde
mij voor. Hij dus ook als Maarten. Ik zei 'Maarten de Vries?' 'Ja,' zei hij.
Dit vond ik heel erg leuk dat ik nog iemand van de Tinaarlostraat tegenkwam.
We hebben dus wat bijgepraat. Ik had Maarten dus nooit herkend, want ik
kende hem alleen uit mijn kinder- en tienerjaren.
Ik vroeg natuurlijk hoe het met zijn moeder ging en ik vertelde ook over
mijn moeder die heel goed met mevrouw De Vries kon opschieten en ook een
keer bij mijn ouders op visite is geweest in de Daghamerskjoldstraat in
Houtwijk.
We hebben nog even staan praten en ondertussen zat de kleindochter
van Maarten in een autootje waar 50 eurocent in ging. Evelien deed er nog
een keer 50 eurocent in zodat wij nog even verder konden praten, maar we
zijn daarna ieder onze weg gegaan.
Goh wat vond ik dat ontzettend leuk. Toen ik thuis kwam ben ik gelijk mijn
moeder gaan bellen en die vond het ook leuk dat ik Maarten ben tegengekomen
en natuurlijk dat ik het vertelde dat mevrouw De Vries nog leeft.
Ik vroeg nog aan Maarten of hij ene Johanna en Liesbeth kon herinneren en
ene Hetty. Ik wist haar achternaam niet, maar Maarten wel. Hetty Lensvelt.
Toen herinnerde ik het mij. Liesbeth en Johanna hebben maar kort in de
Tinaarlostraat gewoon, want hun vader was militair en na zoveel jaar gingen
ze weer naar een andere basis.
Nou dit was het dan en ik hoop dat er toch meer mensen zullen reageren. Ik
kijk toch regelmatig op de site of er meer mensen foto's of verhalen hebben
gestuurd.
Groetjes van Ingrid Lugt-Anneese.
Reactie 12
Ik ben Anneke Dietz, getrouwd in Nederland met een New Zealander en in 1995
geemigreerd naar Christchurch in New Zealand.
Ik heb gewoond in de Tinaarlostraat 57 met mijn ouders Gerard en Toos Dietz
en mijn broers Peter en Richard en zusje Lisette. Eind jaren 60 ben ik
verhuisd naar de Den Helderstraat bij de Leyweg. Vandaar uit huis op kamers
gewoond en later in een flat in de Frederikstraat/Denneweg.
Ik heb vroeger veel gespeeld met Joke Korevaar en Ingrid Anneese.
Ik ben in augustus 2010 voor 3 weken teruggeweest naar Nederland, waar ik
heb gelogeerd bij mijn broer Richard in Wateringen. Hij maakte mij op de
sloop van de Tinaalostraat attent en op internet site.
Ik heb op de site alles gelezen over onze jeugd en alle herinneringen komen
weer boven. Alles wat verteld is door de vroegere bewoners komt mij weer
bekend voor.
Wat een leuke website, al die herinnering en al die bekende
namen van mijn jeugd, maar wat verdrietig om de foto's van de sloop te zien.
Het doet toch wel een beetje pijn.
Een kale boel nu, maar aan onze
jeugdherinneringen kan toch niemand slopen. Ik heb van mijn zus Lisette
vernomen dat ze telefonisch contact heeft gehad met haar buurvriend Rens en
dat ze elkaar toch nog herkenden en dat ze dezelfde herinneringen ophaalden.
Leuk te horen en te lezen. Prachtig dit alles. Ik heb er erg van genoten.
Ik hoef aan al deze verhalen en herinneringen niets meer toe te voegen omdat
alles al is verteld door een ieder van de Tinaarlostraat bewoners. Bedankt
dat deze website er is.
Nogmaals vanuit hier New Zealand bedankt. Anneke Steyn - Dietz.
Email: phan@clear.net.nz
Reactie 13
Ja, ik herinner mij nu heel vaag dat die jongen Andre heette, maar ik wist niet de achternaam van zijn ouders. De familie Pols heeft er niet lang gewoond.
Als kind kan ik mij herinneren dat als wij op het veldje van de Talmaschool speelde de moeder of vader van Andre hem over het hek tilde en op een kleedje op het veld neer legde of zette want hij kon niet lopen van de benauwdheid en zag heel erg blauw.
Zijn gezichtje was wit en blauw was hij ook om de lippen en bij de vingelnagels, dat is mij dus wel nagebleven en maakte dus denk ik diepe indruk op mij.
Ook kan ik mij nu inderdaad herinneren dat hij is overleden en dat men over de familie Verwaijen inzat omdat zij ook een kind zijn verloren en nu weer zo'n groot verdriet moesten meemaken van hun buren, waar ze ook goed mee waren. Ook omdat zij dezelfde verdrietige en emotionele dingen met elkaar deelden vanwege hun kinderen.
Ik heb dus genoten van Nora haar uitleg over de straat en vond dat zij het goed vertelde hoe er gebouwd werd in onze toen omgeving, ook omdat ik het allemaal herkende.
Ik kan mij herinneren dat mijn moeder mij in de winter met de slee naar de kleuterschool in de Olststraat bracht en dat de Leijweg nog polder en gras was en mijn moeder dus haar boodschappen in de Norgstraat deed, omdat daar de enigste winkels waren en naderhand pas de opbouw van de Leijweg kwam.
Ik ben twee weken geleden nog op de Leijweg geweest met de schoonmoeder van
mijn jongste zoon. Zij woont aan de Melis Stokelaan.
Er was een braderie, heel erg leuk met muziek en allemaal kraampjes waar je heerlijk kon eten. De ruimte waar onze flats hebben gestaan was nog steeds niets gebouwd maar er stonden wel hekken omheen.
Wel een vreemde gewaarwording hoor en onbegrijpelijk dat er zes flatgebouwen hebben gestaan en ook nog een grote achtertuin.
Joke heeft mij ook nog een mail gestuurd. Ik heb dus ook een heel lange uitgebreide mail gestuurd. Ik had natuurlijk veel te vertellen en natuurlijk de herinneringen.
Wij kenden onze ouders natuurlijk ook heel goed omdat wij buren waren. Dit had ik dus nooit kunnen bedenken dat wij ooit nog eens contact met elkaar zouden hebben en je denkt wel eens hoe
het met al die buurkinderen is vergaan en of zij nog leven.
Ingrid Lugt-Anneese, juli 2011
Reactie 14
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
...komt er bovendrijven.
Jongens wat een leuk initiatief. Net als veel leeftijdsgenoten geniet ik van het ophalen van jeugdherinneringen. Ik ga zeker op zoek naar oude foto's. Die krijgen jullie dan nog van me.
Ik (Ria van de Kant) ben nu 57 jaar en heb een dochter van 21. Woon nog in de regio, in Zoetermeer. Mijn broer George zit wat verder weg in Ruurlo, gehuwd, 1 dochter.
Mijn vader (Nol- 87) is niet meer goed in staat om herinneringen op te halen, maar zodra ik in de gelegenheid ben ga ik hem toch eens aan de tand proberen te voelen. Hij is nagenoeg blind, ik had hem ozo graag nog deze site willen laten zien.
Mijn moeder (Gerrie) is verdrietig genoeg al in 1974 op 51-jarige leeftijd overleden.
Eens kijken wat er zoal komt bovendrijven...in willekeurige volgorde...
Wij woonde in de Tinaarlostraat, vanaf het begin denk ik, in blok 3, ik herinner me de 3 scholen aan de overkant.
Eerst in een 3-kamerflat naast Mevrouw Weil (met hondje en partner) en onder de familie Boonstra (Oom Harm en tante Dé, met dochter Linda, die relatief jong is overleden).
Later verhuisden we naar een 4-kamerflat, een portiek verderop, naar nr. 195. Op de onderste etage, naast de familie Rauws (Jacqueline) en onder de familie Van Egmond (Nellie en Hans). Daarboven woonde de familie Pieck. (Ineke en Ed). Ed en mijn broer George communiceerden via eigengemaakte walkietalkies (conservenblikken met touwtjes langs de achtergevel van de flats).
Tot voor ongeveer 15 jaar terug ben ik bevriend gebleven met Ed en heb hem zelfs in 1977 opgezocht in Tanzania, waar hij zijn dienstplicht vervulde. Daarna ben ik hem jammer genoeg uit het oog verloren. Hij is getrouwd en heeft 2 kinderen voor zover ik nog weet. Zijn zuster Ineke is destijds getrouwd, heeft kinderen gekregen en is op de Zuid-Hollandse eilanden of in Zeeland gaan wonen.
Wij verhuisden al rond 1964, ik was toen 12, naar Kijkduin, een flat op de 9e verdieping. Daar was de galerij je straat en het sociale straatleven, zoals we dat uit de Tinaarlostraat kenden, ging daar wel aan je voorbij.
In willekeurige volgorde, wat namen en herinneringen die me te binnen schieten:
Familie Lünenberg
Familie Nihot; Robbie en Victor (ik had een heilig ontzag voor Robbie)
Freddie 's-Gravendijk, mijn aller-allereerste "vriendje". We hielden elkaars hand wel eens vast. Heel gewaagd in die tijd, zeker als je 5 was of zoiets :-) Hij woonde op de bovenste verdieping, verhuisde redelijk snel uit de straat en daarvoor in de plaats kwam Frits van der Togt te wonen, die later weer met zijn ouders naar een flat op de hoek van de Hengelolaan, tegenover het Zuiderpark, verhuisde. Bij hem ben ik daar nog wel eens op een verjaardagsfeestje geweest, toen ik een jaar of 16 was.
Freddie en later Frits woonden, dacht ik, naast de familie Van Kampen. Keken we daar niet allemaal op kousenvoeten tv op woensdagmiddag? Onze schoenen op een rij in het portiek. De ouders zijn, meen ik, later verongelukt in hun kleine autootje met zo'n koepeltje erop (Messerschmitt?). Een drama dat me heel lang is bijgebleven, waar ik ook in veel later jaren nog vaak aan moest terugdenken.
Bij ons op het portiek, boven de familie Rauws woonde volgens mij de familie Westerink (Rietje?) en daar boven de familie Noordam, Hanneke en Ineke.
Ik herinner me nog haarscherp de dag dat we terugkwamen van, ik meen, een intocht van Sinterklaas. Ik liep de onderste trap van het portiek op en mevrouw Rauws kwam huilend naar buiten en riep dat Kennedy was doodgeschoten.
Ik herinner me de gemeenschappelijke tuin, waar we inderdaad in teilen badderden en tenten bouwden, eens zelfs voor een wedstrijd tijdens een tuinfeest, compleet met nummer aan je tent voor de jury.
Ik was nu niet direct een meisje dat met poppen speelden. Meer een halve knul, die veel liever zoveel mogelijk, buiten, op sjouw ging met de buurjongens, mijn herinneringen zijn wel dierbaar, maar niet erg meisjesachtig!
We hielden speurtochten, maakten expedities op zoek naar avontuur, tussen de struiken en onder de balkons. Op de hoek van de straat waar de Hema werd gebouwd, klommen we over het hek van de bouwput, groeven een gat, legden er planken overheen en daar zaten we dan opgepropt, helden te zijn.
We waren dus gewoon "kwajongens".
Ik herinner me ook de jacht op- en het verzamelen van kerstbomen voor het grote vreugdevuur, die we in de kelders bewaarden. Moesten we bewaken als haviken want als je niet oppaste werden die bomen door de jongens van de andere blokken/straten, uit de kelder gepikt.
We haalden oude toto-formulieren op bij de sigarenzaak in de Wapserveenstraat en verkochten ze voor 10 cent om zo aan wat extra zakgeld te komen. Toen mijn moeder erachter kwam, moest ik bij iedereeen aanbellen, vertellen wat ik gedaan had en het geld teruggeven. Ze bleef dan onderin het portiek staan. Door de balkonnetjes in het portiek kon ze alles horen wat er gezegd was. Wat voelde ik me slecht...ik was voorgoed verloren voor het boevengilde.
Mijn broer George was een pechvogel en brak regelmatig wat, of bezeerde zich. Ik herinner me dat hij op een kar zat, voortgetrokken door een jongen uit het laatste portiek. Die probeerde de kar de stoep op te trekken en George schoot voorover met zijn gezicht tegen een schroef. Winkelhaak in zijn snuit.
Of we probeerden, zittend van een tafel te springen. Zwaaien met je benen en dan op het juiste moment zover mogelijk weg proberen te springen. George klapte voorover en brak zijn neusbeentje. Dat is nog maar een kleine greep uit zijn "verwondingen".
Ik zat, net als Robbie, op judo in de kelder van de katholieke Kardinaal de Jongschool. Kon zo in mijn judopak oversteken. Kreeg er les van een jonge Han Mulder, die later een sportschool begon in Zoetermeer.
Op woensdagmiddag hielpen we in diezelfde school met het verzamelen van de kranten voor het koor van die school. Het schoolplein waar je zo lekker kon touwtjespringen en zwiertollen ook (er ging er wel eens één door een raam).
De bouw later van een gymlokaal op "ons" schoolplein.
Door het gehei rammelden de glazen de kast uit.
Het urenlang wachten op de koningin, bij de feestelijke opening van de bioscoop op de Leyweg, de Eurocinema- met de film Lawrence of Arabia.
De rolschaatsenbaan aan het eind van de Leyweg waar ik dan wel eens heen ging, maar me in het buitenland waande, zonder de vertrouwde gezichten van de kinderen uit mijn straat.
De buren van het laatse portiek in ons blok 3, die 2 donkere kindjes adopteerden, een bijzonder fenomeen in die tijd. Totaal gefascineerd was ik, wat vond ik ze mooi. "Negertjes" kende ik alleen uit de verhalen op school, over de missie in Afrika, waarvoor we de zilveren doppen van de melkflesjes spaarden.
De "geruite" gootsteen in de keuken met de tekst "ocriet reinigen met Vim" en het gordijntje eronder.
De glazen scheidingswanden tussen de huiskamer en mijn slaapkamer, waar eerst een gordijn aan mijn kant hing, maar dat al snel werd verplaatst naar de huiskamerkant, omdat ik stiekum steeds door het gordijn lag te gluren om te kijken wat er allemaal gebeurde. Diezelfde kamer had die fantastisch openslaande deuren met het hekje ervoor waar je al overheen hangend met iedereen kon kletsen. En, omdat we beneden woonden, zo je kamer in en uit kon klimmen.
De lange winters met sneeuwpoppen en iglo's. IJsbloemen op de ruiten en een kruik in je bed. Want alleen in de huiskamer stond een kachel, waarvoor je in de winter dan je avondgebedje mocht doen en ook de was te drogen hing op een rekje dat er omheen stond. Mijn moeder 'streek" mijn haarlinten ook op die kachel, door ze eroverheen te trekken.
Op je schaatsen naar school op de Maartensdijklaan proberen te komen, al klunend van het ene naar het ander slootje, je schoenen met de veters aanelkaar gebonden om je nek en een lange broek onder je jurk (De nonnen bestierven het als je in een lange broek op school verscheen).
Ik weet zeker dat er nog veel meer zal komen bovendrijven. Het mailtje van Rens heeft me een aangenaam uurtje, gevuld met herinneringen, bezorgd. Dit is het voor nu.
Jullie horen nog van me, mét foto's hoop ik.
dag hoor
Ria van de Kant
Reactie van Rens Korevaar:
Beste Ria, bedankt voor al je dierbare herinneringen aan je leeven in de Tinaarlostraat. Wat weet jij nog veel moois voor de jaren tot 1964 dat je er woonde!. Jouw beschrijvingen brengen bij mij nog andere dingen naar boven.
In het eerste blok hadden wij als jeugdigen niet alleen de communicatie met touwtjes en kaartjes naar de buren, maar ook naar de overburen van de huizen naar de Wapserveenstraat. Hoe we dit geregeld hebben weet ik niet. Dat het werkte wel. Eigenlijk een betaalbare voorloper van Hyves, zeg maar.
De Tinaarlostraat was zeker een straat met straatleeven. Niet alleen wij als jeugd, maar zeker ook onze ouders. De moeders praatten bij bij een lantarenpaal en de vaders bewonderden hun eerste brommers en auto’s.
Bij ons in het eerste blok had een – toen al – oudere mevrouw Beer – in het eerste portiek – als eerste een televisie, begin jaren 60. Velen keken daar naar een eerste Dappere Dodo en Okkie Troy.
Mogelijk hebben wij uit blok 1 ooit jullie kerstbomen uit blok 3 achterover gebrand. Nog excuses hiervoor. Of het waren jeugdigen uit buurstraten, want het was levendige handel met die bomen. Maar prachtige oudejaarsvuren waren het wel op het schoolplein.
En de judo-opleiding bij Han Mulder is voor jou een mooie herinnering. Ik was blij dat meneer Han mij na mijn eerste mislukte training vrijaf gaf voor verdere educatie. Judo was het voor mij niet. Vallen en opstaan.
De openslaande deuren in de kamers aan de voorkant werden – en worden – Franse balkons genoemd. Waarom begreep ik nooit van mijn ouders. Ja, omdat dit in Frankrijk zo werd genoemd. Maar een balkon?
Maar hoe dan ook. Elke herinnering is een mooie, want we hadden het goed toen in onze jeugd. De Tinaarlostraat. Een straat uit mooi verleden.
Reactie 10
Hallo Rob,
Via mijn zus Ria kreeg ik de link door van deze leuke site. Zij zal ongetwijfeld ook wel reageren.
Wij hebben vanaf ± 1954 of 1955 gewoond op nr 177, later op nr 195.
Op nr 177 woonden wij naast een oude baas, de heer Selichman (of zoiets).
Op 195 woonden wij in het portiek waar Hanneke en Ineke Noordam, Jacqueline Rauws (woonde naast ons), Hans en Nel van Egmond, Ed Pieck (nog lang contact mee gehad - Ria nog steeds geloof ik).
Beetje treurig dat de boel tegen de vlakte gaat.
Wij gaan ook op zoek naar foto's uit die tijd (de bouw van de Kardinaal de Jongschool, schaatsen op het grasveld achter etc).
Na de Tinaarlostraat zijn wij verhuisd naar Kijkduin, later naar Voorschoten. Ik heb zelf nog in Den Haag gewoond, Utrecht, Bunnik, Rotterdam, Capelle aan de IJssel en nu in Ruurlo, in de Achterhoek.
Binnenkort meer......
groet van George van de Kant
Hoi Rob en Rens,
Ik ben dus even gaan kijken op de site wat ik een poosje niet heb
gedaan. Ik ben een paar weken geleden ook wezen kijken en ze waren toen
met de sloop van de Wapserveenstraat bezig. Je kon zo onze huizen zien van de
Tinaarlostraat, ik dacht "even de ogen dicht " en ik zag mij weer spelen
in de achtertuin en op het veldje voor onze huizen.
Ik ben ook nog met mijn moeder wezen kijken en kon net met de auto door
de Wapserveenstraat richting Hoogeveenlaan.
Zij wist niet wat ze zag,
het is dat je weet dat daar de Hoogeveenlaan is maar je herkent het
anders niets meer, zo ook de Norgstraat waar ik vaak boodschappen ging
doen met mijn moeder toen de Leijweg er nog niet was.
Ik heb ook het filmpje gezien.
Groeten Ingrid
Reactie 10
Hallo Rens,
heb eindelijk even de tijd genomen om de Herinneringssite te bekijken. Inderdaad komen vele herinneringen boven. Ik woonde op nr 55, dus precies naast jou in het andere portiek.
Jan, m'n moeder (86) en ik wonen in Zoetermeer.
Peter in Rijswijk. Ik kan me nog herinneren dat je met ons mee bent geweest naar Hoek van Holland.
Veel mensen uit de Tinaarlostraat kom ik niet meer tegen, alleen Chris Wareman af en toe nog, en Evelien die een verdieping lager woonde.
Ik volg met aandacht de leuke site.
Groeten aan je zus en alle andere bekenden.
Maarten de Vries
Reactie 11
Hallo allemaal,
Ik wil iedereen die vroeger in de Tinaarlostraat heeft gewoond een
voorspoedig 2011 wensen.
Ik liep dus de Supermarkt in om boodschappen te doen en werd ineens aan mijn
arm getrokken door Evelien die mij zag binnenkomen. Wij wonen dus beiden in
de Hove's en zijn ook collega's van elkaar.
Ze stelde mij voor aan een man
die ook in de Tinaarlostraat heeft gewoond. Ik gaf hem een hand en stelde
mij voor. Hij dus ook als Maarten. Ik zei 'Maarten de Vries?' 'Ja,' zei hij.
Dit vond ik heel erg leuk dat ik nog iemand van de Tinaarlostraat tegenkwam.
We hebben dus wat bijgepraat. Ik had Maarten dus nooit herkend, want ik
kende hem alleen uit mijn kinder- en tienerjaren.
Ik vroeg natuurlijk hoe het met zijn moeder ging en ik vertelde ook over
mijn moeder die heel goed met mevrouw De Vries kon opschieten en ook een
keer bij mijn ouders op visite is geweest in de Daghamerskjoldstraat in
Houtwijk.
We hebben nog even staan praten en ondertussen zat de kleindochter
van Maarten in een autootje waar 50 eurocent in ging. Evelien deed er nog
een keer 50 eurocent in zodat wij nog even verder konden praten, maar we
zijn daarna ieder onze weg gegaan.
Goh wat vond ik dat ontzettend leuk. Toen ik thuis kwam ben ik gelijk mijn
moeder gaan bellen en die vond het ook leuk dat ik Maarten ben tegengekomen
en natuurlijk dat ik het vertelde dat mevrouw De Vries nog leeft.
Ik vroeg nog aan Maarten of hij ene Johanna en Liesbeth kon herinneren en
ene Hetty. Ik wist haar achternaam niet, maar Maarten wel. Hetty Lensvelt.
Toen herinnerde ik het mij. Liesbeth en Johanna hebben maar kort in de
Tinaarlostraat gewoon, want hun vader was militair en na zoveel jaar gingen
ze weer naar een andere basis.
Nou dit was het dan en ik hoop dat er toch meer mensen zullen reageren. Ik
kijk toch regelmatig op de site of er meer mensen foto's of verhalen hebben
gestuurd.
Groetjes van Ingrid Lugt-Anneese.
Reactie 12
Ik ben Anneke Dietz, getrouwd in Nederland met een New Zealander en in 1995
geemigreerd naar Christchurch in New Zealand.
Ik heb gewoond in de Tinaarlostraat 57 met mijn ouders Gerard en Toos Dietz
en mijn broers Peter en Richard en zusje Lisette. Eind jaren 60 ben ik
verhuisd naar de Den Helderstraat bij de Leyweg. Vandaar uit huis op kamers
gewoond en later in een flat in de Frederikstraat/Denneweg.
Ik heb vroeger veel gespeeld met Joke Korevaar en Ingrid Anneese.
Ik ben in augustus 2010 voor 3 weken teruggeweest naar Nederland, waar ik
heb gelogeerd bij mijn broer Richard in Wateringen. Hij maakte mij op de
sloop van de Tinaalostraat attent en op internet site.
Ik heb op de site alles gelezen over onze jeugd en alle herinneringen komen
weer boven. Alles wat verteld is door de vroegere bewoners komt mij weer
bekend voor.
Wat een leuke website, al die herinnering en al die bekende
namen van mijn jeugd, maar wat verdrietig om de foto's van de sloop te zien.
Het doet toch wel een beetje pijn.
Een kale boel nu, maar aan onze
jeugdherinneringen kan toch niemand slopen. Ik heb van mijn zus Lisette
vernomen dat ze telefonisch contact heeft gehad met haar buurvriend Rens en
dat ze elkaar toch nog herkenden en dat ze dezelfde herinneringen ophaalden.
Leuk te horen en te lezen. Prachtig dit alles. Ik heb er erg van genoten.
Ik hoef aan al deze verhalen en herinneringen niets meer toe te voegen omdat
alles al is verteld door een ieder van de Tinaarlostraat bewoners. Bedankt
dat deze website er is.
Nogmaals vanuit hier New Zealand bedankt. Anneke Steyn - Dietz.
Email: phan@clear.net.nz
Reactie 13
Ja, ik herinner mij nu heel vaag dat die jongen Andre heette, maar ik wist niet de achternaam van zijn ouders. De familie Pols heeft er niet lang gewoond.
Als kind kan ik mij herinneren dat als wij op het veldje van de Talmaschool speelde de moeder of vader van Andre hem over het hek tilde en op een kleedje op het veld neer legde of zette want hij kon niet lopen van de benauwdheid en zag heel erg blauw.
Zijn gezichtje was wit en blauw was hij ook om de lippen en bij de vingelnagels, dat is mij dus wel nagebleven en maakte dus denk ik diepe indruk op mij.
Ook kan ik mij nu inderdaad herinneren dat hij is overleden en dat men over de familie Verwaijen inzat omdat zij ook een kind zijn verloren en nu weer zo'n groot verdriet moesten meemaken van hun buren, waar ze ook goed mee waren. Ook omdat zij dezelfde verdrietige en emotionele dingen met elkaar deelden vanwege hun kinderen.
Ik heb dus genoten van Nora haar uitleg over de straat en vond dat zij het goed vertelde hoe er gebouwd werd in onze toen omgeving, ook omdat ik het allemaal herkende.
Ik kan mij herinneren dat mijn moeder mij in de winter met de slee naar de kleuterschool in de Olststraat bracht en dat de Leijweg nog polder en gras was en mijn moeder dus haar boodschappen in de Norgstraat deed, omdat daar de enigste winkels waren en naderhand pas de opbouw van de Leijweg kwam.
Ik ben twee weken geleden nog op de Leijweg geweest met de schoonmoeder van
mijn jongste zoon. Zij woont aan de Melis Stokelaan.
Er was een braderie, heel erg leuk met muziek en allemaal kraampjes waar je heerlijk kon eten. De ruimte waar onze flats hebben gestaan was nog steeds niets gebouwd maar er stonden wel hekken omheen.
Wel een vreemde gewaarwording hoor en onbegrijpelijk dat er zes flatgebouwen hebben gestaan en ook nog een grote achtertuin.
Joke heeft mij ook nog een mail gestuurd. Ik heb dus ook een heel lange uitgebreide mail gestuurd. Ik had natuurlijk veel te vertellen en natuurlijk de herinneringen.
Wij kenden onze ouders natuurlijk ook heel goed omdat wij buren waren. Dit had ik dus nooit kunnen bedenken dat wij ooit nog eens contact met elkaar zouden hebben en je denkt wel eens hoe
het met al die buurkinderen is vergaan en of zij nog leven.
Ingrid Lugt-Anneese, juli 2011
Reactie 14
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Hallo Rens,
heb eindelijk even de tijd genomen om de Herinneringssite te bekijken. Inderdaad komen vele herinneringen boven. Ik woonde op nr 55, dus precies naast jou in het andere portiek.
Jan, m'n moeder (86) en ik wonen in Zoetermeer.
Peter in Rijswijk. Ik kan me nog herinneren dat je met ons mee bent geweest naar Hoek van Holland.
Veel mensen uit de Tinaarlostraat kom ik niet meer tegen, alleen Chris Wareman af en toe nog, en Evelien die een verdieping lager woonde.
Ik volg met aandacht de leuke site.
Groeten aan je zus en alle andere bekenden.
Maarten de Vries
Reactie 11
Hallo allemaal,
Ik wil iedereen die vroeger in de Tinaarlostraat heeft gewoond een
voorspoedig 2011 wensen.
Ik liep dus de Supermarkt in om boodschappen te doen en werd ineens aan mijn
arm getrokken door Evelien die mij zag binnenkomen. Wij wonen dus beiden in
de Hove's en zijn ook collega's van elkaar.
Ze stelde mij voor aan een man
die ook in de Tinaarlostraat heeft gewoond. Ik gaf hem een hand en stelde
mij voor. Hij dus ook als Maarten. Ik zei 'Maarten de Vries?' 'Ja,' zei hij.
Dit vond ik heel erg leuk dat ik nog iemand van de Tinaarlostraat tegenkwam.
We hebben dus wat bijgepraat. Ik had Maarten dus nooit herkend, want ik
kende hem alleen uit mijn kinder- en tienerjaren.
Ik vroeg natuurlijk hoe het met zijn moeder ging en ik vertelde ook over
mijn moeder die heel goed met mevrouw De Vries kon opschieten en ook een
keer bij mijn ouders op visite is geweest in de Daghamerskjoldstraat in
Houtwijk.
We hebben nog even staan praten en ondertussen zat de kleindochter
van Maarten in een autootje waar 50 eurocent in ging. Evelien deed er nog
een keer 50 eurocent in zodat wij nog even verder konden praten, maar we
zijn daarna ieder onze weg gegaan.
Goh wat vond ik dat ontzettend leuk. Toen ik thuis kwam ben ik gelijk mijn
moeder gaan bellen en die vond het ook leuk dat ik Maarten ben tegengekomen
en natuurlijk dat ik het vertelde dat mevrouw De Vries nog leeft.
Ik vroeg nog aan Maarten of hij ene Johanna en Liesbeth kon herinneren en
ene Hetty. Ik wist haar achternaam niet, maar Maarten wel. Hetty Lensvelt.
Toen herinnerde ik het mij. Liesbeth en Johanna hebben maar kort in de
Tinaarlostraat gewoon, want hun vader was militair en na zoveel jaar gingen
ze weer naar een andere basis.
Nou dit was het dan en ik hoop dat er toch meer mensen zullen reageren. Ik
kijk toch regelmatig op de site of er meer mensen foto's of verhalen hebben
gestuurd.
Groetjes van Ingrid Lugt-Anneese.
Reactie 12
Ik ben Anneke Dietz, getrouwd in Nederland met een New Zealander en in 1995
geemigreerd naar Christchurch in New Zealand.
Ik heb gewoond in de Tinaarlostraat 57 met mijn ouders Gerard en Toos Dietz
en mijn broers Peter en Richard en zusje Lisette. Eind jaren 60 ben ik
verhuisd naar de Den Helderstraat bij de Leyweg. Vandaar uit huis op kamers
gewoond en later in een flat in de Frederikstraat/Denneweg.
Ik heb vroeger veel gespeeld met Joke Korevaar en Ingrid Anneese.
Ik ben in augustus 2010 voor 3 weken teruggeweest naar Nederland, waar ik
heb gelogeerd bij mijn broer Richard in Wateringen. Hij maakte mij op de
sloop van de Tinaalostraat attent en op internet site.
Ik heb op de site alles gelezen over onze jeugd en alle herinneringen komen
weer boven. Alles wat verteld is door de vroegere bewoners komt mij weer
bekend voor.
Wat een leuke website, al die herinnering en al die bekende
namen van mijn jeugd, maar wat verdrietig om de foto's van de sloop te zien.
Het doet toch wel een beetje pijn.
Een kale boel nu, maar aan onze
jeugdherinneringen kan toch niemand slopen. Ik heb van mijn zus Lisette
vernomen dat ze telefonisch contact heeft gehad met haar buurvriend Rens en
dat ze elkaar toch nog herkenden en dat ze dezelfde herinneringen ophaalden.
Leuk te horen en te lezen. Prachtig dit alles. Ik heb er erg van genoten.
Ik hoef aan al deze verhalen en herinneringen niets meer toe te voegen omdat
alles al is verteld door een ieder van de Tinaarlostraat bewoners. Bedankt
dat deze website er is.
Nogmaals vanuit hier New Zealand bedankt. Anneke Steyn - Dietz.
Email: phan@clear.net.nz
Reactie 13
Ja, ik herinner mij nu heel vaag dat die jongen Andre heette, maar ik wist niet de achternaam van zijn ouders. De familie Pols heeft er niet lang gewoond.
Als kind kan ik mij herinneren dat als wij op het veldje van de Talmaschool speelde de moeder of vader van Andre hem over het hek tilde en op een kleedje op het veld neer legde of zette want hij kon niet lopen van de benauwdheid en zag heel erg blauw.
Zijn gezichtje was wit en blauw was hij ook om de lippen en bij de vingelnagels, dat is mij dus wel nagebleven en maakte dus denk ik diepe indruk op mij.
Ook kan ik mij nu inderdaad herinneren dat hij is overleden en dat men over de familie Verwaijen inzat omdat zij ook een kind zijn verloren en nu weer zo'n groot verdriet moesten meemaken van hun buren, waar ze ook goed mee waren. Ook omdat zij dezelfde verdrietige en emotionele dingen met elkaar deelden vanwege hun kinderen.
Ik heb dus genoten van Nora haar uitleg over de straat en vond dat zij het goed vertelde hoe er gebouwd werd in onze toen omgeving, ook omdat ik het allemaal herkende.
Ik kan mij herinneren dat mijn moeder mij in de winter met de slee naar de kleuterschool in de Olststraat bracht en dat de Leijweg nog polder en gras was en mijn moeder dus haar boodschappen in de Norgstraat deed, omdat daar de enigste winkels waren en naderhand pas de opbouw van de Leijweg kwam.
Ik ben twee weken geleden nog op de Leijweg geweest met de schoonmoeder van
mijn jongste zoon. Zij woont aan de Melis Stokelaan.
Er was een braderie, heel erg leuk met muziek en allemaal kraampjes waar je heerlijk kon eten. De ruimte waar onze flats hebben gestaan was nog steeds niets gebouwd maar er stonden wel hekken omheen.
Wel een vreemde gewaarwording hoor en onbegrijpelijk dat er zes flatgebouwen hebben gestaan en ook nog een grote achtertuin.
Joke heeft mij ook nog een mail gestuurd. Ik heb dus ook een heel lange uitgebreide mail gestuurd. Ik had natuurlijk veel te vertellen en natuurlijk de herinneringen.
Wij kenden onze ouders natuurlijk ook heel goed omdat wij buren waren. Dit had ik dus nooit kunnen bedenken dat wij ooit nog eens contact met elkaar zouden hebben en je denkt wel eens hoe
het met al die buurkinderen is vergaan en of zij nog leven.
Ingrid Lugt-Anneese, juli 2011
Reactie 14
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Ik ben Anneke Dietz, getrouwd in Nederland met een New Zealander en in 1995 geemigreerd naar Christchurch in New Zealand.
Ik heb gewoond in de Tinaarlostraat 57 met mijn ouders Gerard en Toos Dietz en mijn broers Peter en Richard en zusje Lisette. Eind jaren 60 ben ik verhuisd naar de Den Helderstraat bij de Leyweg. Vandaar uit huis op kamers gewoond en later in een flat in de Frederikstraat/Denneweg.
Ik heb vroeger veel gespeeld met Joke Korevaar en Ingrid Anneese.
Ik ben in augustus 2010 voor 3 weken teruggeweest naar Nederland, waar ik heb gelogeerd bij mijn broer Richard in Wateringen. Hij maakte mij op de sloop van de Tinaalostraat attent en op internet site.
Ik heb op de site alles gelezen over onze jeugd en alle herinneringen komen weer boven. Alles wat verteld is door de vroegere bewoners komt mij weer bekend voor.
Wat een leuke website, al die herinnering en al die bekende namen van mijn jeugd, maar wat verdrietig om de foto's van de sloop te zien. Het doet toch wel een beetje pijn.
Een kale boel nu, maar aan onze jeugdherinneringen kan toch niemand slopen. Ik heb van mijn zus Lisette vernomen dat ze telefonisch contact heeft gehad met haar buurvriend Rens en dat ze elkaar toch nog herkenden en dat ze dezelfde herinneringen ophaalden.
Leuk te horen en te lezen. Prachtig dit alles. Ik heb er erg van genoten. Ik hoef aan al deze verhalen en herinneringen niets meer toe te voegen omdat alles al is verteld door een ieder van de Tinaarlostraat bewoners. Bedankt dat deze website er is.
Nogmaals vanuit hier New Zealand bedankt. Anneke Steyn - Dietz.
Email: phan@clear.net.nz
Reactie 13
Ja, ik herinner mij nu heel vaag dat die jongen Andre heette, maar ik wist niet de achternaam van zijn ouders. De familie Pols heeft er niet lang gewoond.
Als kind kan ik mij herinneren dat als wij op het veldje van de Talmaschool speelde de moeder of vader van Andre hem over het hek tilde en op een kleedje op het veld neer legde of zette want hij kon niet lopen van de benauwdheid en zag heel erg blauw.
Zijn gezichtje was wit en blauw was hij ook om de lippen en bij de vingelnagels, dat is mij dus wel nagebleven en maakte dus denk ik diepe indruk op mij.
Ook kan ik mij nu inderdaad herinneren dat hij is overleden en dat men over de familie Verwaijen inzat omdat zij ook een kind zijn verloren en nu weer zo'n groot verdriet moesten meemaken van hun buren, waar ze ook goed mee waren. Ook omdat zij dezelfde verdrietige en emotionele dingen met elkaar deelden vanwege hun kinderen.
Ik heb dus genoten van Nora haar uitleg over de straat en vond dat zij het goed vertelde hoe er gebouwd werd in onze toen omgeving, ook omdat ik het allemaal herkende.
Ik kan mij herinneren dat mijn moeder mij in de winter met de slee naar de kleuterschool in de Olststraat bracht en dat de Leijweg nog polder en gras was en mijn moeder dus haar boodschappen in de Norgstraat deed, omdat daar de enigste winkels waren en naderhand pas de opbouw van de Leijweg kwam.
Ik ben twee weken geleden nog op de Leijweg geweest met de schoonmoeder van
mijn jongste zoon. Zij woont aan de Melis Stokelaan.
Er was een braderie, heel erg leuk met muziek en allemaal kraampjes waar je heerlijk kon eten. De ruimte waar onze flats hebben gestaan was nog steeds niets gebouwd maar er stonden wel hekken omheen.
Wel een vreemde gewaarwording hoor en onbegrijpelijk dat er zes flatgebouwen hebben gestaan en ook nog een grote achtertuin.
Joke heeft mij ook nog een mail gestuurd. Ik heb dus ook een heel lange uitgebreide mail gestuurd. Ik had natuurlijk veel te vertellen en natuurlijk de herinneringen.
Wij kenden onze ouders natuurlijk ook heel goed omdat wij buren waren. Dit had ik dus nooit kunnen bedenken dat wij ooit nog eens contact met elkaar zouden hebben en je denkt wel eens hoe
het met al die buurkinderen is vergaan en of zij nog leven.
Ingrid Lugt-Anneese, juli 2011
Reactie 14
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Reactie van Ineke Simons-Pieck; ex-bewoner van Tinaarlostraat 199; juli 2011
Beste Rens en alle anderen,
Ik zit een beetje met de laptop te spelen, tik mijn naam in en kom op de reacties. Wij hebben tot 1976 op nummer 199 gewoond en zijn toen verhuisd naar de DenHelderstraat. Mijn ouders zijn in 1968 gescheiden.
Ik ben in 1972 getrouwd en in Numansdorp gaan wonen, waar toen ook Nel van Egmond woonde. Heel toevallig.
Mijn moeder heeft nog lang contact gehad met familie Van der Kant. Mijn moeder leeft nog en woont in Den Haag en Ed woont ook in de stad.
Wij wonen sinds 2 jaar in Steenbergen. We zijn bijna 40 jaar getrouwd en gelukkig goed gezond. We hebben 2 dochters en 2 kleinkinderen.
Ik heb op de Leonard Roggeveenschool gezeten en op de Mulo Steenwijklaan. Daarna de verpleegstersopleiding in Bronovo.
Dit is het even voor nu. Er komen vast nog wel herinneringen boven.
Vriendelijke groeten.
Ineke Simons Pieck; cbsimons@hotmail.com
Reactie 15
Hallo Rens en Rob,
Via mijn vriendin Annemarie (Slingerland-) Duiker kwam ik op de website terecht. Ik ben Els Rhijnsburger. Ik woon nu met mijn Limburgse man in Maastricht.Ik vond het erg leuk om alle verhalen op de website te lezen. Ik vind het een goed initiatief. Ik ben een boek aan het schrijven over mijn familie en daar speelt de Tinaarlostraat dus een grote rol in.
Ik hoop het ooit als e-book te kunnen publiceren, maar het omzetten van een tekstdocument naar e-pub is nogal lastig. Zeker als je er veel foto's in hebt.
En bovendien schieten me nog allerlei leuke anekdotes te binnen nu ik dit aan het schrijven ben.
En, zoals jullie begrepen hebben, ben ik nog steeds bevriend met Annemarie Duiker. We zien elkaar niet vaak: 1 maal per jaar. Wel mailen we af en toe. Maar dat hoeft ook niet om goede vrienden te blijven!
Els Rhijnsburger
Reactie 16
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Hallo Rens
Een erg leuk idee deze site. Heb zelf ook erg veel goede herinneringen aan de Tinaarlostraat. Deze zijn op pagina 3 (= blok 1) geplaatst. Misschien schiet me later nog meer te binnen, maar voorlopig laat ik het hier even bij. Groetjes aan alle bekenden op deze leuke site.
Boele Eding (Tinaarlostraat 43 en later 57).
Reactie 17
Hallo Rens,
Wat is dit leuk om na al die jaren zo'n berichtje op Schoolbank binnen te krijgen. Hoe gaat het nu met jou?
Het is volgens mij zeker 35 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en er is ongetwijfeld ook in jou leven veel gebeurd. Onze wegen hebben zich van elkaar gescheiden in een tijd dat we veel beleefden en op zoek gingen naar onze eigen toekomst.
Maar we delen met zo vele anderen die ontzettend fijne jeugdjaren in de Tinaarlostraat. Als ik zo op de site de herinneringen teruglees dan valt toch op dat dit goede gevoel bij velen heerst.
Ik behoorde tot de net iets jongere generatie dan de meesten, maar toch komen vele door anderen beschreven herinneringen bij me terug.
Muziek is ook nooit uit mijn leven verdwenen. Ik heb zelfs enige jaren veel naar klassieke muziek geluisterd (van 16e eeuwse madrigalen van Monteverdi tot de 15e symfonie van Shostakovitch uit 1973, ik heb werkelijk alle muziek gevreten).
Tegenwoordig ben ik muzikaal weer terug bij vroeger. Ik ben toch een kind van de jaren zeventig en luister momenteel gewoon weer veel naar Bruce Springsteen, Jackson Browne en anderen.
Groet,
Rene Kooistra
Reactie 18
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Jose de Greef stuurde 17 augustus 2018 een uitvoerige reactie waarvoor dank. Haar verslag is te lezen en haar foto's te zien in blok 3.
Nieuw per 18-5-2023 Reactie 19
Door Martin van Persie, Tinaarlostraat 87.
Beste Rob,
Ik heb jullie website over de Tinaarlostraat gelezen en ben daar mijn naam tegen gekomen.
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Door Jack Nowee, leerling Kardinaal de Jongschool.
Beste Rob,
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg.
Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee
Nieuw per 2-8-2023: Reactie 21
Door Ton Snijders, Tinaarlostraat 123.
Beste Rob,
Ik was weer even op jullie website aan het kijken, maar kennelijk heb ik daar eerder overheen gelezen.
Ik las n.l. dat de woningen (oneven nummers uiteraard, want dat waren ze allemaal, op de 3 scholen na ?? ) opgeleverd zouden zijn in 1955/1956. Dat klopt niet helemaal.
Ik ben n.l. in april 1954 geboren op Scheveningen en heb daar in de Maststraat maar een half jaar gewoond.
Na dat half jaar zijn wij (beide ouders en broers Ed en Peter en ik) verhuisd naar de Tinaarlostraat 123.
Dat was in november 1954. In augustus 1956 is mijn 3e broer Paul daar geboren.
Dit wilde ik even doorgeven.
Ik ga nu weer verder lezen.
De website van Ton is te bekijken op www.tonsnijders.nl
Groeten Ton
Mijn naam is Martin van Persie en heb gewoond in blok 2 nr. 87.
Ik ben daar met mijn vader en moeder in 1955/56 komen wonen. Ik was toen 7 jaar.
Veel namen van jongens en meisjes komen mij bekend voor.
Met vele heb ik met plezier gespeeld of op school gezeten zoals Jos van Monfoort, Paul v.d. Loos, de gebroeders Snijders, de Vries, Kees van Kampen.
Ook de met de namen Loes , Els Verwaaien, Ineke Piek daarmee heb ik in de klas gezeten bij het hoofd der school dhr. ten Oever van de Leonard Roggeveen school.
In 1969 ben ik getrouwd en ben verhuisd naar Schiedam.
Nu woon ik al weer 44 jaar in Apeldoorn.
Op de bijgevoegde foto sta ik met een schep over mijn schouder, het meisje rechts moet Lenie van Triet zijn.
Verder heb ik met plezier naar alle verhalen gelezen op de site.
Nieuw per 2-7-2023: Reactie 20
Via FB (Schoolbank en het artikel over kroontjespennen) kwam ik op jouw site terecht en vandaar op de site van de Tinaarlostraat.
Mijn naam vind je onderaan de mail. En ja, ik ben familie van . . .
Arendsoog was het geesteskind van mijn opa (Jan) (ik ben oudste kleinkind – 1956 – ) en later van mijn oom (Paul).
Wij woonden op de Loevesteinlaan 419 tegenover de ‘hoge bult’ in het Zuiderpark.
Van 1962-1966 heb ik op de katholieke lagere school Kardinaal de Jong gezeten, bij de fraters. Daarna verhuisd naar Voorburg. Tijdens mijn opleiding op de Pabo heb ik wederom op de Kardinaal de Jongschool stagegelopen.
Na mijn eerste baan als onderwijzer in Nieuwerkerk a/d IJssel op een gloednieuwe school (1979-1986) het onderwijs uitgestapt en als vertegenwoordiger met bonsais in Nederland en vooral Duitsland in de rondte gereden.
Na 1 ½ jaar begon het toch weer te kriebelen en terug het onderwijs in op . . . de Kardinaal de Jongschool. (1988)
Enkele jaren later werd die omgedoopt tot ‘De Wegwijzer’.
Vervolgens werd de hele linkerzijde van de Tinaarlostraat gesloopt (gezien vanaf de Leyweg) en werd er een nieuwe school voor ons gebouwd. De naam werd toen ‘De Krullevaar’.
Tot 1998 heb ik er gewerkt en daarna als adjunct-directeur in Voorburg aan de slag.
In 2001 de overstap naar mijn huidige woonplaats, Boskoop, waar ik als sinds 1982 woon.
Na mijn 3e burn-out in 2011 het onderwijs weer verlaten.
Sindsdien ben ik nog dagelijks bezig met al mijn websites voor het onderwijs, die je kunt vinden op http://webje.yurls.net
Maar ik denk nog altijd met veel plezier terug aan de leuke tijd van mijn jeugdjaren.
Met plakplaatjes kopen in de speelgoedwinkel (Wappstad), sigarettenmerken-kaarten spelen met klasgenoten (en de vuilnisbakken plunderen op zoek naar Player, want die waren het meeste waard).
Met een kleedje van de ‘hoge bult’ in de winter, de tuinfeesten die we hadden en het spelen in de bouwerij van het zwembad. (Toen die klaar was gingen we verhuizen. )
Met vriendelijke groeten,
Jack Nowee